Η δεύτερη ημέρα

Όταν ο Ηρακλής ξύπνησε, το βλέμμα του έπεσε πάνω στο επιτραπέζιο ρολόι που έδειχνε έξι και δέκα. Με ικανοποίηση σημείωσε πως το “ρολόι” του οργανισμού του δουλεύει άριστα. Συνήθως, ύστερα από το ξύπνημα έκανε δεκάλεπτη γυμναστική. Σήμερα όμως έμεινε ξαπλωμένος, η μνήμη τον μετέφερε στο χθεσινό βράδυ… όμως έκπληκτος αντιλήφθηκε πως δε νιώθει εκείνους τους φοβερούς πόνους, ήταν θαμμένοι πολύ βαθιά μες στην ψυχή του, σα να είχε νεκρώσει η μνήμη του. “Δεν είναι φυσιολογικό αυτό”, σκέφτηκε ο Ηρακλής.
Ύστερα από το πρωινό, ο Ηρακλής στεκόταν μπροστά στα ράφια με βιβλία και κρατούσε στα χέρια του το “Σιντάρτα” του Έρμαν Έσσε. Πρώτα άκουσε το “Καλημέρα, Ηρακλή” και μετά είδε την Σελήνα που μπήκε στο καθιστικό. Μετά τη συνηθισμένη σ’ αυτές τις περιπτώσεις αλλαγή φιλοφρονήσεων ο Ηρακλής ρώτησε:
– Σήμερα είσαι μόνη, ο κύριος Ούριος Άνεμος δεν θα ‘ρθει;
– Είναι εκείνος που σε έφερε στη ζωή, και θα τον δεις μόνο στην περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά.
Ο Ηρακλής ήθελε να μιλήσει με την Σελήνα για τις χθεσινοβραδινές αναμνήσεις, τον ασυνήθιστα βαθύ ύπνο του, τη λήθη που τον κυρίευσε, όμως εκείνη τον πρόλαβε:
– Περίπου όλοι όσοι ήρθαν από το παρελθόν είχαν αυτό το πρόβλημα και ήταν δύσκολο να το ξεπεράσουν, χρειάζονταν τρεις-τέσσερις μέρες για να συνέλθουν. Δυστυχώς ήμασταν αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουμε συσκευή Εξάλειψης Πόνου την οποία οι άνθρωποι δεν τη χρησιμοποιούν πια. Όταν πλάγιασες στο κρεβάτι σου, την έβαλες σε λειτουργία.
– Το κατάλαβα το πρωί, αφού είχα ένα πολύ βαθύ ύπνο. Όμως δεν κατάλαβα κορίτσι μου, γιατί λες “δυστυχώς”, δεν το θεωρείτε επίτευγμα, το να εξαλείψετε τον πόνο ή χρησιμοποιείτε κάτι διαφορετικό για τη θεραπεία των ανθρώπων;
– Για να καταλάβεις καλύτερα, θα σου πω ένα ανέκδοτο της εποχής σας:
“Ο Αλλάχ μάζεψε τον κόσμο και άρχισε να διανέμει τις τιμωρίες για την παραβίαση των νόμων του σαριάτ και στον γιατρό έδωσε την πιο σκληρή τιμωρία. Ο γιατρός αγανάκτησε:
– Γιατί; Εγώ είμαι εκείνος που βοηθάω τους ανθρώπους, προσπαθώ να τους απαλλάξω απ’ τις αρρώστιες, από τον πόνο.
Ο Αλλάχ απάντησε:
– Εγώ τους στέλνω τις αρρώστιες ως τιμωρία για τις αμαρτίες τους και εσύ τους εμποδίζεις να το κατανοήσουν”.
Αυτό το ανέκδοτο κυκλοφορούσε σαν ένα παράδοξο αστείο μεταξύ ανθρώπων που με κάθε τρόπο προσπαθούσαν ν’ αποφύγουν τον πόνο. Οι θεραπευτές ήταν σαν θεοί, ήταν εκείνοι που λύτρωναν τον άνθρωπο από τα βάσανα του πόνου.
– Σελήνα, η ειρωνεία σου είναι ακατανόητη, δηλαδή στην εποχή σας δεν είναι έτσι; Αφήνετε τον άνθρωπο στο έλεος των βάσανών του; Δεν έχετε γιατρούς;
– Ναι, αγαπητέ Ηρακλή, τώρα δεν έχουμε γιατρούς. Τώρα ο πόνος πολύ αποτελεσματικά θεραπεύεται με τη βοήθεια του Διαλογισμού. Τα μικρά παιδιά θεραπεύονται με την Αγάπη των Δασκάλων τους.
Ακόμη και στην εποχή σας οι σοφοί παρατηρούσαν πως άλλαζε προς το καλύτερο ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά ενός ανθρώπου που δεχόταν το χτύπημα της μοίρας ή ύστερα από μια βασανιστική αρρώστια: “Η ασθένεια του σώματος είναι φάρμακο για την ψυχή”.
– Όμως, ξέρεις πως αντιδρούσε ο λαός ακούγοντας τέτοιου είδους αφορισμούς; Ο κόσμος χλευάζοντας αυτές τις ανοησίες έλεγε: “Ωχ! αυτοί οι βλάκες, οι σοφοί”.
– Το παρατηρούσαν πολλοί, πως τα μικρά παιδιά τα οποία βασάνιζε κάποια ασθένεια είναι πιο έξυπνα για την ηλικία τους. Παρατηρούσαν και το αντίθετο, πόσο σκληρός και απάνθρωπος γινόταν εκείνος που δεν γνώρισε ποτέ τον πόνο της ψυχής και του σώματος. Όλοι έβλεπαν πόσο οδυνηρός είναι ο πόνος και κανένας δεν ήθελε να δει ότι είναι ένα από τα εργαλεία της Ύψιστης Δύναμης για κάθαρση της Ψυχής. Ότι είναι ένας πολύ σκληρός τρόπος να κάνει τον άνθρωπο ν’ αλλάξει τη ζωή του.
Ένα μικρό κομμάτι απ’ το βιβλίο σου επιβεβαιώνει τις γνώσεις μας για τον πόνο: “Όταν ήμουν νέος και ζούσα σε μια πόλη της Κεντρικής Ασίας “απέκτησα” μια πέτρα στο νεφρό μου. Τότε γνώρισα, τι σημαίνει ο οξύς πόνος, που διαρκεί τέσσερις, εφτά, δώδεκα, ή ακόμη και δεκαεννιά ώρες. Δεν βοηθούσαν οι ενέσεις των πιο ισχυρών παυσίπονων. Πόσο μίζερο μου φάνηκε το καθημερινό σούρ-ταφέρτα με τα μικρά και μεγάλα πάθη των ανθρώπων. Τώρα πιστεύω πως τότε κάτι πολύ σπουδαίο άλλαξε μέσα μου, έγινα διαφορετικός, ίσως πιο πράος”.
Η Τυφλή Ψυχή της ανθρωπότητας δεν έβλεπε το φαινόμενο της κάθαρσης και έκανε ήρωα εκείνον που αντιστεκόταν με λύσσα στα χτυπήματα της μοίρας του. Η Κουφή Ψυχή του ανθρώπου δεν άκουγε τη φωνή του Ύψιστου την οποία μετέδιδαν οι Φωτισμένοι ιδρυτές των θρησκειών. Η Αγράμματη Ψυχή των ανθρώπων δεν μπορούσε να διαβάζει τα Ιερά Βιβλία:
“Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους που σας καταριούνται, ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν”,
“Το μίσος δεν μπορεί να νικηθεί με μίσος, αλλά μόνο με αγάπη”, έλεγε ο Βούδας.
“Ποιος είναι ήρωας; Εκείνος που κάνει φίλο τον εχθρό του”, έγραφε το Ταλμούδ.
“Η τελειότητα της θρησκείας μας είναι ότι εύχεται καλό στους εχθρούς μας”. είχε ως έμβλημα ο Μωάμεθ.
– Σελήνα, αυτή η λογική σας από το ύψος των δέκα αιώνων, είναι υπεροπτική. Είκοσι πέντε αιώνες η θρησκεία οδηγούσε τους ανθρώπους προς το καλό. Πολλοί ήταν εκείνοι οι ιερείς που με τη ζωή και με το θάνατό τους υπηρετούσαν την Πίστη, προσπαθούσαν να βγάλουν τον κόσμο από το βάλτο της Υλιστικής ζωής.
– Δυστυχώς, από το ύψος των δέκα αιώνων δεν διακρίνονται εκείνοι που προσπαθούσαν να διαβάσουν τα πρώτα γράμματα του Αλφάβητου της Πνευματικής Ζωής, όμως πολύ καλά φαίνεται η πλειοψηφία των ιερέων, οι τυφλοί οδηγοί των τυφλών, που υπηρετούσαν την Παντοδύναμη Εξουσία. Κάποτε ο μόνος Φωτισμένος από τους αποστόλους του Χριστού ο απόστολος Παύλος είπε πως τον Θεό πρέπει να ψάξουμε μέσα μας με τη βοήθεια της Γνώσης, όμως οι υπηρέτες της Εξουσίας διαστρέβλωσαν τα λόγια του και τα γραπτά του. Τη λέξη “Γνώση” αντικατέστησαν με τη λέξη “Πίστη”, κι αυτό ήταν αρκετό για ν’ ανθίζουν επι αιώνες η Αμάθεια, η Προκατάληψη και ο Φανατισμός της Πίστης. Αλλά και τότε βρέθηκαν άνθρωποί του πνεύματος, που με ειρωνεία έλεγαν:
“Πίστη σημαίνει να μη θέλεις να μάθεις την Αλήθεια”,
“Η πίστη στα θεία είναι σε σημαντικό βαθμό ένα υποκατάστατο της χαμένης πίστης στον εαυτό μας”.
– Η λογική των αποφθεγμάτων δεν πείθει και τόσο, αφού οι άλλοι όχι λιγότερο σοφοί έλεγαν:
“Αν έχεις πίστη, είναι σαν να ‘χεις φτερά”,
“Η πίστη είναι μια όαση στην καρδιά που ποτέ δεν μπορεί να φτάσει το καραβάνι της σκέψης”.
– Καλώς, φεύγουμε από την λογική των αποφθεγμάτων για να ‘ρθουμε στη λογική της ιστορίας η οποία καθρεφτίζει πως οι θρησκείες, καταστρέφοντας η μία την άλλη και εξάγοντας ανελέητο πόλεμο μεταξύ των λαών, στηρίζονταν στην τυφλή πίστη, δηλαδή στον φανατισμό. Ακόμη και στον εικοστό αιώνα δεν σας προβλημάτισε και πολύ η κάθετη πτώση (διαρκείας 2000 ετών) της ανθρωπότητας από τον Χρυσό Αιώνα του Σωκράτη και Διογένη στον Μεσαίωνα της Άγριας Ψυχής. Ακόμη και στον εικοστό αιώνα, όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι προσπάθειες των Ανθρώπων να ενώσουν τις θρησκείες σε μια Θρησκεία της Γης, η προσφορά της γερασμένης εκκλησίας ήταν: οι πομπώδεις τελετές και τα ακατανόητα κηρύγματα που ποτέ δεν έφτασαν στην ψυχή του άνθρωπου της Γνώσης και εντυπωσίαζαν μόνο τον άνθρωπο της πίστης.
– Παρακαλώ, εξήγησέ μου την διαφορά μεταξύ της έννοιας “Θεός” που είχαμε εμείς και της έννοιας “Ύψιστη Δύναμη” που τώρα έχετε εσείς. Μήπως γνωρίζετε τι είναι και που “ζει” η Ύψιστη Δύναμη;
– Καμιά διαφορά, γιατί η έννοια “Ύψιστη Δύναμη” υπήρχε από παλιά και χρησιμοποιούταν από μερικούς θεολόγους. Ακόμη και στην εποχή σας ο άνθρωπος εξέφραζε επαναστατικές σκέψεις:
“Ο Θεός δεν έχει καλύτερη κατοικία πάνω στη γη, από την καθαρή ψυχή”,
“Ένας άνθρωπος που δεν επιχείρησε ποτέ να ομοιωθεί με τους θεούς είναι λιγότερο από άνθρωπος”,
Στο βιβλίο σου, θαυμάζοντας το έργο του μεγάλου Ρώσου επιστήμονα-ερευνητή των προηγούμενων πολιτισμών Μουλντάσεφ, διαφωνείς μαζί του εκεί που ο Μουλντάσεφ γράφει, ότι είναι μεγάλη αμαρτία να προσπαθείς να γίνεις Θεός. Γράφεις: “Αντίθετα, η μεγάλη αμαρτία της εκκλησίας είναι που τόσο πολύ ύψωσε τον Θεό, ταυτόχρονα μειώνοντας τον άνθρωπο, ενώ το Έργο της θα έπρεπε να είναι: να πείσει τον άνθρωπο πόσο σημαντικός είναι και πως μπορεί να γίνει σαν τον Θεό”. Είναι ακόμη νωρίς να πιστεύει κανείς πως ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει την Ύψιστη Δύναμη, αφού μέχρι τώρα δεν καταφέραμε να αποσπάσουμε απ’ αυτήν, τη Γνώση της Ψυχικής Ενέργειας, που είναι η ανεξάντλητη και η πιο ισχυρή ενέργεια που υπάρχει στον κόσμο, και η οποία θα μας κάνει άτρωτους μπροστά στην φοβερή δύναμη του Σύμπαντος. Ακόμη κάνουμε τα πρώτα βήματα, ακόμη δεν καταφέραμε ν’ αφυπνίσουμε το τρίτο μάτι για ν’ ακούμε χωρίς τεχνητά μέσα τις Κατευθυνόμενες Σκέψεις-Ομιλίες των ανθρώπων όπου και να βρίσκονται. Ακόμη δε βλέπουμε την Ψυχή, ακόμη δεν αποκτήσαμε Διαπεραστική Όραση, ακόμη δε γνωρίζουμε το μυστικό της Εξαΰλωσης, ενώ κάναμε αρκετά βήματα προς την Υλοποίηση της Σκέψης για “παραγωγή” οργανικών και μη οργανικών ουσιών.
– Οι πιστοί του εικοστού πρώτου αιώνα πήγαιναν στους ναούς των θεών τους και προσεύχονταν. Πώς επικοινωνείτε εσείς με την Ύψιστη Δύναμη;
– Δεν έχουμε ναούς. Η “προσευχή” μας είναι ο Διαλογισμός, είναι ένας τρόπος επικοινωνίας με την Ύψιστη Δύναμη. Δυστυχώς η λέξη “επικοινωνία” σ’ αυτήν την περίπτωση εννοεί μόνο την κατάθεση Γνώσεων στον Ύψιστο Νου. Από την Έναρξη του δικού μας Πέμπτου Πολιτισμού η Ύψιστη Δύναμη επέβαλλε την αρχή: “ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΊΣ ΜΌΝΟΣ ΣΟΥ” και ο άνθρωπος δεν μπορεί να πάρει Γνώσεις από τον Ύψιστο Νου, αλλά μόνο να καταθέσει.
– Δηλαδή, ο στόχος και το νόημα της ζωής του άνθρωπου του τριακοστού πρώτου αιώνα είναι να καταθέσει στον Ύψιστο νου που είναι σαν τράπεζα, περιμένοντας υψηλούς τόκους κάποτε στο μέλλον.
– Ακριβώς, έτσι. Όπως στα χρόνια σας ο στόχος και το νόημα της ζωής ήταν οι καταθέσεις στις τράπεζες, έτσι και τώρα γίνονται καταθέσεις στην τράπεζα. Όμως, αν τότε οι τόκοι πήγαιναν να εξυπηρετήσουν τις επιθυμίες του σώματος, τώρα θα σώσουν, όχι την ανθρωπότητα, αλλά την ίδια τη Ζωή μες στο Σύμπαν.
– Δύσκολος και ακατανόητος θα ήταν για τους κάτοικους της Γης του εικοστού πρώτου αιώνα, αυτός ο στόχος. Υποθέτω πως η περιπέτεια της ανθρωπότητας ήταν τόσο οδυνηρή, ώστε τελικά καλλιεργήθηκε τόσο ευγενική και υψηλή νοημοσύνη.
– Μάλιστα, μπορώ να πω πως αυτός ο στόχος είναι η “θρησκεία” μας, η “τυφλή πίστη” του τριακοστού πρώτου αιώνα. Όμως τώρα αυτήν την πίστη μας έδωσε η Γνώση και όχι ο Φόβος.
– Από πού προέρχεται ο κίνδυνος για τη Ζωή: από τον ίδιο τον άνθρωπο, από τους εξωγήινους, ή μήπως από τα αστεροειδή ή από τους κομήτες;
– Εδώ και τρεις αιώνες τα αστεροειδή και οι κομήτες δεν αποτελούν κίνδυνο για τον πλανήτη μας, μπορούμε να τα καταστρέψουμε ή ν’ αλλάξουμε την τροχιά τους. Ύστερα από τη Συμφιλίωση με τη Φύση δεν υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή από τη δράση του ανθρώπου. Οι γνώσεις μας για το Σύμπαν είναι αρκετές για να πούμε με σιγουριά, ότι είμαστε η μοναδική μορφή Ζωής μέσα σ’ αυτό το απέραντο Σύμπαν. Η Γνώση, ότι ύστερα από πέντε εκατομμύρια χρόνια η Μαύρη Τρύπα θα καταβροχθίσει το ηλιακό σύστημα μας κάνει να βιαζόμαστε, γιατί πρέπει να βρούμε τον τρόπο για ν’ αποκρούομε την απειλή, ή πρέπει να φύγουμε εγκαίρως και να βρούμε άλλο Γαλαξία για τη Ζωή.
– Βιάζεστε! Πέντε εκατομμύρια χρόνια! Μπορείτε να μην ανησυχείτε, γιατί βλέπω πως σίγουρα θα σας σώσει το χιούμορ σας.
– Καταλαβαίνω την αντίδρασή σου, αγαπητέ Ηρακλή, γιατί προέρχεται από την άγνοια. Νομίζεις πως είμαι 25-30 ετών γυναίκα; Ναι είναι αλήθεια, όμως είναι αλήθεια και το εξής: γεννήθηκα το έ-τος 2612. Μπορείς να το κατανοήσεις;
– Απίστευτο! Είναι αλήθεια; Μπορείτε να πέφτετε για πολλά χρόνια σε κατάσταση “σομάτι”;
– Αυτό ήτανε γνωστό και στην εποχή σας, όμως λίγοι το γνώριζαν. Ακόμη και άγρια ζώα γνωρίζουν τη νάρκη, που είναι μια απλή μορφή του “σομάτι”. Ακόμη και τα δέντρα πέφτουν σε “νάρκη” το χειμώνα. Τον άνθρωπο η Ύψιστη Δύναμη δημιούργησε σε μορφή παντοδύναμου Πνεύματος. Ήταν συνάνθρωπος και φίλος του Θεού, ενώ το Κακό συμπύκνωσε το μισό Πνεύμα δελεάζοντάς το με την Τροφή και την Ηδονή. Έτσι, κατά πολλών εκατομμυρίων ετών εμφανίστηκε το Σώμα του ανθρώπου που με τη βοήθεια του Κακού προσπαθεί να κάνει τον άνθρωπο ένα κομμάτι Ύλης χωρίς Πνεύμα. Εκείνο το Πνεύμα που έμεινε χάρη στο Καλό, οι άνθρωποι ονόμασαν Ψυχή. Η Ψυχή είναι αθάνατη, ενώ το άπληστο Σώμα είναι φθαρτό. Στην κατάσταση “σομάτι” ο άνθρωπος έφτασε με την βοήθεια του Διαλογισμού. Σ’ αυτήν την κατάσταση το Καλό “παγώνει” της δυνάμεις του Σώματος, ενώ η Ψυχή παραμένει ζωντανή. Είχα πέσει σε κατάσταση “σομάτι” τρεις φορές, πρώτη φορά για 100 χρόνια, δεύτερη για 120, και τρίτη για 134 χρόνια, δηλαδή, κατά την αντίληψή σου είμαι 27 ετών. Ύστερα από 180 χρόνια Δραστήριας ζωής, εγώ μπορώ να πέσω σε “σομάτι” για εκατομμύρια χρόνια.
Τώρα ελπίζω να καταλαβαίνεις πόσο άμεσα μας αφορά ο κίνδυνος, πόσο λίγα είναι τα πέντε εκατομμύρια χρόνια, είναι σαν ένας ύπνος μεγάλης διάρκειας.
– Προσπαθώ να καθορίσω πόσο πολλοί είστε πάνω στη Γη, αφού μπορείτε να πέφτετε σε κατάσταση “σομάτι”;
– Είμαστε 83 δισεκατομμύρια. Αυτοί που ζουν πάνω στη Γη είναι 62 δισεκατομμύρια, 15 δισεκατομμύρια ζούνε πάνω στον Άρη, άλλα τέσσερα στην Αφροδίτη και δυο στα βάθη των ωκεανών του μικρού πλανήτη Ευρώπη, που είναι δορυφόρος του Δία.
– Σελήνα, κορίτσι μου! Θα συνεχίζω να σε λέω έτσι αφού εσύ είσαι μόλις 390 ετών, ενώ εγώ 1078. Με “κέρασες” με τόσες πολλές και εντυπωσιακές πληροφορίες, ώστε θα χρειαστούν ώρες για να τις “χωνέψω”. Πριν σε αφήσω να φύγεις, έχω μια παράκληση-ερώτηση: μπορούμε αύριο να “βγούμε έξω” για να δω τη Γη του έτους 3002;
– Καλώς, νομίζω το ταξίδι μας καλύτερα να το κάνουμε με σφαιροπλάνο, είναι κάτι σαν ελικόπτερο.

Η πρώτη ημέρα!

Το φανταστικό ταξίδι του Ηρακλή Σιωπηρού στο έτος 3002. Η πρώτη ημέρα!

συνεχίζεται…