Διαφημίσεις
Ένα
θέμα το οποίο επανήλθε τις τελευταίες ημέρες και πάλι στο διεθνές
παρασκήνιο, προκαλώντας σχετικές συζητήσεις, αλλά και σύγχυση και
ανησυχία, είναι αυτό που σχετίζεται με τον περιβόητο Ναό του Σολομώντα και την πολυθρύλητη ανοικοδόμησή του από τους Εβραίους.Αυτό,
κατά τη θεολογική μας παράδοση, δεν είναι παρά ένα από τα «σημεία» της
επερχόμενης συντέλειας των αιώνων και του τέλους αυτού του ορατού
κόσμου. Συνεπώς, πάντοτε με τα όσα έχουν πει Άγιοι της Εκκλησίας μας,
είναι ένα γεγονός που όταν συμβεί θα σημαίνει ότι «ο καιρός γαρ
εγγύς»!…
Εδώ
να τονίσουμε επίσης ότι ο κεντρικός στόχος του τεκτονισμού – όπως τον
περιγράφουν οι ίδιοι οι μασόνοι – είναι «η πνευματική ανοικοδόμηση του
Ναού του Σολομώντα»! Με ό,τι βέβαια μπορεί να σημαίνει αυτό…
να τονίσουμε επίσης ότι ο κεντρικός στόχος του τεκτονισμού – όπως τον
περιγράφουν οι ίδιοι οι μασόνοι – είναι «η πνευματική ανοικοδόμηση του
Ναού του Σολομώντα»! Με ό,τι βέβαια μπορεί να σημαίνει αυτό…
Ως
γνωστόν, ο θρύλος του εβραϊκού λαού κάνει λόγο για τον «πρώτο Ναό», ο
οποίος είχε χτιστεί από τον θρυλικό τους βασιλιά, τον Σολομώντα, στη
διάρκεια επτά ετών, από το 962 έως το 955 π.Χ. (είναι φανερός εδώ ο
συμβολισμός του αριθμού 7, όπως π.χ. και στις 7 μέρες της Δημιουργίας
κτλ.). Όμως αυτός ο «υπέρλαμπρος Ναός», το στολίδι της Ιερουσαλήμ, της
ιστορικής δηλ. πρωτεύουσας των Εβραίων (όπως είναι αντίστοιχα για τους
Έλληνες η Κωνσταντινούπολη), καταστράφηκε από την επίθεση των
Βαβυλωνίων, εχθρών των Εβραίων, κατά το έτος 587 π.Χ. Αυτό αποτέλεσε
ιστορική προσβολή για τον εβραϊκό λαό, με τους υπηκόους του βασιλείου
του Ισραήλ να ορκίζονται να τον ξαναχτίσουν ακόμα πιο λαμπρό απ’ ό,τι
την πρώτη φορά! [ΣΗΜ.: εμείς, έχοντας μελετήσει εις βάθος την εβραϊκή
ψυχοσύνθεση και πολιτισμό, διακρίνουμε πάντοτε σε κάθε τι το εβραϊκό τον
«πλεονασμό» της αντικατάστασης κάτι του χαμένου. Έτσι, όταν π.χ. χάνει
κάποιος Εβραίος ένα ποσό, κατόπιν θα «πρέπει» να το αναπληρώσει μαζί με
«κάτι παραπάνω». Αλλά το ίδιο ισχύει και στην εξωτερική τους πολιτική,
αφού οι Εβραίοι κατά
πάγια τακτική επιδιώκουν την κατάληψη περισσότερων εδαφών από τον εχθρό
σε σχέση με αυτά που τους είχαν προηγουμένως αρπάξει…]
Τελικά ο Ναός ανοικοδομήθηκε («δεύτερος Ναός»), γύρω στο 520 με 530
π.Χ., επί περσικής αυτοκρατορίας, με κυβερνήτη της περιοχής τον
Ζοροβάβελ, ο οποίος στηρίχθηκε σε σχετικό διάταγμα του Πέρση αυτοκράτορα
Κύρου. Το 20 π.Χ. έγινε και μία ανακαίνιση, θα λέγαμε, του Ναού από τον
Ηρώδη, ώσπου τελικά καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Ρωμαίους εν έτει 70
μ.Χ.! Έτσι εκπληρώθηκε με τρόπο μοναδικό ο προφητικός Λόγος του Ιησού
Χριστού, ο οποίος μερικές δεκαετίες νωρίτερα είχε σαφώς αναφέρει ότι
«δεν θα μείνει πέτρα» στον Ναό αυτό, που αποτελούσε ανέκαθεν το
«σήμα-κατατεθέν» του λαού του Ισραήλ… Έκτοτε ο χώρος του πρώην Ναού
παρέμεινε κενός, ώσπου μερικούς αιώνες αργότερα χτίσθηκε από τους
μουσουλμάνους το τέμενος του Ομάρ, ένα από τα πλέον ιερά μέρη του Ισλάμ.
Στο μεταξύ, τον 4ο μ.Χ. αιώνα, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ιουλιανός,
φανατικός αντίχριστος ο ίδιος, προσπάθησε να… βοηθήσει τους Εβραίους στο
να ξαναχτίσουν τον Ναό του Σολομώντα!
γνωστόν, ο θρύλος του εβραϊκού λαού κάνει λόγο για τον «πρώτο Ναό», ο
οποίος είχε χτιστεί από τον θρυλικό τους βασιλιά, τον Σολομώντα, στη
διάρκεια επτά ετών, από το 962 έως το 955 π.Χ. (είναι φανερός εδώ ο
συμβολισμός του αριθμού 7, όπως π.χ. και στις 7 μέρες της Δημιουργίας
κτλ.). Όμως αυτός ο «υπέρλαμπρος Ναός», το στολίδι της Ιερουσαλήμ, της
ιστορικής δηλ. πρωτεύουσας των Εβραίων (όπως είναι αντίστοιχα για τους
Έλληνες η Κωνσταντινούπολη), καταστράφηκε από την επίθεση των
Βαβυλωνίων, εχθρών των Εβραίων, κατά το έτος 587 π.Χ. Αυτό αποτέλεσε
ιστορική προσβολή για τον εβραϊκό λαό, με τους υπηκόους του βασιλείου
του Ισραήλ να ορκίζονται να τον ξαναχτίσουν ακόμα πιο λαμπρό απ’ ό,τι
την πρώτη φορά! [ΣΗΜ.: εμείς, έχοντας μελετήσει εις βάθος την εβραϊκή
ψυχοσύνθεση και πολιτισμό, διακρίνουμε πάντοτε σε κάθε τι το εβραϊκό τον
«πλεονασμό» της αντικατάστασης κάτι του χαμένου. Έτσι, όταν π.χ. χάνει
κάποιος Εβραίος ένα ποσό, κατόπιν θα «πρέπει» να το αναπληρώσει μαζί με
«κάτι παραπάνω». Αλλά το ίδιο ισχύει και στην εξωτερική τους πολιτική,
αφού οι Εβραίοι κατά
πάγια τακτική επιδιώκουν την κατάληψη περισσότερων εδαφών από τον εχθρό
σε σχέση με αυτά που τους είχαν προηγουμένως αρπάξει…]
Τελικά ο Ναός ανοικοδομήθηκε («δεύτερος Ναός»), γύρω στο 520 με 530
π.Χ., επί περσικής αυτοκρατορίας, με κυβερνήτη της περιοχής τον
Ζοροβάβελ, ο οποίος στηρίχθηκε σε σχετικό διάταγμα του Πέρση αυτοκράτορα
Κύρου. Το 20 π.Χ. έγινε και μία ανακαίνιση, θα λέγαμε, του Ναού από τον
Ηρώδη, ώσπου τελικά καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Ρωμαίους εν έτει 70
μ.Χ.! Έτσι εκπληρώθηκε με τρόπο μοναδικό ο προφητικός Λόγος του Ιησού
Χριστού, ο οποίος μερικές δεκαετίες νωρίτερα είχε σαφώς αναφέρει ότι
«δεν θα μείνει πέτρα» στον Ναό αυτό, που αποτελούσε ανέκαθεν το
«σήμα-κατατεθέν» του λαού του Ισραήλ… Έκτοτε ο χώρος του πρώην Ναού
παρέμεινε κενός, ώσπου μερικούς αιώνες αργότερα χτίσθηκε από τους
μουσουλμάνους το τέμενος του Ομάρ, ένα από τα πλέον ιερά μέρη του Ισλάμ.
Στο μεταξύ, τον 4ο μ.Χ. αιώνα, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ιουλιανός,
φανατικός αντίχριστος ο ίδιος, προσπάθησε να… βοηθήσει τους Εβραίους στο
να ξαναχτίσουν τον Ναό του Σολομώντα!
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice