Η Επαφή με τη Φύση Μπορεί να Θεραπεύσει την Ψυχή και το Μυαλό μας
Για τη σημασία της επαφής του ανθρώπου με τη φύση έχουν γίνει πολλές μελέτες διεθνώς και όλες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα ότι η φύση έχει θεραπευτικό ρόλο τόσο για το μυαλό και το σώμα μας όσο και για την ψυχή μας.
Γαλήνιες φυσικές σκηνές, όπως η εικόνα μίας ήρεμης θάλασσας ή ενός ηλιοβασιλέματος, προκαλούν συγχρονισμένη λειτουργία σε ζωτικής σημασίας περιοχές του εγκεφάλου, σύμφωνα με τους ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ , ενώ αντίθετα, σε αστικό περιβάλλον, όπως για παράδειγμα στους δρόμους, διαταράσσεται η συγχρονιστική λειτουργία στον εγκέφαλο.
‘Αλλες πρόσφατες μελέτες έχουν συσχετίσει τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης με τον κίνδυνο εγκεφαλικού και άνοιας στους ηλικιωμένους ενώ μία ακόμη μελέτη έρχεται να προστεθεί σε όσες δείχνουν ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να επιβαρύνει τη σωματική, οδηγώντας τελικά και σε προβλήματα ψυχικής υγείας.
Η “κολύμβηση στο δάσος” της Ιαπωνίας
Οι Ιάπωνες είναι φανατικοί οπαδοί των περιπάτων στο δάσος για την ενίσχυση της ψυχικής υγείας τους. Η πρακτική αυτή ονομάζεται “Shinrin-Yoku”, που κυριολεκτικά σημαίνει “κολύμβηση μέσα στο δάσος”. Μια μελέτη που έγινε από Ιάπωνες ερευνητές διαπίστωσε ότι η πρακτική αυτή είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τα άτομα που υποφέρουν από έντονο στρες. Η μελέτη τους, ερεύνησε 498 ανθρώπους και διαπίστωσε ότι το “Shinrin-Yoku” μείωσε την επιθετικότητα και την κατάθλιψη και αύξησε την ενέργεια τους σε σχέση με τις ομάδες ελέγχου.
Τα παιδιά που μεγαλώνουν μέσα στο πράσινο, έχουν καλύτερη ψυχική υγεία ως ενήλικες
Μια νέα δανική επιστημονική έρευνα, που αναδεικνύει τη σημασία των χώρων πρασίνου (και) για την ψυχική υγεία των ανθρώπων, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον με πολύ πράσινο έχουν σημαντικά μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων ψυχικών διαταραχών αργότερα στη ζωή τους. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του ‘Ααρχους (μεταξύ των οποίων ο ελληνικής καταγωγής Κωνσταντίνος Τσιρογιάννης), με επικεφαλής τη δρα Κριτσίνε Ένγκεμαν του Τμήματος Βιοεπιστήμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), χρησιμοποίησαν δορυφορικά δεδομένα για να χαρτογραφήσουν τους χώρους πρασίνου γύρω από τα σπίτια σχεδόν ενός εκατομμυρίου παιδιών. Στη συνέχεια, συσχέτισαν αυτά τα δεδομένα με τον κίνδυνο εκδήλωσης 16 διαφορετικών ψυχικών διαταραχών μετά την ενηλικίωση.
Η μελέτη δείχνει ότι τα παιδιά που μεγάλωσαν μέσα στο πράσινο, είχαν κατά μέσο όρο 55% μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης κάποιας ψυχικής διαταραχής αργότερα στη ζωή τους, ακόμη κι αν λαμβάνονταν υπόψη άλλοι παράγοντες κινδύνου (κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, οικογενειακό ιστορικό ψυχικών προβλημάτων κ.α.).
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι ένα ολοένα μεγαλύτερο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε πόλεις και όχι στην ύπαιθρο και μάλιστα συχνά σε γειτονιές με ελάχιστο ή καθόλου πράσινο. Από την άλλη, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περισσότεροι από 450 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από κάποια ψυχική διαταραχή, ένας αριθμός που προβλέπεται ότι θα αυξηθεί στο μέλλον.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν από παλαιότερες έρευνες ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως ο συχνός θόρυβος (π.χ. από κοντινά αεροδρόμια ή δρόμους ταχείας κυκλοφορίας) και η ρύπανση του αέρα, οι λοιμώξεις και η φτώχεια αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης κάποιας ψυχικής διαταραχής. Από την άλλη, έχει διαπιστωθεί ότι οι περισσότεροι χώροι πρασίνου σε μια περιοχή δημιουργούν μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή, αυξάνουν τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας των κατοίκων και βελτιώνουν τη νοητική ανάπτυξη των παιδιών. Η νέα μελέτη δείχνει ότι τελικά το πόσο πράσινο υπάρχει γύρω από το σπίτι ενός παιδιού, μπορεί να παίξει ρόλο στο πόσο ψυχικά υγιής θα είναι όταν μεγαλώσει.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης κάποιας ψυχικής διαταραχής μειώνεται όσο περισσότερο περιβάλλεται κανείς από πράσινο από τη γέννηση του έως την ηλικία των δέκα ετών. Συνεπώς, η παρουσία πρασίνου κατά την παιδική ηλικία είναι τρομερά σημαντική», δήλωσε η Έγκεμαν. «Αυξάνονται πλέον οι ενδείξεις ότι το φυσικό περιβάλλον παίζει μεγαλύτερο ρόλο για την ψυχική υγεία από ό,τι είχε θεωρηθεί έως τώρα», προσέθεσε.
Ψυχωσικά επεισόδια λόγω αυξημένης ατμοσφαιρικής ρύπανσης
Η νέα βρετανική επιστημονική έρευνα μελέτησε για πρώτη φορά την συσχέτιση μεταξύ ρύπανσης του περιβάλλοντος και ψύχωσης – αν και δεν έχει βρεθεί κάποιος βιολογικός μηχανισμός που να συνδέει με βεβαιότητα τη ρύπανση με τα συμπτώματα της ψύχωσης. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα ψυχωσικά επεισόδια, όπως το να ακούει κανείς ανύπαρκτες φωνές ή να κάνει παρανοϊκές σκέψεις, είναι συχνότερα στους εφήβους που ζουν σε πόλεις με μεγάλη ρύπανση του αέρα, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που ζουν σε αγροτικές περιοχές.
Οι επιστήμονες του Βασιλικού Κολλεγίου (King’s) του Λονδίνου, με επικεφαλής τη δρα Τζόαν Νιούμπερι του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ψυχιατρικό περιοδικό “JAMA Psychiatry”, σύμφωνα με το BBC και το New Scientist, ανέλυσαν στοιχεία για 2.232 εφήβους ηλικίας 12 έως 18 ετών.
Η μελέτη ταξινόμησε τους νέους σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με τη διαμονή τους σε αστική, ημιαστική ή αγροτική περιοχή. Σχεδόν το ένα τρίτο των εφήβων είχαν αναφέρει τουλάχιστον ένα ψυχωσικό επεισόδιο, όπως να νομίζουν ότι κάποιος τους κατασκοπεύει συστηματικά ή να ακούνε φωνές που κανείς άλλος δεν μπορεί να ακούσει. Οι επιστήμονες συσχέτισαν τη συχνότητα των ψυχωσικών επεισοδίων με το επίπεδο ατμοσφαιρικής ρύπανσης στον τόπο διαμονής τους στη διάρκεια ενός έτους.
Διαπιστώθηκε ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η ρύπανση του αέρα, πράγμα που συνέβαινε στις αστικές περιοχές, τόσο πιθανότερο ήταν να διαγνωσθεί ένας έφηβος ότι είχε επεισόδιο ψύχωσης και αυτό άσχετα με άλλους παράγοντες, όπως το οικογενειακό ιστορικό ψυχικής νόσου, ο κοινωνικός αποκλεισμός και η χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ.
Παρατεταμένη ξηρασία με καταστροφικές επιπτώσεις για την ψυχολογική κατάσταση των παιδιών
Η παρατεταμένη ξηρασία που πλήττει τους τελευταίους μήνες την Αυστραλία έχει καταστροφικές επιπτώσεις για τα παιδιά και τα αναγκάζει «να μεγαλώσουν» πρόωρα, προειδοποιεί πρόσφατη έκθεση της UNICEF.
Επί μήνες παρατεταμένη ξηρασία πλήττει μεγάλες περιοχές της ανατολικής Αυστραλίας, προκαλώντας μεγάλες ζημιές στις κοινότητες των γεωργών και των κτηνοτρόφων. Τα παιδιά που ζουν σε αυτές τις περιοχές υπόκεινται σε μεγάλο ψυχολογικό βάρος, τονίζει η UNICEF.
Πολλά παιδιά περνάνε «μακρές και γεμάτες στρες» ημέρες στη διάρκεια των οποίων βλέπουν το άγχος που ζουν οι γονείς και τα ζώα τους.
«Οι δουλειές που πρέπει να κάνουν τα παιδιά εντός και εκτός των αγροκτημάτων έχουν αυξηθεί σημαντικά με αποτέλεσμα να μην τους μένει πολύς χρόνος για τα μαθήματά τους και σχεδόν καθόλου για παιχνίδι, άθληση ή οποιαδήποτε άλλη ψυχαγωγική δραστηριότητα», τονίζεται στην έκθεση της υπηρεσίας του ΟΗΕ.
Ένας μαθητής λυκείου δήλωσε στους εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ: «Πριν την αρχή του έτους δεν είχα σκοτώσει ποτέ στη ζωή μου ένα πρόβατο και φέτος το έχω κάνει περίπου 50 φορές (…) πλέον θεωρείται κανονικό». Άλλα παιδιά περιέγραψαν υψηλά ποσοστά στρες στα σπίτια τους.
Η UNICEF πήρε συνέντευξη από παιδιά ηλικίας 5 έως 16 ετών από αγροτικές περιοχές της Νέας Νότιας Ουαλίας, μια πολιτεία που έχει πληγεί πολύ από την ξηρασία. Σύμφωνα με την έκθεση, τα παιδιά επιθυμούν πολύ να βοηθήσουν τις οικογένειες τους και τις κοινότητες τους, άλλα συχνά νιώθουν αδύναμα να κάνουν κάτι. Η UNICEF ζήτησε από την κυβέρνηση της Αυστραλίας να κατευθύνει περισσότερους πόρους για την αντιμετώπιση της ξηρασίας προς προγράμματα για τα παιδιά.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Να θεραπευεται η ψυχη !
Μαααστα.
Θου Κύριε φυλακή τω στοματι μου μην ξεφυγει καμια κουβέντα – εκτροχιαστω.
Το ακουσαμε κι αυτό.
+ Από τι ακριβώς να θεραπευτει;
Λοιπόν η ΨΥΧΗ:
Ως Αθάνατη δεν νοσει – δεν αρρωσταίνει ποτέ ώστε μετά να έχει ανάγκη θεραπείας.
Δεν πεινάει,
δεν διψάει,
δεν κρυώνει ούτε ζεσταίνεται.
Λίγη προσοχή!
Άλλο πρέπει να βρείτε,
αλλιώς να το πείτε.
Η ψυχή τι δουλειά έχει,
πού χωράει,
στα σωματικα;
Ξεχωριστης δομης & υποστασεως είναι η προΈΛευση της.
Πνεύμα, Ουσία, Πρανα, Οργόνη αυτά είναι οι τροφές της ενω ουτε χρόνος για κεινην ουτε τόπος υπάρχει.
Άκου αρρωσταίνει!