Μυστικά Μονοπάτια τών Ελληνικών Λέξεων καί συνειρμοί δονήσεων συμπαντικών κραδασμών κβανοτομηχανικής! Μέρος 1

Μυστικά Μονοπάτια τών Ελληνικών Λέξεων καί συνειρμοί δονήσεων συμπαντικών κραδασμών κβανοτομηχανικής! Μέρος 1

Επ’ ευκαρίας τής ανάγνωσης αυτού τού άρθρου: https://www.helppost.gr/xristougenna/xmas/treis-magoi-dora/ τά κατώθι συμπεράσματα….

Μέ μεγάλη ευκολία Έλληνες καί μή Έλληνες ξεπουλούν τίς ελληνικές λέξεις ό καθείς σέ κάθε περίπτωση διά τούς προσωπικούς τού λόγους. Πάμε νά δούμε πώς ελληνικότατες λέξεις δηλαδή λέξεις τής Πρωτόγλωσσας ψευδοκηρύσσονται «ξένες»….

χρυσός στα λατινικά Aurum και στα αγγλικά Gold. Υποστήριξα σέ άρθρα μού κατ’ επανάληψη ότι η λέξη Αβραάμ είναι η λέξη Αυραάμ καί προέρχεται από τή λέξη αύρα. Ό Αυραάμ κατά τή Παλαιά Διαθήκη καλείτο Αυράμ = Αύρα+μ ήτοι Αύρα μέ κατάληξη μί, ή Άβραμος κατά τόν Ιουδαίον Γλωσσολόγον Ιωσήφ Ιαχούντα είς τό περιβόητον βιβλίον τού «Hebrew is Greek» ήτοι «Τά/οί Ιουδαϊκά/Ιουδαίοι εισίν Ελληνικά/Έλληνες»…. Τό Άβραμος = Αύραμος = ό Αυρώδης….

Κατά τή Παλαιά Διαθήκη Ό Θεός είπε είς τόν Αυράμ νά καλείται/αυτοκαλείται Αυραάμ δηλαδή προσθέτωντας ακόμη έναν άλφα έν συνεχεία. Η σημασία αυτή σημαίνει ό Αυράμ μού = Αυραάμ. Κατ’ εξακολούθησει υποστήριξα εγγράφως καί προφορικώς ότι τό άμ σημαίνει εμού = αμού = άμ ού = εμού όντως, ήτοι η Αύρα εμού! Η επιταγή αυτή σημαίνει ότι Ό Θεός αναγνώρισε τήν τεράστια πίστη τού υπεραρχαίου εκείνου ανθρώπου καί τόν ονόμασε Αύρα Εμού = Αυραεμού = Αυραμού….

Βλέπουμε ότι η λέξη περί αυραάμ ή αυραμού διασώθηκε είς τά λατινικά ώς Aurum = Αυρούμ = Αυραούμ!….

Η λέξη Αυρούμ σημαίνει χρυσός. Η λέξη αύρα είναι μία πανάρχαια λέξη καί χρησιμοποιείται πολύ είς τήν ελληνοκυπριακή διάλεκτον. Χρησιμοποιούμε τακτικώς τόν όρον: αύρα τινή». Δηλαδή όταν κάποιος είναι στενοχωρημένος καί διερωτόμαστε τί έχει λέμε: «αύρα τινή» η οποία μέ τόν καιρόν ενώθηκε σέ αυρατινή καί χρησιμοποιείται τακτικώς όταν κάποιος από συμφέρον υποστηρίζει τό δίκαιον ενώ πρίν από συμφέρον δέν υποστήριζε τό ίδιον δίκαιον…. Καί μέ έμφαση λέμε: «αύρα τινή τόν έκαμε νά επανακαθορίσει τίς απόψεις τού». Βεβαίως δέν γνωρίζουν οί Κύπριοι μέ ακρίβεια αυτή τήν εξήγηση αλλά τήν χρησιμοποιούν μηχανικώς καί υποσυνείδητως, αφού μετά τήν αγραμματοσύνη καί τής επιβιωτική ανάγκη τών χρόνων τής Τουρκοκρατίας οί άνθρωποι παρέμειναν αγράμματοι καί δέν ήξευραν τή καταβολή τής συχνής αυτής φράσεως.

Η αύρα από εμπειρικές μαρτυρίες οπού έχω μέ άλλους λαϊκούς ανθρώπους είναι τό πύρ τού λαμπρού οπού σέ χαϊδεύει χωρίς να΄σέ καίγει πλησίον τού πυρός, τής ζέστης, τής υψηλής ηλιοφάνειας καί θερμοκρασίας….

Επίσης αύρα είναι η κίτρινη λάμψη τής φλόγας….

Η φλόγα άν τή παρατηρήσετε σ’ έναν σπίρτον ή σέ άναμμα πυρός έξω είς τά όρη νύχτα έχει έντονον λαμπερόν κίτρινον χρώμαν….

Κατά συνέπεια η λάμψη έχει κτρινωπόν χρυσαφίν (εξού καί ό χρυσός έγινε χρυσάφι) χρώμα….

Επιστρέφουμε όμως είς τό Αυραάμ…. Ουσιαστικώς Ό Θεός τού είπε είσαι η αύρα μού επειδή η αύρα έχει χρυσαφί χρώμα καί είναι λαμπερή….

Η λέξη λάμψη κυριολεκτικώς σημαίνει έλ άψη = έλ αφή = ελαφή = αφή φωτός/έλ. Εξού καί λέμε άψε τά κάρβουνα ή άναψε τά κάρβουνα. Η λέξη άναψε είναι σύνθετη από τά ανά+άψω = ανααφή = ανά+αφή = επανάναμμα = ξανά αφή = ξανά άναμμα.

Είς τήν σαμπινική διάλεκτον η λέξη aurum καλείται ausum καί σημαίνει λαμπερή αυγή…. Αυτά επιβεβαιώνουν ακράδαντα τά όσα προϋποστηρίξαμε….

Πρώτον τό r αντικαταστάθηκε από τό s…. Δεύτερον, σκεφθήτε τή λέξη sum μόνη τής καί τή προέκταση τής ώς summer = Θέρος!… Τό Καλοκαίρι η θερμοκρασία ανεβαίνει καί ώς έκ τούτου η θέρμη τής περιρρέουσης αύρας είς τό διάστημα τού περιβάλλοντος μάς….

Τό Καλοκαίρι ονομάζεται Θέρος διότι η λέξη θέρος προέρχεται από τήν ίδια ρίζα μέ τή θερμοκρασία, η ρίζα είναι τό τρίγραμμα θέρ, εξού καί θερίον ήτοι τό θηρίον όπως ακόμη λέγεται είς τήν Κύπρον. Τό θερίον ή θηρίον χαρακτηρίζεται από τεράστια δύναμη αίματος, ορμής, θυμού, όρεξης, όπως ό ξερνών πύρ δράκος!….

Αυγή είναι η ώρα οπού ό ήλιος αφού έχει γεννηθεί κιτρινίζει λαμπερώς καί έχει χρώμα χρυσού ήτοι αύρας πυρός όπως αυτή οπού ανάβουμε είς τό δάσος….

Προσέξετε ότι οί λέξεις αυγή καί αύρα ή αύρη έχουν πρώτον συνθετικόν τή λέξη αύ!…

Είς τήν Κύπρον όταν κάποιος λυσσάξει από θυμόν, φθόνον, δίκαιον, παράνοια, λέμε αυρίζει!… Τό ίδιον λέμε καί διά τόν σκύλλον όταν αρρώνει (από τό Άρης = αρώνει) δηλαδή όταν γρυλίζει!…

Η λέξη αύριον = αύ+ροή ήτοι η συνέχεια τής θέρμης, τής ηλιακής θέρμης, τής ροής τής περιφοράς. Αυτοστιγμεί = αυτή η στιγμή καί αυτόν = αύ+τόν η αύρα αυτού/τού…

Μπορούμε νά ισχυριστούμε κάπως τό δόκιμον ότι ό σκύλλος γαυγίζει (όχι γαβγίζει όπως έγινε μετά) εμπεριέχει τή λέξη αύ, ήτοι αυγίζει!… όπως είπαμε πρίν διά τό αυρίζει!… Καθότι όταν θυμώνει ένας σκύλλος είς τήν ομηρική κυπριακή διάλεκτον λέμε επίσης ότι αυρίζει καί ότι βγάζει αυρούς/αφρούς από τό στόμα τού. Πώς συμπίπτει τώρα τό αυρός μέ τό αφρός νά συμβαίνει είς τήν ίδια ψυχική διάθεση ενός κτήνους είναι τροφή διά μελέτη, πάντως επισήμανα καί άλλες φορές τέτοιες κβαντομηχανικές παράδοξες «συμπτώσεις» τής Γλώσσας μάς. Εξού καί υποστηρίζω ότι η Ελληνική Γλώσσα κάτω από τό πρώτον επιφανειακόν βιτρινιακόν σκηνικόν τής είναι Κβαντομηχανική = Φωτοδεσμομηχανική….

Τό gold μάς λένε προέρχεται από τό gulþ αυτό μέ τή σειρά τού από τό ghel καί από αυτό προέκυψε τό yellow….

Όταν έλεγα από παλεία καί δή πρίν αναγνώσω πρίν καμπόσα λεπτά αυτές τίς πληροφορίες, ότι τό gold προέρχεται από τό yellow ή τό αντίστροφον, αλλά μάλλον τό δεύτερον από τό πρώτον, κάποιοι ίσως ειρωνέυονταν…. Συνάμα πάντοτε υποστήριζα ότι μία πιθανή καταβολή τής λέξεως God είναι η λέξη gold έκ παραφθοράς όπως έκ παραφθοράς τό aurum έγινε ausum…. Κ.α. πολλά….

Η λέξη ghel προφανέστατα είναι η σύνθεση gh+el…. Ουσιαστικώς η λέξη el = έλ = φώς = αυγή = αύρα…. Προστέθηκε τό gh/γκ ή γχ… όπως τό Αγία Σοφία έγινε Ghagia Sofia/Sophia ή Hagia Sofia ή η Ιστορία σέ Historia/History. Εάν ψάξετε θά εύρετε καί άλλες λέξεις σέ ευρωπαϊκές καί μή «γλώσσες» όπου προστέθηκε πρίν τό αρχικόν ελληνικόν φωνήεν κάποιος φθόγγος καί δή σύν όλων αυτών καί τό gh!…. Επειδή είμαι είς οίστρον σύνταξης άρθρου τώρα δέν μπορώ νά θυμηθώ αλλά μετά μπορώ ν’ ανακαλύψω άμα ασχοληθώ τό ίδιον καί εσείς…. Ψάξετε μεταξύ άλλων σέ «γλώσσες» τής Ανατολικής Ευρώπης!…

Ακόμη έναν τεκμήριον είναι η γνωστή φράση επίκλισης πνεύματος ή άϋλης δύναμης ή ενέργειας: «άμπρα κατάμπρα = άμπρα κατ’ άμπρα = άμπρα κατά άμπρα»…. Η μαγική αυτή φράση μέ τή συνέχεια τής επίκλισης αναφέρεται είς τήν αύρα ήτοι: «Αύρα καταύρα καί όχι κατάβρα, δηλοί αύρα κατ’ αύρα = αύρα κατά αύρα… Δηλαδή επικαλούμαι κάποια αύρα νά κατέλθει καί νά εναντιωθεί σέ μία άλλη αύρα, μία αύρα νά πολεμήσει άλλη συγκεκριμμένη αύρα, μία αύρα νά εμποδίσει, διαλύσει, καταστρέψει, απομπωλήσει άλλη συγκεκριμμένη αύρα, ήτοι μία ενέργεια εναντίον άλλης ενέργειας. Όπως λέμε οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος, μάχαιραν έδωσες μάχαιραν θά πάρεις, δύναμη πυρός εναντίον δύναμις πυρός, πυγμή εναντίον πυγμής είς τίς αριανές/πολεμικές τέχνες ή καί ανάκοψη πυγμής ή λακτίσματος μέ ανάλογη λαβή»….

Η λέξη άμπρα όμως είναι ομοιόφωνη μέ τή λέξη Άμραχαμ = Αυραχάμ = Αυραάμ = αύρα = Αύρας!….

Ελληνιστί έχουμε καί τή λέξη άβρα η οποία άμα τή ψάξετε βαθειά έχει συγγένεια νοήματος μέ τή ελληνική λέξη αύρα… Ό αβρός άνθρωπος είναι ό εγκάρδιος, μέ ζεστά ειλικρινή καί δή ευγενικά αισθήματα καί συμπεριφορά…. Τουτέστιν, ό αβρός άνθρωπος πρός Τόν Θεόν κάλλιστα ονομάζεται Αβραάμ καί συνάμα είναι Αυραάμ. Δέν έχει σημασία εάν πιστεύετε είς τόν Αυραάμ θετικώς ή αρνητικώς, σημασία έδω έχει ότι η λέξη αυτή είναι Ελληνική. Προσωπικώς πιστεύω ότι ό Αυραάμ/Αβράαμ ήταν υπερευσεβής άνθρωπος πρός Τόν Θεόν καί τόν Νόμον Τού!…. Εδώ φαίνεται ακόμη μία φορά ότι η Ελληνική Πρωτόγλωσσα είναι Κβαντομηχανική αφού μέ τήν ίδια φωνή γράφονται δύο διαφορετικές λέξεις ήτοι άβρα καί αύρα αλλά αυτές έχουν τόσον συγγένεια φωνητική όσον καί νοηματική καί αυτόν ισχύει πάντοτε είς τίς αυθεντικές ελληνικές λέξεις αλλά πρός έκπληξιν μάς καί σέ λέξεις οπού προέκυψαν μετά από πολλές διαδοχικές παραφθορές! Τόν Νόμον αυτόν καλώ «Νόμος τής πέραν τής μίας καταγωγής τών Ελληνικών Λέξεων»….

συνεχίζεται…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ