Τήρηση συνθήκης Λωζάνης σε Ίμβρο Τένεδο

Η Τουρκία σέβεται πάντα τις συμφωνίες. Όπως με την τήρηση της συνθήκης Λωζάνης σε Ίμβρο και Τένεδο. Ιδίως όταν το άλλο μέρος είναι σε δυσχερή θέση. Όπως βρέθηκε η Ελλάδα το 1943, 1964, και 1974.
Από 12.500 Έλληνες κατοίκους το 1923, έχουν απομείνει 260.

Συνθήκη Λωζάνης Άρθρο 14

Αι νήσοι Ίμβρος και Τένεδος, παραμένουσαι υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν, θα απολαύωσιν ειδικής διοικητικής οργανώσεως, αποτελούμενης εκ τοπικών στοιχείων και παρεχούσης πάσαν εγγύησιν εις τον μη μουσουλμανικόν ιθαγενή πληθυσμόν δι’ ό,τι αφορά εις την τοπικήν διοίκησιν και την προστασίαν των προσώπων και των περιουσιών.
…
Αι συνομολογηθείσαι ή συνομολογηθησόμεναι μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας συμφωνίαι, αι αφορώσαι την ανταλλαγήν των Ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών, δεν θα εφαρμοσθώσιν εις τους κατοίκους των νήσων Ίμβρου και Τενέδου.
…
Με παράλληλη εφαρμογή άρθρων 37 και 44 περί προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων στη Τουρκία.

Πληθυσμός το 1923 και το 2016

Έλληνες:
Ίμβρος: 10.000 > 250
Τένεδος: 2.500 > 10

Τούρκοι:
Ίμβρος: 0 < 8.000
Τένεδος: 800 < 1500

Πηγές:
◊ ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ 24 ΙΟΥΛ 1923 (εδώ, εδώ)

◊ Ο διωγμός του Ελληνισμού της Ίμβρου και της Τενέδου (1923-1990) | Greek National Pride

◊ Ελλην Ελληνολάτρης: Ο διωγμός του Ελληνισμού της Ίμβρου και της Τενέδου (1923-1990)

Ιστορικό 1923 έως 1964

Το 1923 διορίζεται Τούρκος διοικητής.
64 άτομα (δικηγόροι, γιατροί, δάσκαλοι, κτλ.) χαρακτηρίζονται ανεπιθύμητοι.
Ίμβριοι και Τένεδοι σε στρατιωτική θητεία, απαγορεύεται να υπηρετούν στα νησιά, στέλνονται στα σύνορα με Ιράν, Ιράκ, ΕΣΣΔ.

Το 1924 κηρύσσονται ανεπιθύμητοι 1.500 Ίμβριοι και 66 Τενέδιοι, άτομα που θα μπορούσαν να χειριστούν την τοπική αυτοδιοίκηση.

Το 1927 απαγορεύεται η διδασκαλία Ελληνικών, κλείνουν τα Ελληνικά σχολεία (άνοιξαν ξανά το 1951).

Το 1943 με την Ελλάδα υπό Γερμανική κατοχή:

• Εποικισμός με Λαζούς.
• Δήμευση μοναστηριακής περιουσίας.
• Γκρέμισμα ιερών ναών και κτισμάτων.
• Εφαρμογή του νόμου περιουσίας (varlik).
• Επίσκοπος και ηγέτες τοπικών κοινοτήτων, εκτοπίζονται στην Ανατολία.
• Όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν τον φόρο, εκτοπίζονται σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας.

Μεταξύ 1952 και 1964, σημειώνεται παύση διώξεων, και επαναλειτουργούν τα σχολεία.

Ιστορικό 1964 έως 1974 – “Πρόγραμμα Διάλυσης”

Το 1964 με την κρίση του Κυπριακού εφαρμόζεται το
«ERITME PROGRAMMl» (Πρόγραμμα Διάλυσης)

Στρατηγική: Απόκτηση μέγιστης κυριαρχίας επί των νήσων Ίμβρου και Τενέδου.
Μέσον: Η πληθυσμιακή σύνθεση.
Στόχοι:
1. Στέρηση περιουσιών.
2. Εκδίωξη Ελλήνων.
3. Εποικισμός με Τούρκους.

Το πρόγραμμα διάλυσης περιλαμβάνει 27 άρθρα, με πέντε κατευθύνσεις:

• Εκδίωξη Ελλήνων με καταστροφή ή απαγόρευση χρήσης πόρων επιβίωσης.
• Κατάργηση ελληνικής γλώσσας.
• Επιλογή υπαλλήλων που υπηρετούσαν στα νησιά.
• Επιβολή τουρκικής κουλτούρας στα κτίσματα (ανακαίνιση, νέα).
• Έλεγχο εμπορικών συναλλαγών Ελλήνων.

Επί μέρους ενέργειες περιλαμβάνουν:

1. Απαγορεύθηκε στις ελληνορθόδοξες κοινότητες να κατέχουν ακίνητη περιουσία, εκτός από τα κτίρια των ναών.

2. Δημεύθηκαν:

– όλα τα ελληνορθόδοξα σχολεία με τα κινητά πράγματα και εποπτικά όργανα,
– όλα τα κοινοτικά κτίρια, στα οποία στεγάζονται οι κοινοτικές υπηρεσίες, καθώς και
– όλη η κοινοτική περιουσία.

3. Απαλλοτριώσεις:

– επιτράπηκαν εκτεταμένες αναγκαστικές απαλλοτριώσεις στην Ίμβρο και
– εξουσιοδοτήθηκε ο ειρηνοδίκης να κηρύσσει τις απαλλοτριώσεις κατά την απόλυτη κρίση του και χωρίς καμμία δέσμευση από τον νόμο.

4. Εγκατέστησαν τουρκικές ανοικτές αγροτικές φυλακές στο Σχοινούδι, το μεγαλύτερο χωριό της Ίμβρου.
Οι τρόφιμοι των φυλακών χρησιμοποιήθηκαν λίγο αργότερα.

5. Εγκατέστησαν στρατόπεδο και τακτικό στρατό (1 τάγμα).

6. Δημεύθηκε το 98% της γόνιμης και αροτραίας γης:

– 40.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης,
– 44.000 στρέμματα δασικής εκτάσεως και
– 78.000 στρέμματα βοσκοτόπων (χαρακτηρίστηκαν δασικές, αναδασωτέες κρατικής ιδιοκτησίας).

7. Παραχωρήθηκαν οι υδάτινοι πόροι σε στρατιωτικούς καταυλισμούς ή στις κρατικές ιδιοκτησίες.

8. Κατασκεύασαν υδατοφράκτη από τον οποίο αρδευόταν ο μεγαλύτερος ελαιώνας (Άγιοι Θεόδωροι).

9. Απαγορεύτηκε η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα ελληνικά σχολεία, και κατ΄ οίκον.

10. Έκλεισαν τα ελληνικά δημοτικά σχολεία.

Ιστορικό από το 1974

Το 1974 με την ευκαιρία του Κυπριακού αλλαγή της μεθοδολογίας στο «Πρόγραμμα Διάλυσης», με την υπ΄ αριθμ. 206 απόφαση της 28ης Ιανουαρίου 1975.

Εφαρμογή τρομοκρατίας Ελληνορθόδοξων Iμβρίων:
1. 300 περίπου άνδρες κρατούνται επί τρεις ημέρες σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως.
2. Ξυλοδαρμοί πολιτών, βιασμοί γυναικών.
3. Λεηλατήθηκαν περισσότερα από 200 ελληνικά σπίτια αφού προηγουμένως εκδιώχθηκαν οι ιδιοκτήτες τους.
4. Εκκενώθηκαν εντελώς τα χωριά Κάστρο και Γλυκύ.
5. 300 εξωκλήσια στην Ίμβρο βεβηλώνονται και καταστρέφονται ή μετατρέπονται σε πολυβολεία, σταύλους, φυλάκια.
6. Κυνηγάνε τους κατοίκους με τη φράση:
“γκιαούρι εξαφανίσου από το νησί γιατί θα πεθάνεις”.
7. Ίμβριοι δολοφονήθηκαν, με πνιγμό σε πηγάδι, με απαγχονισμό σε δένδρο, με ξυλοδαρμό, με μαχαίρωμα και με τυφεκισμό με κυνηγετικό όπλο.

Εφαρμογή διοικητικών και οικονομικών μέτρων:
1. Οι τουρκικές αρχές για τους περισσότερους:
– δήμευσαν τις περιουσίες που είχαν απομείνει,
– αφαίρεσαν την τουρκική υπηκοότητα (κάτοικοι εξωτερικού)
– τους διέγραψαν από τα δημοτολόγια και τα μητρώα αρρένων των δήμων.
2. Απαγορεύθηκε η πρόσβαση στα νησιά χωρίς προηγούμενη ειδική άδεια, η οποία δίνονταν σε σπάνιες περιπτώσεις. ‘Έτσι, ήταν αδύνατο να επισκεφθούν τα νησιά δημοσιογράφοι.
3. Απαγορεύθηκε η εξαγωγή κτηνοτροφικών προϊόντων.
4. Απαγορεύτηκε η κατοχή οποιουδήποτε πλωτού μέσου αλιείας.
5. Σημειώνεται συχνά διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος μόνον στα ελληνικά χωριά.
6. Παραβίαση της αλληλογραφίας των Ελλήνων.

Το τουρκικό «Πρόγραμμα Διάλυσης» των Ελλήνων στην Ίμβρο και την Τένεδο είχε ως αποτέλεσμα τη φυγή 6.500 Ιμβρίων και 2.500 περίπου Τενεδίων από τις πατρογονικές τους εστίες.

Με πληροφορίες από εδώ.

Η τήρηση της συνθήκης Λωζάνης από την Τουρκία σε Ίμβρο και Τένεδο, είναι χαρακτηριστική. Παρόμοιες τακτικές εφάρμοσε στον Ελληνικό πληθυσμό της Κωνσταντινούπολης. Η Τουρκία δεν έχει κανένα πρόβλημα να εφαρμόζει και σκληρές γενοκτονίες … διαχρονικά, μέχρι και σήμερα.

Η τακτική είναι η ίδια:

1. Διωγμός γλώσσας και θρησκείας, περιορισμός ανεπιθύμητων προσώπων.
2. Εποικισμός, φορολογία περιουσίας, αύξηση εγκληματικότητας.
3. Επιτάξεις και δημεύσεις δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.
4. Τρομοκρατία, περιορισμός έως και απαγόρευση οικονομικής δραστηριότητας.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με αυτά που εφαρμόζουν οι κατοχικές κυβερνήσεις στον Ελληνικό πληθυσμό, είναι εντελώς συμπτωματική.

Παραμείνετε ψύχραιμοι, αποφασισμένοι και ενωμένοι.
Ο μόνος αγώνας που πήγε χαμένος, είναι αυτός που δεν δόθηκε.