Νέα έρευνα με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης διαπίστωσε ότι η αντίληψη των παγκοσμίως κοινών εμπειριών ζωής και της παγκοσμίως κοινής βιολογίας μπορεί να ενισχύσει τον ψυχολογικό δεσμό με την ανθρωπότητα στο σύνολό της, γεγονός που μπορεί να παρακινήσει την φιλοκοινωνική δράση σε παγκόσμια κλίμακα και να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των παγκόσμιων προβλημάτων. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν σήμερα στο Royal Society Open Science.
Πολλές από τις πιο τρομακτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα -από την κλιματική κρίση και τη φτώχεια έως την επισιτιστική ανασφάλεια και την τρομοκρατία- μπορούν να ξεπεραστούν μόνο μέσω της συνεργασίας και της συλλογικής δράσης σε παγκόσμια κλίμακα. Τι θα χρειαζόταν όμως για να ενωθεί η ανθρωπότητα με αυτόν τον τρόπο;
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης, το κλειδί θα μπορούσε να βρίσκεται σε δύο από τους πιο ισχυρούς παράγοντες κοινωνικού δεσμού που είναι γνωστοί στην ψυχολογία των ομάδων – την κοινή καταγωγή και τις κοινές μετασχηματιστικές εμπειρίες – αν και δεν είναι κοινές μόνο στο επίπεδο της φυλής, του έθνους ή της θρησκευτικής κοινότητας, αλλά με την ανθρωπότητα στο σύνολό της.
Ο πρώτος συγγραφέας Lukas Reinhardt (επικεφαλής του Εργαστηρίου Παγκόσμιας Συνοχής στο Κέντρο Μελέτης της Κοινωνικής Συνοχής [CSSC] του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης) δήλωσε: “Η σκέψη “εμείς εναντίον αυτών” βρίσκεται σε έξαρση σε πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο, επιδεινώνοντας τις συγκρούσεις και περιπλέκοντας την εξεύρεση λύσεων για πιεστικά παγκόσμια προβλήματα.
Η έρευνά μας, ωστόσο, υποδηλώνει ότι είναι δυνατόν να προωθηθεί μια κοινή παγκόσμια ταυτότητα, η οποία θα μπορούσε να διευκολύνει τη συνεργασία σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι πρακτικές επιπτώσεις των ευρημάτων μας για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τις ΜΚΟ, τους πολιτικούς και τους ακτιβιστές είναι ευρείες”.
Σε δύο μελέτες στις οποίες συμμετείχαν συνολικά περισσότεροι από χίλιοι Αμερικανοί συμμετέχοντες, οι ερευνητές διερεύνησαν κατά πόσον η κοινή βιολογία και οι κοινές εμπειρίες με ανθρώπους σε όλο τον κόσμο μπορούν να ενισχύσουν το δέσιμο με την ανθρωπότητα στο σύνολό της και να παρακινήσουν τη φιλοκοινωνική δράση σε παγκόσμια κλίμακα.
Για να διερευνήσουν αν οι επικλήσεις στην παγκόσμια κοινή μας βιολογία μπορούν να επηρεάσουν το δέσιμο με την ανθρωπότητα στο σύνολό της, οι συμμετέχοντες στη μελέτη παρακολούθησαν μια ομιλία TED του δημοσιογράφου A. J. Jacobs που εξηγούσε πώς όλοι οι άνθρωποι μοιράζονται μια κοινή καταγωγή, παρουσιάζοντάς μας ως μια μεγάλη ανθρώπινη οικογένεια.
Εκείνοι που παρακολούθησαν το βίντεο εξέφρασαν σημαντικά ισχυρότερους ψυχολογικούς δεσμούς με την ανθρωπότητα στο σύνολό της σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου της οποίας οι στάσεις μετρήθηκαν πριν και όχι μετά την παρακολούθηση του βίντεο. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες που παρακολούθησαν το βίντεο ένιωσαν ισχυρότερους κοινωνικούς δεσμούς με άτομα που υποστήριζαν ένα αντίπαλο πολιτικό κόμμα, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.
Για να διερευνηθεί κατά πόσον οι κοινές εμπειρίες σε παγκόσμιο επίπεδο μπορούν να ενισχύσουν τους κοινωνικούς δεσμούς σε παγκόσμια κλίμακα, η μελέτη επικεντρώθηκε στην κοινή εμπειρία της μητρότητας. Οι ερευνητές επιστράτευσαν ένα δείγμα μητέρων και έδειξαν ότι οι μητέρες ένιωθαν ισχυρότερους δεσμούς με άλλες γυναίκες από όλο τον κόσμο, εάν μοιράζονταν μαζί τους εμπειρίες μητρότητας.
Σε κάθε περίπτωση, η ισχύς των κοινωνικών δεσμών μετρήθηκε χρησιμοποιώντας μια σειρά από εικόνες δύο επικαλυπτόμενων κύκλων – ο ένας αντιπροσωπεύει τη συμμετέχουσα και ο άλλος μια ομάδα, π.χ. την ανθρωπότητα στο σύνολό της ή την ομάδα όλων των μητέρων του κόσμου. Οι εικόνες διέφεραν ως προς το βαθμό επικάλυψης μεταξύ των δύο κύκλων. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να επιλέξουν την εικόνα που αντιπροσώπευε καλύτερα τη σχέση τους με την ομάδα, με τις εικόνες που είχαν τη μεγαλύτερη επικάλυψη να αντιπροσωπεύουν τους ισχυρότερους κοινωνικούς δεσμούς με την ομάδα.
Και στις δύο μελέτες, ο αναφερόμενος ψυχολογικός δεσμός σε μια συνολική κλίμακα αντικατοπτριζόταν έντονα στις μετρήσεις της φιλοκοινωνικής δράσης. Για να το αξιολογήσουν αυτό, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μέτρο από τα οικονομικά της συμπεριφοράς, όπου οι συμμετέχοντες έπρεπε να δηλώσουν πώς θα μοιράζονταν ένα χρηματικό ποσό μεταξύ των μελών δύο διαφορετικών ομάδων σε υποθετικά σενάρια.
Το μέτρο αυτό χρησιμοποιείται ως πρακτικό και οικονομικά αποδοτικό εργαλείο σε πειράματα για να ρίξει φως στο πόσο έντονα οι συμμετέχοντες νοιάζονται για διαφορετικές ομάδες και έχει αποδειχθεί ότι προβλέπει με μεγάλη ακρίβεια τη συμπεριφορά σε πραγματικές συνθήκες.
Ο καθηγητής Harvey Whitehouse (Διευθυντής του CSSC, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης), ο οποίος συνυπογράφει τη μελέτη, δήλωσε:
“Στο CSSC μελετάμε εδώ και χρόνια αυτές τις δύο οδούς για ισχυρές μορφές ομαδικής συνοχής που βασίζονται στην κοινή βιολογία και στις κοινές εμπειρίες – αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε ισχυρούς δεσμούς που ενώνουν όλη την ανθρωπότητα. Αν μπορούμε να το κάνουμε αυτό σε ένα απλό πείραμα, μπορούμε να αναπτύξουμε πολύ πιο ισχυρές μεθόδους παρακίνησης για την ανάληψη δράσης σε παγκόσμια προβλήματα στο μέλλον”.
Και πρόσθεσε: “Το να θυμόμαστε ότι είμαστε όλοι συγγενείς και ότι όλοι βιώνουμε πολλές από τις ίδιες προκλήσεις στη ζωή μας θα μπορούσε να είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος παγκόσμιων προβλημάτων, από τις διαμάχες μεταξύ ομάδων μέχρι την ακραία φτώχεια και την κλιματική κρίση”.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek