30 Ιανουαρίου 2024 στις 11:00πμ
Τη νύχτα στο δάσος νεφών της Κόστα Ρίκα, μια μικρή ομάδα διεθνών επιστημόνων άναψε ένα φως και περίμενε. Σύντομα, μικρά και μεγάλα έντομα κατέβηκαν από το σκοτάδι. Σκώροι με κηλίδες σαν ανοιγόκλειστα μάτια σε κάθε φτερό. Λαμπερά θωρακισμένα σκαθάρια. Μύγες. Κάποτε, ακόμη και μια αλογόμυγα. Καθένα από αυτά έκανε τον ίδιο υπνωτιστικό, ιλιγγιώδη χορό γύρω από τον λαμπτήρα, σαν να ήταν προσκολλημένο σε αυτόν με αόρατο σπάγκο.
Ο ενθουσιασμός εξαπλώθηκε στην ομάδα των ερευνητών, παρόλο που το φαινόμενο αυτό δεν ήταν καινούργιο γι’ αυτούς. Η διαφορά είναι ότι τώρα διαθέτουν τεχνολογία αιχμής και κάμερες υψηλής ταχύτητας – ικανές να καταγράφουν τις γρήγορες, φρενήρεις τροχιές – για να χαρτογραφήσουν τις δύσκολα ανιχνεύσιμες κινήσεις εκατοντάδων εντόμων και να ανακαλύψουν τα μυστικά γύρω από το γιατί συμπεριφέρονται τόσο παράξενα γύρω από το φως τη νύχτα.
Μια εκπληκτική λεπτομέρεια αναδύθηκε στα δεδομένα: Κατά την πτήση, τα έντομα είχαν την πλάτη τους στραμμένη προς την τεχνητή πηγή φωτός.
“Βλέπεις τα βίντεο σε αργή κίνηση και βλέπεις ότι αυτό συμβαίνει ξανά και ξανά”, δήλωσε ο Yash Sondhi, πρόσφατος απόφοιτος διδακτορικού διπλώματος βιολογικών επιστημών του FIU και νυν μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Φλόριντα. “Ίσως όταν οι άνθρωποι το παρατηρούν, όπως γύρω από τα φώτα της βεράντας τους ή ένα φανάρι του δρόμου, να φαίνεται ότι πετούν κατευθείαν πάνω του, αλλά αυτό δεν ισχύει”.
Αυτή η συμπεριφορά που δεν έχει καταγραφεί ποτέ πριν, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications, παρέχει μια νέα εξήγηση και ενώ επιβεβαιώνει ότι το φως είναι ενοχλητικό για τα έντομα, προσφέρει επίσης νέα εικόνα για αυτό το πρόβλημα διατήρησης.
Εδώ και εκατομμύρια χρόνια, τα έντομα έχουν εξελιχθεί ώστε να γίνουν μάστορες της πτήσης βασιζόμενα στο πιο φωτεινό πράγμα που βλέπουν – τον ουρανό. Σήμερα, ο φωτισμένος κόσμος φέρνει τα ένστικτά τους σε αδιέξοδο. Τα έντομα νομίζουν ότι ο απατηλός “ουρανός” που βρίσκουν είναι ο πραγματικός και παγιδεύονται σε έναν εξαντλητικό κύκλο προσπαθώντας να διατηρήσουν τον προσανατολισμό τους. Είναι μια μάταιη προσπάθεια που προκαλεί αδέξιους ελιγμούς και περιστασιακές συγκρούσεις απευθείας στο φως.
Η καλή κατανόηση της βαρύτητας είναι υποχρεωτική για όλα τα ζώα.
Ιδιαίτερα τα ιπτάμενα, όπως τα έντομα, που κάνουν κατορθώματα πτήσης που μπορούν να ξεπεράσουν εκείνα των ανθρώπινων πιλότων. Όταν πετούν, βιώνουν τόσο γρήγορη επιτάχυνση που η αίσθηση της βαρύτητας γίνεται αναξιόπιστη. Χρειάζονται τον ουρανό, ακόμη και τη νύχτα, για να διακρίνουν προς τα πάνω και να ταξιδεύουν, διατηρώντας τον έλεγχο στον αέρα. Το τεχνητό φως, ωστόσο, διαταράσσει αυτό το σύστημα.
Ο Sondhi άρχισε να συνδέει τις τελείες μεταξύ της όρασης των εντόμων, του φωτός και της πτήσης όταν εντάχθηκε στο εργαστήριο του αναπληρωτή καθηγητή βιολογίας του FIU Jamie Theobald το 2017.
Το έργο του όμως ξεκίνησε πραγματικά όταν βρήκε μια ομάδα ειδικών στους τομείς της πτήσης και των αισθητηρίων συστημάτων των εντόμων, οι οποίοι ήταν αποφασισμένοι να συλλέξουν και να μελετήσουν έναν κατακλυσμό δεδομένων τρισδιάστατης πτήσης για να δουν τι αποκαλύπτεται, αν αποκαλύπτεται κάτι.
Η ομάδα αυτή περιλάμβανε τους Sondhi και Theobald, καθώς και τους Sam Fabian και Huai-Ti Lin από το Imperial College του Λονδίνου και τον Pablo Allen από το Συμβούλιο Διεθνών Εκπαιδευτικών Ανταλλαγών στο Monteverde της Κόστα Ρίκα.
Το ερευνητικό πρόγραμμα ξεκίνησε στο εργαστήριο του Lin, όπου εργάζεται ο Fabian και διαθέτει μια αρένα καταγραφής κίνησης όπως αυτή που χρησιμοποιείται στις ταινίες – μόνο σε κλίμακα εντόμου.
Μικροί δείκτες ήταν στερεωμένοι σε σχήμα L κατά μήκος της πλάτης αρκετών σκώρων και λιβελούλων, έτσι ώστε όταν πετούσαν γύρω από το φως, να συλλέγουν επίσης δεδομένα για το πώς κυλούσαν και περιστρέφονταν και κινούνταν στον τρισδιάστατο χώρο.
“Σε ένα από τα πρώτα πειράματα, άφησα έναν μεγάλο κίτρινο υποπτέρυγο να απογειωθεί από το χέρι μου και να πετάξει απευθείας πάνω από τη λάμπα UV και αμέσως γύρισε ανάποδα”, είπε. “Αλλά δεν γνωρίζαμε τότε αν η συμπεριφορά που είδαμε και μετρήσαμε στο εργαστήριο θα παρατηρούνταν και στη φύση”.
Η χρηματοδότηση του National Geographic βοήθησε την ομάδα να ταξιδέψει στην Κόστα Ρίκα -μια χώρα πλούσια σε ποικίλη ζωή εντόμων- με τις κάμερές της για να το ανακαλύψει.
Συνολικά, συνέλεξαν περισσότερα από 477 βίντεο που καλύπτουν περισσότερες από 11 τάξεις εντόμων και στη συνέχεια χρησιμοποίησαν εργαλεία υπολογιστή για να ανακατασκευάσουν τα σημεία κατά μήκος τρισδιάστατων διαδρομών πτήσης. Μαζί με τα δεδομένα καταγραφής της κίνησης, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όλα τα είδη όντως αναποδογυρίζουν όταν εκτίθενται στο φως, όπως ακριβώς το μεγάλο κίτρινο υποπτέρυγο στο εργαστήριο.
“Αυτό ήταν ένα προϊστορικό ερώτημα. Στα πρώτα γραπτά, οι άνθρωποι το παρατηρούσαν αυτό γύρω από τη φωτιά”, δήλωσε ο Theobald. “Αποδεικνύεται ότι όλες οι εικασίες μας σχετικά με το γιατί συμβαίνει αυτό ήταν λανθασμένες, οπότε αυτό είναι σίγουρα το πιο ωραίο έργο στο οποίο έχω συμμετάσχει”.
Ενώ η μελέτη επιβεβαιώνει ότι το φως είναι ενοχλητικό για τα έντομα, υποδηλώνει επίσης ότι η κατεύθυνση του φωτός έχει σημασία. Το χειρότερο είναι ένας προς τα πάνω προσανατολισμένος ή απλώς ένας γυμνός λαμπτήρας. Το κάλυμμα ή η θωράκιση μπορεί να είναι το κλειδί για την αντιστάθμιση των αρνητικών επιπτώσεων στα έντομα.
Η ομάδα σκέφτεται επίσης το χρώμα του φωτός, όπως αν οι ψυχροί έναντι των θερμών τόνων έχουν διαφορετικές επιπτώσεις. Και, φυσικά, το ανεξήγητο ακόμα μυστήριο που περιβάλλει την έλξη προς το φως – και το πώς αυτή συμβαίνει σε μεγάλες αποστάσεις.
“Μου είχαν πει στο παρελθόν ότι δεν μπορείς να κάνεις ερωτήσεις για το γιατί όπως αυτή, ότι δεν υπήρχε λόγος”, δήλωσε ο Sondhi. “Αλλά με την επιμονή και την εύρεση των κατάλληλων ανθρώπων, βρήκαμε μια απάντηση που κανείς μας δεν είχε σκεφτεί, αλλά που είναι τόσο σημαντική για την αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με το πώς το φως επηρεάζει τους πληθυσμούς των εντόμων και την ενημέρωση για αλλαγές που μπορούν να τα βοηθήσουν”.
news.fiu.edu
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek