Η Περιουσία, Τα Δικαστήρια, η διαφορά Εξομολόγησης  Ψυχανάλυσης ή και Ψυχοθεραπείας. Κακοκρατία, Δικαιοκρατία, αυθαίρετη Πλεονεκτηματοκρατία…

Η Περιουσία, Τα Δικαστήρια, η διαφορά Εξομολόγησης  Ψυχανάλυσης ή και Ψυχοθεραπείας. Κακοκρατία, Δικαιοκρατία, αυθαίρετη Πλεονεκτηματοκρατία…

[τρεις εικόνες διά το κράτος εν κράτει, Προκράτος εν κράτει, Προμετακράτος εν κράτει, Μετακράτος εν κράτει, Κράτος εν ακράτει…. εντός του άρθρου, κάθε μία είναι αποκαλυπτική ανακάλυψε την, πόσον πολύ υπερισχύει έκτοτες!]

Ήταν ένας παράξενος βασιλέας με παράξενη δημοκρατία και παράξενους νόμους, σε βαθμόν ώστε έκαναν όλοι παράξενες πράξεις και ενέργειες, παράξενες δηλώσεις και πάσα Παραξενοποίηση εν τω Υπερπαράξενω και το ξενικόν εγένετο ιδικόν και το ιδικόν εγένετο ξενικόν !

Το βασίλειον αυτόν δοκίμασε όλα τα Φάσματα Χρόνου Νόμου και όλα τα Φάσματα Νόμων και πάντοτε υπήρχαν Παραπονούμενοι. Ο βασιλεύς και οι Νομοθέται ήσαν δημοκρατικοί σε παράξενον βαθμόν και με παράξενους τρόπους και λογικές και ακροάζονταν τις απαιτήσεις όλων των ανθρώπων και Παραπονούμενων. Η απόφαση τους ήταν να εφαρμόζουν διαφορετικά Νομοθετικά Φάσματα ανά καιρούς, χρόνους και μήνες και αιφνίς άλλαζε ή και ενάλλαζε τα Νομοθετικά Φάσματα, όπως αλλάζουν οι ανθρώποι τους κωδικούς εις τα θησαυροφυλάκια και εις τα στοιχήματα τις συναλλαγματικές αποδόσεις και ανταποδόσεις. Όλοι συμφώνησαν και πανηγύρισαν….

Σε έναν Φάσμα Νόμου, ο καθένας μπορούσε να διαπράξει ό,τιδήποτε και αφού το δηλώσει εντός τριών ημέρων εις το Δικαστήριον απαλλάσσονταν. Εις την αρχήν οι περισσότεροι δύσταζαν, μετά εξαναγκάσθηκαν διά Νόμου να κλέπτουν, να αρπάσσουν, να σφετερίζονται, να αδικούν, να βιάζουν, να κλέβουν παιδιά, ανθρώπους διά δούλους, να σκοτώνουν όσους φθονούσαν ή φοβόντουσαν ή και από πρόνοια και το δήλωναν εις το δικαστήριον και ελάμβαναν άφεση εγκλήματος και πταίσματος. Ο κλέψας του κλέψαντος, υπήρχαν πράγματα τα οποία κλέβωνταν διαδοχικώς μέχρι και 100 φορές την ημέρα, όπως εις τις κινηματογραφίες ταινείες και όστις το δήλωνε έσχατος πριν την κατάκλειση του Δικαστηρίου του άνηκε, και τούτον άλλαζε καθημερινώς, αφού το ίδιον κλέπτετο και δηλώνετο συνεχώς, ώσπου η κατάσταση έφτασε εις το απροχώρητον οι πλείστες ρημάκτηκαν ενώ όλοι ρήμαζαν όσον δυνόντουσαν αλλά οι οργανωμένες κλίκες εγκλήματος έγιναν υπερπλούσιες και ανταγωνιστικές.

Όσοι κλέπται ηττήθηκαν, καταστράφηκαν, κινδύνευαν με πενία και πτωχοποίηση και φόνευση εκ των ισχυρών και οχυρωμένων με όπλα, εξαναγκάστηκαν να παραπονεθούν και διαμαρτυρηθούν με πορείες και βία κατά της αστυνομίας και της κοινωνίας αιτούμενοι από το βασίλειον να αλλάξει άρον άρον το Φάσμα Νόμου διότι προχωρούσε η Γενοκτονία, αφού ειδικές δυνάμεις ευφυϊών εγκληματιών και ομοιεθνών ομοιόθρησκων υπερείχαν. Το βασίλειον προσποιήθηκε ότι κοιμάται και έλεγε ολίγον ακόμη, ώσπου μεγάλες ομάδες ηττημένων οργανώθηκαν και κατασκότωσαν τους ολίγους ισχυρούς κλέπτες και τους άρπαξαν τα πάντα και ύστερα μεταξύ τους άλλες κλίκες να αλληλοκλέβονται, ώσπου όλοι μαζύν φώναξαν: Θέλουμεν και Αξιώνουμεν Δικαιοκρατίαν, τέρμαν η Αυθαιρεσιοκρατία. Ένας αξιωματούχος του βασιλείου τους απάντησε: εννοείται την Κακοκρατία, την Ελευθέραν Κακοκρατία και Ελευθέραν Πρακτική και Τεκτονική Κακοκρατία! Ναι αυτήν, θέλουμεν να την ρίξουμεν και να την αλλάξετε με Δικαιοκρατίαν !

Εντάξει, είπε το βασίλειον, αλλά θέλουμε να φέρετε αντιπροσώπους εσείς να τους ορίσουμε ειδικούς εις την εφαρμογή της Δικαιοκρατίας. Επέλεξαν τους πονηρότερους λόγω της ρητορείας των πονηρότερων και επειδή ήθελαν αντιπροσώπους όπου θα τους χάριζαν μερίδιον εις τον πλούτον, αφού όλον το ό,τι γνώριζαν ήταν η Κακοκρατία !

Εμφανίστηκαν οι εκλελεγμένοι εις το βασίλειον, μελετήθηκαν τα Ιστορικά τους και την επομένη το βασίλειον απάντησε: δεν είναι ικανός κανένας εξ’ αυτών διά βουλευτής και εφαρμοστής της Δικαιοκρατίας. Διατί ερώτησαν; Διότι εισίν όλοι κλέπται με δηλωμένα τα αλλεπάλληλα κλεμμένα τους και επανακλέψεις των κλεμμένων τους εις το Δικαστήριον. Και ο όχλος βροντοφώναξε: αφού είμαστε όλοι κλέπται ποίος άξιος να είναι Δικαιοκράτης; Το βασίλειον δι’ αξιωματούχου απάντησε: οι Δίκαιοι! Και ποίος δίκαιος εις την Κακοκρατία ερώτησε ο όχλος. Όσοι δεν έκλεψαν απάντησε το βασίλειον. Έχουμε καταγραμμένους όσους δεν δήλωσαν ποτέ εις το Δικαστήριον κλεμμένα και επανεκλεμμένα, φόνους, εγκλήματα, βιασμούς, παιδοβιασμούς, πουστισμούς και άλλες δηλώσεις, αυτοί εισίν οι άνθρωποι όπου ποτέ δεν δήλωσαν ο,τιδήποτε και ήσαν πάντοτε πτωχοί ή με όσα είχαν εξ’ αρχής, εργαζόμενοι δικαίως και χωρίς να διαμαρτυρηθούν διά όσα τους έκλεψαν ή και με διαμαρτυρία και είτε σιώπησαν και δεν είναι ανάμεσα σας διαμαρτυρώμενοι είτε είναι ανάμεσα σας, διότι γνωρίζουμε ποίοι εισίν αναμέσα σας, ποίοι είσαστε.

Και πώς θα διαμοιράσουν τον πλούτον και πώς θα κυβερνήσουν ημάς ερώτησε ο όχλος; Όπως θέλουν απάντησε το βασίλειον. Και εάν ήσαν ανάπηροι ή χαζοί και δεν έκλεψαν δι’ αυτού του λόγου είναι δίκαιοι; Το βασίλειον απάντησε ότι δεν θα συμπεριλάβει εις τους Δικαιοκράτες αξιωματούχους ανθρώπους δίκαιους όπου εισίν ανάπηροι και χαζοί διά να περιοριστεί το σφάλμα του δίκαιου λόγω αδυναμίας ήτοι μη τεκμηριωμένως δίκαιου και διά να μην λαμβάνουν μώρες αποφάσεις οι χαζοί.

Ο πονηρός όχλος δεν είχεν εύλογον ευαντίλογον και δέχθηκε με περίσκεψη, διότι θα έχανε πάσα εξουσία, δύναμη, δικαίωμα ήτοι ψευδοδικαίωμα Κακοκρατίας και Αυθαιρεσιοκακοκρατίας και νόμιμης Ιδιοτελειοκρατίας.

Οι Δικαιοκράτες Νομοθέτησαν ότι υπεράνω του βασιλείου και των υπηκόων του και παντός άνθρώπου είναι Ο Θεός! Ήταν ο πρώτος Νόμος είναι ο Πρώτος Νόμος! Μέρη του όχλου διαμαρτυρήθηκαν έντονα προς το βασίλειον και το ερώτησαν: η απάντηση του βασιλείου είναι συμφωνούμε και επαυξάνουμε με τους Δικαιοκράτες, υπεράνω όλων Ο Άκτιστος Θεός.

Οι Δικαιοκράτες απαγόρευσαν πάν νόμον περί δικαιώματος αρπαγής, ληστείας, κλοπής, αδικίας, ανηθικότητος έστω και ηθελημένως, κακόβουλης πράξης και κακουργίας και διαμοίρασαν τον πλούτον ισομερικώς και με τρόπον ώστε κανείς να μην έχει ιδιάζουσα οικονομική ισχύ ή αυτή να μην δύναται να επέμβει εις τις βιωτές των άλλων ανθρώπων και όλοι να ζουν αξιοπρεπώς και ως πλούσιοι αλλά εφόσον όλοι πρόσφερουν και εργάζοντο κατά καιρούς διάφορες ή συνεχώς κάποιες εργόχειρες εργασίες, διότι εν καιρώ Κακοκρατίας ουδείς ειργάζετο αφού όλοι έκλεβαν αντί να εργάζονται και προσφέρουν, αυτά διδάσκονταν εις τα πανεπιστήμια. Και οι μη έχοντες δεν δύνοντο να έχουν αξιοπρεπή διαβίωση παρεκτώς εάν κλέψουν, αρπάξουν, βιάσουν και αυτά ήταν νόμιμα εφόσον δηλώνονταν εις το Δικαστήριον όπου με διάταγμα ήταν νόμιμη πράξη και νόμιμη κτημοσύνη και περιουσία το κάθε κλεμμένον και με βίας φόνου εκλαμβανόμενον [εκ+λέβω = εκ λαμβάνω = κλέβω].

Οι Δικαιοκράτες θέσπιζουν Νόμους ώστε εάν τις αποκτήσει πλούτον με έμμεση κλοπή να ακυρώνεται, ενώ και το κράτος δυνόταν να κλέβει τους μόχθους και κόπους ειδικώς των πτωχών αλλά και των λοιπών ανθρώπων.

Οι Δικαιοκράτες εφάρμοσαν υπεραυστηρές ποινές εις τους Κλέπται, Άδικους, Εγκληματίες και Ασελγείς, και υπάρχει διαμαρτυρία διότι εις αυτούς τους Νόμους συνυπάρχουν οι ποινές θανάτου, ποινές κοπής χειρός ήτις έκλεψε, οφθαλμού ος οφθαλμοπόρνησε, γλώσσας ήτις μάγευσε, ψευδορητόρευσε, παραπληροφόρησε, ημιαληθοφώνησε όπως της συμφέρει, καταπλάνησε, πέους το οποίον βίασε, αναυνίστηκε, καύλωσε έναντι άλλου ανθρώπου μικρού ή μεγάλου παντός φύλου και γυναικός φιλήδονης ήτις παραπλάνησε και νοομέθυσε με το λύκνισμα της, την γλώσσα της, τις προκλήσεις της.

Τότε, ο όχλος διαμαρτυρήθηκε ότι η Δικαιοκρατία καταστρέφει την ελευθερία και τα δικαιώματα. Οι Δικαιοκράτες νομοθέτουν όστις δηλώσει το έγκλημα και το πταίσμα του εγκαίρως και πριν ανακαλυφθεί ή και ιδίαν ώραν και ημέραν αναλόγως, να απαλλάσσεται από τις ισχυρές ποινές, θανάτου, βίας σε μέλη του σώματος και ακρωτηριασμού, αλλά συνάμα θα χρεώνεται με ποινές χρήματος και με δημόσια ανάρτηση των ονομάτων των σε δημόσιες πλατείες, ειδήσεις, βιβλία και ηλεκτρονικές σελίδες με πλήρη αναφορά του Αισχροβίου τους !

Το 50% δήλωνε τα εγκλήματα του και το 50% εντρεπόταν να το πράξει, προτιμούσε να διακινδυνεύσει να ανακαλυφθεί παρά να εξευτελιστεί και ρεζιλευτεί.

Ο όχλος αγανάκτησε διότι του κόπηκε η ελευθερία και τα δικαιώματα κακοποιήσεως και κακουργίας της ιδιοτέλειας και ιδιοπροτιμήσεως.

Το βασίλειον συνσκέφθηκε και είπε εντάξει, προτείνουμε μία κοινωνία ηλεκτρονική όπου όλοι παρακολουθούνται και ως εκ τούτου ουδείς μπορεί να διαπράξει αδίκημα χωρίς να μην γίνει αντιληπτός σε ζωντανή μετάδοση, ειδοποίηση και γνώση άμα την διάπραξη του εγκλήματος, ούτως ώστε κανείς να μην θέλει να πράξει έγκλημα αφού αμέσως γίνεται αντιληπτός και συνάμα ικανότητα μέσω ενσωματωμένου ηλεκτρονικού κοινού κυκλώματος να δύναται η κυβέρνηση να τον σταματάει την ώραν της διάπραξης του εγκλήματος.

Ο όχλος έφερε αντιρρήσεις, αλλά το βασίλειον απάντησε ότι εφαρμόστηκαν τα άλλα πολιτεύματα και ο όχλος τα απόρριψε, συνεπώς πρέπει να εφαρμοστεί και τούτον διά να δοκιμαστεί η επιτυχία του.

Ο όχλος απαίτησε περιορισμόν της δύναμης της ηλεκτρονικής κοινωνίας διά να μην δύναται η ίδια η κυβέρνηση να σκοτώσει ή καταστρέψει ή και λοβοτομήσει οίον άνθρωπον όποτε θέλει, ουτώς ώστε να διαπράξει εν δυνάμει άμα θέλει το βασίλειον Κακοκρατίαν. Το βασίλειον συμφώνησε ουσιαστικώς με υπόσχεση, διότι δεν έγινε κάτι το οποίον τούτον να είναι προαποτροπαίον από ανθρώπους παρεκτώς βασιλείου και αυτοί να ελέγχονται από άλλους. Ένας δίκαιος άνθρωπος είπε: να γίνει ηλεκτρονικόν σύνστημαν όπου η βούληση του ανθρώπου να είναι δυνατή μόνον εάν συμφωνήσουν όλοι οι άνθρωποι. Όλοι άδικοι διαμαρτυρήθηκαν ότι μπορεί να κρέμονται από τις αποφάσεις οιουνδήποτε τρελλού, καθυστερημένου, παράλυτου, και εάν δεν ισχύει τούτον, από πονηρού και κακούργου ανθρώπου. Τότε ο δίκαιος είπε: να γίνουμε όλοι δίκαιοι και ένας άλλος δίκαιος πώς γινόμαστε όλοι δίκαιοι;

Ένας τρίτος δίκαιος είπε ότι με το ηλεκτρονικόν σύνστημαν να διαχειρίζεται μόνον από δίκαιους θα διδάξει τους πάντες της δικαιοσύνης. Και ένας άδικος είπε, ποίος κρίνει ποίοι είναι δίκαιοι και ποίοι άδικοι; Και ποίος κρίνει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του άλλου χωρίς να κακοποιεί; Το βασίλειον συμφώνησε, ότι εάν η Δικαιοκρατία και Δικαιοσύνη είναι άκαμπτη τότε εφαρμόζεται Κακοκρατία από την άλλη οδόν….

Ένας σοφός δίκαιος είπε ότι η ηλεκτρονική κοινωνία είναι δίκαιη εφόσον καθοριστούν δίκαιοι νόμοι και δεν αλλάζουν από κάνεναν και δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν και συνάμα υφίσταται η χάρις σε ειδικές περιπτώσεις με μεγάλη σημασία από υπερφιλεύσπλαγχνους, υπερφιλάνθρωπους και υπερφιλόπτωχους ανθρώπους…. Ενώ ταυτόχρονα ο περιορισμός των ελευθεριών τους εκείνων όπου είναι οδός προς διάπραξιν εγκλήματος και πταίσματος όμοιου ή ανόμοιου με εκείνον όπου καταδικάστηκαν και είναι ένοχοι πέραν πάσας αμφιβολίας…. Συνάμα διδαχή της Ηθικής και τίποτε άλλου σε ειδήσεις, έργα, προγράμματα, ραδιόφωνα, διαφημίσεις, εμπόριον και όλα τα άλλα και απομάκρυνση βιβλίων και άλλων πηγών κακοποιήσεως από το νηπειαγωγείον έως το νεκροταφείον !

Ένας άλλος σοφός δίκαιος είπε, καλόν τούτον, αλλά πόσον καλόν είναι να μην δύναται ο άνθρωπος να έχει ελεύθερην βούλησιν; Ο προηγούμενος δίκαιος απάντησε, εάν η ελεύθέρα βούληση είναι πηγή κακού τότε πρέπει να περιοριστεί σε βαθμόν ανεκτικόν και με την διδαχή της Ηθικής και την απαλλαγή φόρων και συνάμα με την απόκτηση χρήματος λόγω Ηθικής, τότε η κοινωνία θα καλοποιηθεί….

Ο άλλος σοφός δίκαιος είπε, η καλοποίηση διά συμφέροντος δεν είναι και τόσον καλή, αλλά προσποίηση, υποκρισία και συνάμα ευλογία διά τους έμφυτους και επίκτητους δίκαιους διότι θα λένε Δόξασοι Ο Θεός ο Φέρων εις ημάς ειρήνη διά νόμου προαποκοπής και προπεριορισμού του κακού, οι δε λοιποί θα είναι καλοί εκ κενοδοξίας και συμφεροματαιοδοξίας, προσποιητές και προσχηματιστές και τούτον είναι κακόν και οδηγεί εις περαιτέρω κακόν….

Ο άλλος του είπε, εφαρμόζοντας τον Νόμον αυτόν μπορούμε να κρίνουμε την επιτυχία του και αναλόγως ελισσόμαστε. Ο Νόμος εφαρμόστηκε με αρκετή επιτυχία αλλά ο όχλος απαίτησε ελευθερίες και απαλλαγή της Ηθικής από τις ιδιαίτερες προτιμήσεις τις οποίες δεν επηρεάζουν άλλους ανθρώπους ανήλικους, τότε πλήθυνε και πάλιν το κακόν και οι κακοί επηρέαζαν άλλους να γίνουν κακοί και έγιναν όλοι βλάσφημοι, κακοί, ασελγείς, ασεβείς και δίκαιοι εις τα πλαίσια των απαγορεύσεων του Νόμου….

Τότε ο όχλος απαίτησε χαλάρωση των Νόμων της Ηθικής διότι είναι υποκειμενικοί και αντιελευθεριακοί. Άρχισαν επανάσταση και το βασίλειον αποφάσισε να χαλαρώσει τους Νόμους της Ηθικής, πρόσφερε σωρηδόν τις ελευθερίες ασυδωσίας εις ασέλγειαν, ασέβειαν, βλασφημίαν σωματικών περιπτύξεων έως και παιδοσυνουσίες και παιδοβιασμούς…. Συνάμα η κυβέρνηση εφάρμοσε νόμους υπερφορολογίας αναλόγως χρήματος και εν τέλει κατάργησε ή και έσβυσε τις καταθέσεις και τους πλούτους των ανθρώπων με διατάγματα κατάσχεσης περιουσίας και όλοι λάμβαναν μισθόν πτωχού και σκλάβου, αφού συνάμα εφάρμοσε την δύναμη της διά μέσω των ηλεκτρονικών μικροκυκλωμάτων εντός των σωμάτων το οποίον είναι παραχώρηση πλήρης εξουσίας εις το βασίλειον εις τα εν κυκλωμάτι ηλεκτρονικώ σώματα διά μικροψηγμάτων και άλλων συνστημάτων όπως μικροπομπούς εις τα σώματα, χείρες, μέτωπα, πόδες, κεφαλές, καρδία, νεφρά, ήπατα και αλλαχού !….

Το βασίλειον αφού άφησε τους ανθρώπους να απολαύσουν παν είδος πολιτεύματος και αφού τους έκανε να απομυθοποιήσουν παν πολίτευμα, σταδιακώς τους εμπέδωσε ότι καλύτερον σύνστημα και καλύτερη δικαιοσύνη είναι η ελευθερία του βασιλείου να τηρεί την τάξη και την αταξία όπως θέλει αυτόν !

Ο όχλος απαίτησε να επανέλθει το δικαίωμα της Κακοκρατίας ινά δηλώνει τα εγκλήματα του και να απαλλάσσεται και να τα συνεχίζει. Παρότι ο όχλος νόμιζε ότι το βασίλειον δεν θα δεχθεί, αυτόν δέχθηκε με τον όρον το δικαίωμα τούτον να το έχει και το υπερπανκράτος του βασιλείου και ο όχλος δέχθηκε πανηγυρικώς. Εν τέλει το βασίλειον επέβαλε την βούλησιν του εις τις βουλήσεις των ανθρώπων και κατάφερε να εγγράψει με τις κλοπές και τις αδικίες του όλες τις περιουσίες επ’ ονόματι του συμπεριλαμβανομένων των ψυχών και των σωμάτων των ανθρώπων εκείνων όπου εντάχθηκαν εις την ηλεκτρονική κοινωνία….

Αμέσως ο όχλος κινητοποιήθηκε προς διαμαρτυρία αλλά συνέβη το απροσδόκητον. Πρώτον, το βασίλειον αρνήθηκε να συνζητήσει καν το θέμα και δεύτερον άλλασσε την γνώμη των διαμαρτυρώμενων υπέρ του την εσχάτη στιγμή της ωμιλίας των αντιπροσώπων ή και έκαστου εκ του όχλου όπου ήθελε να επιχειρηματολόγησει εναντίον του νόμου της Νεοκακοκρατίας και του βασιλείου….

Εν τέλει όλοι γίνοντε κακοί υποπροθέσεως μέσω του μικροκυκλώματος εντός τους και έχουν μία γνώμη, πάντοτε την γνώμη της κυβέρνησης διά το κάθε μικρόν ή μεγάλον θέμα και λοβοτομήθηκε πάσα ελευθερία, ευφυΐα, δικαίωμα, εγκεφαλικόν και άλλος μέρος όπου υποπροτρέπει προς την ελευθέραν ευφυΐα και δη υπερμεγαλοευφυΐα ! Οι λοβοτομές γίνονταν κατά τόπους και κατά περίπτωση και δι’ όσον χρόνον ήθελε το βασίλειον μέσω πανηλεκτρονικού πανκυκλώματος και οι άνθρωποι λησμόνησαν και δεν δυνόντουσαν ούτε κατά διάνοια [δεν είχαν πια διάνοια] την Ελευθέραν Βούλησιν, τότε έγιναν καλόκακοι και κακόκαλοι εκ ελεγχόμενης ρυθμιζόμενης λοβοτομής και νόμιμης ψευδονόμιμης λοβοτομής ήτοι εφαρμόστηκε ο Νόμος της Ελευθερίας, καθότι οιαδήποτε ελευθερία δεν γινόταν κατά βούλησιν αλλά κατά επιλογή της κυβέρνησης και η ελευθερία ήταν δυνατή και μη λοβοτομημένη σε όσους δεν ήσαν μονίμως λοβοτομημένοι ηλεκτρονικώς, σε ό,τιδήποτε είναι κακόν, ασέβεια, έγκλημα και ασέλγεια, και αυτίς οι Ανηθικότητες είναι προγραμματιζόμενες ως ψευδοκαλές και ψευδοευλογίες εις την Συναίσθηση και Συνείδηση των ανθρώπων και τις Υποσυναίσθηση, Υποσυνείδηση, Ασυναίσθηση, Ασυνείδηση, Παρασυναίσθηση, Παρασυνείδηση, Υπερσυνείδηση και Υπερσυναίσθηση των γεννημένων και επίκτητων μεγαλοϋπερευφυΐων αν και δεν υπήρχαν τέτοιοι τότε και συνάμα αγαθοί και όσοι υπήρχαν ήταν εκ της κυβερνήσεως και όχι σε όλα, αφού μόνον ο βασιλεύες διατηρούσε το αυτεξούσιον χωρίς επηρεασμόν, οι συγγενείς και οι αρχιμονιμοσυμβούλοι του….

Το βασίλειον κατόπιν αιφνιδίασε τον όχλον και κάλεσε αυτόν εις Κρίσιν και Διάκρισιν εις πλήρην συνειδητότητα και συναισθητότητα δι’ όσους δεν ήταν μονίμως λοβοτομημένοι και ο όχλος ερώτησε προς τι αυτόν;….

Διά να φέρωμεν δικαιοσύνη απάντησε το βασίλειον, μα αυτόν είναι άδικον είπε ο όχλος. Όχι είπε το βασίλειον, διότι διαμέσω των απαιτήσεων σας, αυθαιρεσιών σας, αδικιών σας, ανηθικότητων σας, φιλόκακων απαιτήσεων, νόμων και διαπράξεων φτάσαμε εις αυτόν τον ηλεκτρονικόν τυραννισμόν ! Και τι θα κάνετε ερώτησε ο όχλος;

Όποιος κριθεί άδικος, ασελγής, ιδιοτελής, κλέπτης, κακοποιήσας, καταδικάζεται εφόρου ζωής σε άγρια και κακοποιητική φυλακή χωρίς να δύναται να αποθάνει !

Μα αυτόν είναι απάνθρωπον είπε ο όχλος ! Και το βασίλειον απάντησε, μα εξ’ ανέκαθεν εσείς οι άδικοι απάνθρωποι είσαστε και δεν απαιτήσατε δικαιοσύνη αλλά τον Πλεονεκτισμόν άμεσα ή έμμεσα, κεκαλυμμένως και συγκαλυμμένως ή από θέσης εύνοιας και ισχυράς ή άνευ αυτών, συνεπώς οι απάνθρωποι αξίζουν απάνθρωπη αντιμετώπιση και απάνθρωπον καταδίκη και απάνθρωπη απολαβήν, αμοιβήν και προαντιπαραχώρηση !

Μα δεν μας το είπατε ποτέ αυτόν διαμαρτυρήθηκε εντόνως και έξω πασών φρενών ο όχλος !

Ψεύδεστε απάντησε το βασίλειον ! Ψεύδεσθε αισχρά, λησμονείτε ό,τι δεν σας συμφέρει και θυμάστε, απαιτείται και αξιώνεται σε δικαίωση ό,τι σας συμφέρει είτε τούτον εστίν δίκαιον είτε εστίν άδικον, έγνοια σας όλα τα υπέρ σας δίκαια και άδικα και ουχί εφαρμογή και δικαίωση μόνον των δικαίων, αλλά η Δικαιοσύνη και Υπερδικαιοσύνη δεν δικαιώνει τα άδικα, μώροι πλανεμένοι και αυτοπλανεμένοι Υπερπροπλεονέκται μωρία πάσα γνώση και σοφία σας εφόσον δεν αντιληφθήκατε και δεν υποστηρίξατε τούτον: δικαίωση του δικαίου και αδικαίωση του αδίκου ! Εσείς επιλέξετε ουχί μόνον την Κακοκρατία αλλά και την Υπεραδικοκρατία, θερίζετε και λαμβάνετε ό,τι επιλέξατε !

Και τι να ποιούσαμε όταν η Κλοπή ήταν ο Νόμος; Υπομονή και έστω να κλέβετε τα ελάχιστα προς τον ζην και όχι από άνθρωπον ος ουκ έχειν ικανός !

Και συνεχίζει το βασίλειον: όταν είναι Νόμος να δηλώνετε τις αδικίες, κλοπές, εγκλήματα, ασέλγειες όπου διαπράττε και να απαλλάσσεσθε, χωρίς όνειδον, αίσχος, εντροπή και δυσταγμόν προστρέχατε να πράττετε τούτον, ήτοι κακόν και δήλωση κατοχυρώσεως των αποκτημάτων, διαπράξεων και κακομεταχειρίσεων διά να απαλλάσσεσθε ! Δεν το πράττατε τούτον από Μετάνοια αλλά από Πίστη εις το Κακόν ώστε να ωφελείστε διά του κακού σας και να μην τιμωρρείστε διά τα κακουργήματα σας και τον βιασμόν της Ηθικής και νομίζατε ότι το βασίλειον είναι σύμφωνον με αυτά και δεν λογιστήκατε ότι είναι Δοκιμασία Ανθρωπιάς και Ανθρωπισμού εκ του βασιλείου διότι μεθύσατε με αυτόν όπου έχετε μέσα σας και θέλετε να εφαρμόζετε όταν σας δίδετε η ευκαιρία ήτοι το Κακούργημαν! Ενώ ο αληθής δίκαιος δεν πράττει το κακόν ούτε όταν το κακόν και άδικον είναι νόμος ούτε όταν δεν είναι νόμος και είτε απαγορεύεται να κάνεις το κακόν είτε απαγορεύεται να μην κάνεις το κακόν ! Σε κάθε περίπτωση, σε κάθε Φάσμα Νόμων εσείς επιλέγετε ή δέχεσθε τον Νόμον ουχί από αληθή αναλλοίωτη Φιλαγαθοσύνη αλλά από ανάγκη, προσαρμογή και ευελιξία προσαρμοστικότητα διά το ίδιον ανήθικον συμφέρον σας και ουχί διά Την Αγάπην προς Το Δίκαιον !….

Και πότε μας τα είπες τούτα; Ερώτησε ο όχλος το βασίλειον….

Όταν διά Νόμου σας έλεγα έρθετε και δηλώσετε χωρίς υλικόν και μισθωτόν και πλουτικόν συμφέρον, τα εγκλήματα σας, τα κακά σας, τις αδικίες σας, τις ασέλγειες σας, τους πειρασμούς σας, τις κακές επιθυμίες σας και δη περισσότερον εκείνες όπου έχετε πρόθεση να διαπράξετε εάν έχειτε την δυνατότητα, εσείς δεν ερχόσασταν εις δήλωση των ανομιών, ανηθικότητων και αδικιών σας, δεν Εξομολούσασταν, δεν Μετανοούσατε και δεν Πιστεύετε ότι θα φθάσετε εδώ όπου τώρα είναι Αμετάκλητον ήτοι την αιώνια καταδίκη σας δίχως ικανότητα, δικαίωμα και ελευθερία να αποθάνετε και τούτον επειδή δεν πιστεύετε σε ψυχή και δεν ευεκτιμάτε την ψυχήν αλλά ερωτευθήκατε τις υλικές και σωματικές απολαύσεις, ανέσεις και δόξες ! Όταν όμως επί Κακοκρατίας η δήλωση των εγκλημάτων και αδικιών σας επιμισθωνόταν, κατοχυρωνόταν, επιβράβευση υλική και κακοπνευματική προς ιδιοτελήν άδικον συμφέρον σας, όλοι είσαστε πρόθυμοι να δηλώσετε ο,τιδήποτε ενώ τα ίδια εντρεπόσαστε να τα δηλώσετε όταν δεν υπάρχει υπόσχεση και νομική παράμετρος ιδιοτελούς και κακοσυμφέροντος μισθού και πλεονεκτήματος! Συνεπώς εσείς δοκιμαστήκατε και κριθίκατε ότι Εντρέπεσθε διά Τον Θεόν και υπερηφανεύεσθε διά τα αειδή απαιχθή κακουργήματα σας, φύγετε εκ της παρουσίας σας ενώπιον μου και ου ειδείτε εις το επανειδείν Εμένα και Ημάς και το Φώς Του Βασιλείου μας!

Ώστε όλα αυτά ήταν κόλπα δοκιμής, τα Φάσματα Νόμων και όσα έγιναν; Ερώτησε ο καταδικασμένος όχλος.

Ναι !

Και ποίος εκτός της καταδίκης σού; Όσοι ουκ εδέχθηκαν Κακοκρατία και Αδικοδικαιοκρατία και ηλεκτρονική κοινωνία αλλά εξ’ αρχής και πάντοτε το Ελεύθερον και δι’ Ελευθέρας Βουλήσεως Ευχρέος Μετάνοιας και Εξομολόγισης και όσοι και εάν δεν το ζητούσαμε θα το ζητούσαν οι ίδιοι ήτοι το Χρέος να Μετανοούν διά τα κακοποιήματα τους και να μην Μετανοούν ποτέ διά τα αγαθοποιήματα τους, ούτοι υιοί και θυγατέρες βασιλείου !

Και πού ούτοι; Ερώτησεν ο όχλος….

Εις τα σπήλαια και τις ρωγμές, τις ζέστες και τα κρύα, τα βουνά και τις πεδιάδες, τις ερήμους και τις θάλασσες, παρεκτώς ηλεκτρονικού πανκυκλώματος κοινωνίας προσυνενώσεως των όχλων και ούτοι προπέρασαν τις Εξετάσεις Ανθρώπου, Ανθρωπισμού, Ευανθρώπου του βασιλείου και εσείς δεν είσαστε άξιοι και εξ’ αρχής μένατε ιδίαν τάξην έστω και εάν άλλαζε το Φάσμα Νόμων, ήτοι εις την τάξην Αδικοκακοκρατίας και τούτην εγκολπίσθηκε η καρδία σας και μολύνθηκε η αύρα σας και εις το εξής αιώνιοι εν σκοτιά και κακοποίηση άνευ ψυχής έσθε και λαμβάνω την ψυχήν σας ως ανάξιοι ινά αυτήν έχειτε !

Ο έχων νουν ανάγνωσον και άκουσον και δείρον σκέψης βάσσανον και αποφάσισον και ό,τι αποφασίσεις διά Του Δικαίου Κριθείς και πάθεις !….

Το τι κράτος εν κράτει έχειν τούτον εφενέχειται διηνηκώς…

Παναγιώτης Δίας