Support Hellasbook.gr

Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!

14:47 - 13/05/2014

Η ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ : ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΝΟΣΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!

Διαφημίσεις

Η κενοδοξία , η έννοια της οποίας είναι ίδια με της ματαιοδοξίας είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό πάθος και αποτελεί πηγή πολλών νόσων της ψυχής , αλλά και κακός σύμβουλος των ανθρώπων αφού είναι κάτι καθαρά δαιμονικό και σμπρώχνει τον καθένα πρός τα νύχια του Διαβόλου.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Κασσιανός αναφέρει ότι μπορεί να χωριστεί σε δύο είδη τα οποία μπορούν ουσιαστικά να θεωρηθούν ως δύο βαθμίδες αυτής.

Το πρώτο είδος λοιπόν κενοδοξίας αναφέρεται στην ανεύρεση τρόπων και στην πρόθεση ανόδου του ατόμου με σκοπό το να αποκτήσει σαρκικά ή άλλα προφανή ωφέλη τα οποία σε καμία περίπτωση δεν τον βοηθούν στο ανέβει στον πνευματικό τομέα αλλά τον δένουν με αυτόν τον κόσμο ακόμα περισσότερο.

Αποτελεί και την πιο συνηθισμένη της μορφή καθώς προσβάλλει τον κάθε άνθρωπο ευκολότερα , αμεσότερα και συνηθέστερα .

Συνίσταται στην επίδειξη αλαζονίας , την καύχηση για τα αγαθά που κατέχει ή που πιστεύει ότι κατέχει .

Επιπλέον εκφράζεται και με την επιθυμία του ατόμου να βλέπεται , να θαυμάζεται , να αγαπάται , να επαινείται και να εγκωμιάζεται ακόμη και να κολακεύεται από τους άλλους ανθρώπους.

Η κενοδοξία εξάλλου οδηγεί τον άνθρωπο στην έπαρση και τον αυτοθαυμασμό για τα πλούτη και τα υλικά αγαθά, που πέτυχε ν’ αποκτήσει. Ενδεχομένως έτσι η κενοδοξία συ­νιστά ένα υποκινητή του πάθους της φιλαργυρίας, το οποίο ανταποδοτικά οδη­γεί τον άνθρωπο στην κενοδοξία.

Γράφει ο Αγιος Μάξιμος: «Κενοδοξία και φιλαργυρία αλλήλων εισι γεννετικά , οι μεν γαρ κενοδοξούντες πλουτούσιν, οι δε πλουτούντες κενοδοξούσιν».

Η όρεξη της πο­λυτέλειας και της επίδειξης φαίνεται να συνδέεται με τα δύο πάθη: υποκινούμενη από την κενοδοξία και προϋποθέτο­ντας τη φιλαργυρία, τα αυξάνει ανταποδοτικά, καθώς ικανο­ποιείται.

Συχνά η κενοδοξία ωθεί τον άνθρωπο να θέλει, ν’ ανέλθει κοινωνική θέση και τάξη .

Το πάθος προσκολλά τον άνθρωπο σε όλες τις μορφές της εξουσίας και μάλιστα συνήθως εντοπίζεται ως η αιτία της αναζήτησης αυτής· είναι λοιπόν σύμμαχος και υποκινητής των δύο παθών, που οι Πατέρες ονομάζουν «φιλαρχία» .

Είναι σαφές ότι όποιος έχει την εξουσία και κυριαρχείται από την κενοδοξία επιζητεί το θαυμα­σμό και τον έπαινο. Επιπλέον αγωνίζεται διαρκώς ν’ αρέσει, ώστε να συντηρεί και ν’ αυξάνει το θαυμασμό, καθώς και για να διατηρεί την ισχύ του, τα προνόμια που απορρέουν από αυτή και τα οφέλη που του αποδίδει.

Σε λεπτομερέστερο επίπεδο, που τοποθετείται λιγότερο στον τομέα της εμφάνισης και της υλικότητας σε σχέση με τα προηγούμενα επίπεδα, αν και είναι σχεδόν το ίδιο διαδεδομένο, η κενοδοξία σημαίνει για το υποχείριό της αλαζονική επίδειξη των νοητικών ιδιοτήτων του· τέτοιες είναι η ευφυία του, η φαντασία του, η μνήμη του κ.λπ., όπως και η γνώση, ή η παιδεία του, η γλωσσική επάρκειά του, η ικανότητά του να διαλέγεται ή να γράφει ορθά (ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Προς Σταγείριον).

Συνίσταται επίσης στην ανα­ζήτηση της προσοχής, του θαυμασμού και των εγκωμίων του άλλου για τις ικανότητες αυτές. Φαίνεται ότι ή φιλοδοξία στο διανοητικό και μορφωτικό τομέα, καθώς επίσης και στον πολιτικό ή οικονομικό (ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ, Conlationes), είναι συχνότατα γέννημα της κενοδο­ξίας.

Το δεύτερο είδος του πάθους αυτού σύμφωνα και πάλι με τον Ιώαννη τον Κασσιανό τροφοδοτείται από την θέληση να έχουμε μάταιη φήμη για τα πνευματικά και τα κρυμμένα αγαθά και συναντάται σε πιο σπάνιο βαθμό απο πρώτο είδος.

Στον πνευματικό άνθρωπο που υπόκειται ακό­μη στα πάθη, συνυπάρχει με το πρώτο είδος ή καταλαμβάνει τη θέση του, όταν ο άνθρωπος ξεπερνά κάθε προσκόλληση στα κοσμικά αγαθά.

Ας δούμε τώρα περισσότερα πράγματα σχετικά με την κενοδοξία από την Κλίμαξ του Αγίου Ιωάννη του Σιναίτη.

Περί κενοδοξίας.

ΜΕΡΙΚΟΙ συνηθίζουν, ὅταν ὁμιλοῦν περὶ τῶν παθῶν καὶ τῶν λογισμῶν, νὰ κατατάσσουν τὴν κενοδοξία σὲ ἰδιαίτερη τάξι, χωριστὰ ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια.

Γι᾿ αὐτὸ καὶ λέγουν ὅτι εἶναι ὀκτὼ οἱ πρῶτοι καὶ κυρίαρχοι πονηροὶ λογισμοί.

Ἀντιθέτως ὁ Θεολόγος Γρηγόριος καὶ ἄλλοι ἀπὸ τοὺς διδασκάλους τοὺς ἐμέτρησαν ἑπτά. Σ᾿ αὐτοὺς περισσότερο πείθομαι καὶ ἐγώ· διότι ποιὸς μπορεῖ νὰ ἔχη ὑπερηφάνεια, ἀφοῦ ἐνίκησε τὴν κενοδοξία; Τόση δὲ μόνο διαφορὰ ἔχουν μεταξύ τους, ὅση ἔχει ἐκ φύσεως τὸ παιδὶ ἀπὸ τὸν ἄνδρα καὶ τὸ σιτάρι ἀπὸ τὸν ἄρτο. Τὸ πρῶτο δηλαδὴ εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ δεύτερο τὸ τέλος. Τώρα λοιπὸν ποὺ τὸ καλεῖ ἡ περίστασις ἂς ὁμιλήσωμε μὲ συντομία γιὰ τὴν ἀρχὴ καὶ τὴν ὁλοκλήρωσι τῶν παθῶν, δηλαδὴ τὴν ἀνόσιο οἴησι. Λέγω μὲ συντομία, διότι ὅποιος ἐπιχειρεῖ νὰ φιλοσοφήση γι᾿ αὐτὴν εἰς μῆκος, ὁμοιάζει μὲ ἐκεῖνον ποὺ ματαιοπονεῖ προσπαθώντας νὰ ζυγίση τοὺς ἀνέμους.

2. Ἡ κενοδοξία εἶναι ὡς πρὸς μὲν τὴν μορφή, μεταβολὴ τῆς φυσικῆς τάξεως καὶ διαστροφὴ τῶν καλῶν ἠθῶν καὶ παρατήρησις παντὸς ἀξιομέμπτου πράγματος. Ὡς πρὸς δὲ τὴν ποιότητα, σκορπισμὸς τῶν καμάτων, ἀπώλεια τῶν ἱδρώτων, δόλιος κλέπτης τοῦ θησαυροῦ, ἀπόγονος τῆς ἀπιστίας, πρόδρομος τῆς ὑπερηφανείας, ναυάγιο μέσα στὸ λιμάνι, μυρμήγκι στὸ ἁλώνι, ποὺ εἶναι μὲν μικρό, ἀλλὰ ἀπειλεῖ νὰ κλέψῃ ἀθόρυβα ὅλον τὸν καρπὸ καὶ τὸν κόπο τοῦ γεωργοῦ.

3. Τὸ μυρμήγκι περιμένει νὰ γίνη τὸ σιτάρι, καὶ ἡ κενοδοξία νὰ συναχθῆ ὁ πνευματικὸς πλοῦτος. Καὶ τὸ μὲν μυρμήγκι τρέχει γιὰ νὰ κλέψη· ἡ δὲ κενοδοξία χαίρεται γιατί θὰ διασκορπίση. Τὸ πνεῦμα τῆς ἀπογνώσεως χαίρεται, ὅταν βλέπη νὰ πληθύνεται ἡ κακία, ἐνῷ τὸ πνεῦμα τῆς κενοδοξίας χαίρεται, ὅταν βλέπη νὰ πληθύνεται ἡ ἀρετή. Εἴσοδος γιὰ τὸ πρῶτο εἶναι τὰ πλήθη τῶν τραυμάτων, ἐνῷ γιὰ τὸ δεύτερο ὁ πλοῦτος τῶν καμάτων.

4. Παρατήρησε καὶ θὰ ἰδῆς ὅτι αὐτὴ ἡ ἀνόσιος, δηλαδὴ ἡ κενοδοξία, εἶναι ἀκμαία καὶ μέχρι τοῦ τάφου. Θὰ τὴν ἰδῆς στὰ ροῦχα καὶ στὰ μύρα καὶ στὴν νεκρικὴ πομπὴ καὶ στὰ ἀρώματα καὶ σὲ πολλὰ ἄλλα.

5. Παντοῦ λάμπει ὁ ἥλιος ἄφθονα, καὶ παντοῦ σὲ κάθε ἔργο χαίρεται ἡ κενοδοξία. Π. χ. ὅταν νηστεύω, κενοδοξῶ, ἀλλὰ καὶ ὅταν καταλύω γιὰ νὰ μὴ φανῆ ἡ ἀρετή μου, πάλι κενοδοξῶ μὲ τὴν ἰδέα ὅτι εἶμαι συνετός. Ὅταν φορῶ λαμπρὰ ροῦχα νικῶμαι ἀπ᾿ αὐτήν, ἀλλὰ καὶ ὅταν τὰ ἀντικαταστήσω μὲ ταπεινὰ πάλι κενοδοξῶ. Ὅταν ὁμιλῶ νικῶμαι, ἀλλὰ καὶ ὅταν σιωπῶ πάλι νικῶμαι. Ὅπως καὶ ἂν τὴν ρίξεις αὐτὴ τὴν τρίβολο ἄκανθα, ἵσταται ὄρθιο τὸ κεντρί της.

6. Ὁ κενόδοξος δείχνει ὅτι εἶναι πιστός, ἐνῷ εἶναι εἰδωλολάτρης. Φαινομενικὰ μὲν σέβεται τὸν Θεόν, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἐπιζητεῖ νὰ ἀρέση στοὺς ἀνθρώπους καὶ ὄχι στὸν Θεόν. Κενόδοξος εἶναι κάθε ἐπιδεικτικὸς ἄνθρωπος. Τοῦ κενοδόξου ἡ νηστεία εἶναι χωρὶς μισθὸ καὶ ἡ προσευχὴ ἄκαιρη καὶ ἄστοχη. Διότι καὶ τὰ δυὸ τὰ κάνει γιὰ τὸν ἀνθρώπινο ἔπαινο. Ὁ κενόδοξος ἀσκητὴς εἶναι διπλὰ ἀδικημένος, ἀφοῦ καὶ τὸ σῶμα του τὸ τυραννεῖ, καὶ μισθὸ δὲν παίρνει.

7. Ποιὸς δὲν θὰ γελάση μὲ τὸν ἐργάτη τῆς κενοδοξίας ποὺ παρίσταται στὴν ψαλμῳδία καὶ ἐπηρεαζόμενος ἀπὸ αὐτήν, ἄλλοτε γελᾶ καὶ ἄλλοτε κλαίει ἐνώπιον ὅλων;

8. Ἀποκρύπτει πολλὲς φορὲς ὁ Θεὸς ἀπὸ τὰ μάτια μας καὶ τὰ καλὰ ποὺ ἔχομε ἀποκτήσει. Ἦλθε ὅμως αὐτὸς ποὺ συνηθίζει νὰ ἐπαινῆ, ἢ μᾶλλον νὰ πλανᾶ, καὶ μὲ τοὺς ἐπαίνους μᾶς ἄνοιξε τὰ μάτια. Καὶ μόλις αὐτὰ ἄνοιξαν, ἐξαφανίσθηκε ἀπὸ μέσα μας ὁ πνευματικὸς πλοῦτος.

9. Ἐκεῖνος ποὺ κολακεύει εἶναι ὑπηρέτης τῶν δαιμόνων, ὁδηγὸς πρὸς τὴν ὑπερηφάνεια, ἐξολοθρευτὴς τῆς κατανύξεως, ἀφανιστὴς τῶν καλῶν ἔργων, ἀποπλανητὴς ἀπὸ τὸ σωστὸ δρόμο. «Οἱ μακαρίζοντες ὑμᾶς, λέγει ὁ προφήτης, πλανῶσιν ὑμᾶς» (Ἡσ. γ´ 12).

10. Ἴδιον τῶν προχωρημένων στὴν ἀρετὴ εἶναι νὰ ὑπομένουν γενναῖα καὶ εὐχάριστα τὶς ὕβρεις. Ἴδιον ὅμως τῶν ἁγίων καὶ τῶν ὁσίων εἶναι νὰ παρέρχωνται ἀβλαβῶς τοὺς ἐπαίνους.

11. Εἶδα πενθοῦντας νὰ τοὺς ἐπαινοῦν καὶ νὰ ἐξοργίζωνται γι᾿ αὐτό. Ἔτσι σὰν σοφοὶ ἔμποροι σὲ πανήγυρι ἀντάλλαξαν τὸ πάθος τῆς κενοδοξίας μὲ τὸ πάθος τῆς ὀργῆς.

12. «Οὐδεὶς γινώσκει τὰ τοῦ ἀνθρώπου, εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἐν αὐτῷ» (Α´ Κορ. β´ 11). Γι᾿ αὐτὸ ἂς αἰσχυνθοῦν καὶ ἂς κλείσουν τὸ στόμα τους ὅσοι ἐγκωμιάζουν τοὺς ἄλλους κατὰ πρόσωπον.

13. Ὅταν ἀκούσης ὅτι ὁ πλησίον σου ἢ ὁ φίλος σου σὲ περιεγέλασε πίσω σου ἢ ἐμπρός σου, ἐσὺ νὰ τοῦ δείξης ἀγάπη καὶ νὰ τὸν ἐπαινέσης.

14. Εἶναι μεγάλο πράγμα τὸ νὰ ἀποδιώξης ἀπὸ τὴν ψυχή σου τὸν ἔπαινο τῶν ἀνθρώπων. Μεγαλύτερο ὅμως εἶναι τὸ νὰ ἀποδιώξης τὸν ἔπαινο τῶν δαιμόνων.

15. Δὲν ἔδειξε ταπεινοφροσύνη αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἐξευτέλισε τὸν ἑαυτό του· γιατί πῶς δὲν θὰ σηκώση
κανεὶς τὰ ἰδικά του λόγια; ἀλλὰ ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἐξυβρίσθη ἀπὸ ἄλλον καὶ παρὰ ταῦτα δὲν ἐλάττωσε ἀπέναντί του τὴν ἀγάπη του.

16. Ἐπεσήμανα τὸν δαίμονα τῆς κενοδοξίας νὰ σπείρη λογισμοὺς σὲ κάποιον ἀδελφό, καὶ συγχρόνως νὰ τοὺς φανερώνη αὐτοὺς καὶ σ᾿ ἕναν ἄλλο. Καὶ ἐν συνεχείᾳ νὰ κάνη τὸν δεύτερο νὰ ἀποκαλύψῃ στὸν πρῶτο τὰ μυστικὰ τῆς καρδιᾶς του, ὥστε αὐτὸς νὰ τὸν μακαρίζη ὡς προορατικό.

Μερικὲς φορὲς ὁ ἀνόσιος δαίμων τῆς κενοδοξίας ἐγγίζει καὶ στὰ μέλη τοῦ σώματος καὶ προξενεῖ διάφορες κινήσεις καὶ παλμούς.

Μὴν τὸν παραδεχθῆς τὸν δαίμονα αὐτόν, ὅταν σου ὁμιλῆ γιὰ ἐπισκοπὲς ἢ ἡγουμενίες ἢ διδασκαλικὰ ἀξιώματα. Πρόσεξε γιατί εἶναι δύσκολο νὰ ἀπομακρύνης τὸν σκύλο ἀπὸ τὸ τραπέζι τοῦ κρεοπωλείου. Μόλις αὐτὸς ἀντιληφθῆ ὅτι ἔχομε κάποια εἰρηνικὴ κατάστασι, μᾶς προτρέπει ἀμέσως νὰ ἐγκαταλείψωμε τὴν ἔρημο καὶ νὰ ἀναχωρήσωμε γιὰ τὸν κόσμο. «Πήγαινε, μᾶς λέγει, νὰ σώσης ψυχὲς οἱ ὁποῖες χάνονται»!

17. Ἄλλη εἶναι ἡ μορφὴ τῶν Αἰθιόπων καὶ ἄλλη ἡ μορφὴ τῶν ἀνδριάντων. Κατὰ παρόμοιο τρόπο ἄλλη εἶναι ἡ μορφὴ τῆς κενοδοξίας τῶν κοινοβιατῶν καὶ ἄλλη τῶν ἐρημιτῶν.

18. Τὶς ἐπισκέψεις τῶν κοσμικῶν στὴν Μονὴ τὶς ἀντιλαμβάνεται πρώτη ἡ κενοδοξία καὶ προτρέπει τοὺς πιὸ ἐλαφροὺς μοναχοὺς νὰ ἐξέλθουν νὰ ὑποδεχθοῦν τοὺς ἐρχομένους. Τοὺς κάνει νὰ πέφτουν στὰ πόδια τους, καὶ ἔτσι φορεῖ τὸ προσωπεῖο τῆς ταπεινοφροσύνης αὐτὴ ποὺ ξεχειλίζει ἀπὸ ὑπερηφάνεια. Κάνει συνεσταλμένο καὶ ταπεινὸ τὸν τρόπο τῆς συμπεριφορὰς καὶ τὸν τόνο τῆς φωνῆς καὶ κοιτάζει στὰ χέρια τῶν ἐπισκεπτῶν γιὰ νὰ λάβη τὰ δῶρα τους. Ἐπὶ πλέον τοὺς ἀποκαλεῖ κυρίους καὶ προστάτας καὶ ὅτι σ᾿ αὐτοὺς χρωστοῦν μετὰ τὸν Θεὸν τὴν ζωή τους οἱ μοναχοί.

Ἐν συνεχείᾳ ἐνῷ ἐκάθισαν στὴν τράπεζα, τοὺς προτρέπει νὰ ἐγκρατεύωνται καὶ νὰ ἐπιπλήττουν αὐστηρὰ τοὺς κατωτέρους, διότι δῆθεν αὐτοὶ δὲν ἐγκρατεύονται. Ἐνῷ ἦλθε ἡ ὥρα τῆς ψαλμῳδίας, τοὺς ρᾳθύμους τοὺς ἔκανε προθύμους, τοὺς ἀφώνους καλλιφώνους καὶ τοὺς νυσταλέους ἀγρύπνους. Τοὺς προτρέπει ἀκόμη νὰ καλοπιάνουν τὸν κανονάρχη καὶ νὰ τὸν ἐκλιπαροῦν νὰ τοὺς παραχωρήση τὰ πρωτεῖα στὴν ψαλμῳδία. Τοὺς κάνει νὰ τὸν ἀποκαλοῦν πατέρα καὶ διδάσκαλο. Καὶ ὅλα αὐτὰ ἕως ὅτου ἀναχωρήσουν οἱ ξένοι!

Ὅσους τιμῶνται καὶ προτιμῶνται τοὺς ὡδήγησε στὴν ὑπερηφάνεια καὶ ὅσους καταφρονοῦνται στὴν μνησικακία.

19. Ἡ κενοδοξία πολλὲς φορὲς ἀντὶ γιὰ τιμὴ προξένησε ἀτιμία. Διότι συνέβη νὰ ὀργισθοῦν (ἐξ αἰτίας της) οἱ μαθηταί της, καὶ ἔτσι τοὺς ἐντρόπιασε ἀφάνταστα (ἐμπρὸς στοὺς ἄλλους). Ἡ κενοδοξία τοὺς ὀξύθυμους ἐπὶ παρουσίᾳ ἀνθρώπων τοὺς μετέβαλε σὲ πρᾴους. Κάνει μεγάλη ἕφοδο σὲ ὅσους ἔχουν φυσικὰ χαρίσματα, καὶ ἐκμεταλλευομένη αὐτὰ ὡδήγησε πολλὲς φορὲς τοὺς ἀθλίους στὴν πτῶσι.

20. Εἶδα ἕναν δαίμονα ποὺ ἐλύπησε καὶ ἐδίωξε τὸν ἀδελφό του! Ἐνῷ δηλαδὴ ἕνας μοναχὸς ἦταν ὠργισμένος, ἔφθασαν κοσμικοὶ ἐπισκέπτες, ὁπότε μετεπωλήθη ὁ ἄθλιος ἀπὸ τὴν ὀργὴ στὴν κενοδοξία, δηλαδὴ ἐμφανίσθηκε ὡς πρᾴος στὰ μάτια τῶν ἐπισκεπτῶν. Δὲν μποροῦσε βεβαίως νὰ δουλεύη συγχρόνως καὶ στὰ δυὸ πάθη, καὶ στὴν ὀργὴ καὶ στὴν κενοδοξία.

21. Αὐτὸς ποὺ πουλήθηκε στὴν κενοδοξία ζῆ διπλὴ ζωή. Ἐξωτερικὰ καὶ μὲ τὸ σχῆμα του ζῆ ὡς μοναχός, μὲ τὶς ἐσωτερικές του ὅμως σκέψεις καὶ διαθέσεις ὡς κοσμικός.

22. Ἐὰν σπεύδωμε γρήγορα νὰ ἐπιτύχωμε τὴν εὐαρέστησι τὴν ἄνω, ἂς φροντίζωμε πολὺ νὰ γευθοῦμε καὶ τὴν ἄνω δόξα. Διότι αὐτὸς ποὺ ἐγεύθηκε ἐκείνη τὴν δόξα, θὰ καταφρονήση κάθε ἐπίγειο δόξα. Ἀπορῶ δὲ πῶς θὰ μποροῦσε κάποιος νὰ καταφρονήση τὴν δεύτερη, χωρὶς νὰ γευθῆ τὴν πρώτη.

23. Πολλὲς φορές, ἐνῷ μας εἶχε κλέψει ἡ κενοδοξία, γυρίσαμε καὶ τὴν ἐκλέψαμε ἐμεῖς μὲ πιὸ ἔξυπνο τρόπο. Εἶδα μερικοὺς ποὺ ἄρχισαν κάποια πνευματικὴ προσπάθεια ἀπὸ κενοδοξία καί, μολονότι ἡ ἀρχὴ ἦταν ἀξιόμεμπτη, τὸ τέλος ὑπῆρξε καλὸ καὶ ἐπαινετό, διότι ἐν τῷ μεταξὺ μετέστρεψαν τὴν κακὴ σκέψι.

24. Ὅποιος ὑπερηφανεύεται γιὰ φυσικὰ χαρίσματα, δηλαδὴ ὀξύνοια, εὐκολία στὴν μάθησι, στὴν ἀνάγνωσι καὶ στὴν προφορά, εὐφυΐα καὶ ἄλλα παρόμοια, αὐτὸς οὐδέποτε θὰ ἀποκτήση τὰ ὑπερφυσικὰ ἀγαθά. Διότι ὁ ἄπιστος στὰ ὀλίγα θὰ φανῆ καὶ στὰ πολλὰ ἄπιστος καὶ κενόδοξος.

25. Γιὰ τὴν ἀπόκτησι τῆς τελείας ἀγάπης καὶ πλουσίων χαρισμάτων καὶ θαυματουργικῆς καὶ προορατικῆς δυνάμεως, πολλοὶ βασανίζουν καὶ καταπονοῦν ἀδίκως τὸ σῶμα τους.

Ἐλησμόνησαν οἱ ταλαίπωροι ὅτι ὄχι οἱ κόποι, ἀλλὰ κυρίως ἡ ταπείνωσις εἶναι ἡ μητέρα ὅλων αὐτῶν. Ὅποιος ἀπαιτεῖ πνευματικὰ δῶρα ἀντὶ τῶν κόπων του, ἔβαλε σαθρὸ θεμέλιο.

Ὅποιος ὅμως θεωρεῖ τὸν ἑαυτόν του χρεώστη δοῦλο, αὐτὸς ξαφνικὰ θὰ λάβη ἀπὸ τὸν Θεὸν ἀνέλπιστο πνευματικὸ πλοῦτο.

26. Μὴ πείθεσαι στὸν λικμήτορα, στὸν δαίμονα δηλ. ποὺ λιχνίζει καὶ καταστρέφει, ὅταν σοῦ προτείνη νὰ παρουσιάζης τὶς ἀρετές σου, γιὰ νὰ ὠφεληθοῦν δῆθεν ὅσοι σὲ ἀκούουν. «Τί γὰρ ὠφεληθήσεται ἄνθρωπος, ἐὰν ὅλον τὸν κόσμο κερδήση ἢ ὠφελήση, ἑαυτὸν δὲ ζημιώση»; (Ματθ. ις´ 26). Τίποτε δὲν ὠφελεῖ περισσότερο αὐτοὺς ποὺ μᾶς βλέπουν ἀπὸ τὴν ταπεινὴ καὶ εἰλικρινὴ συμπεριφορὰ καὶ τὸν ἀνεπιτήδευτο λόγο. Ἔτσι δίδεται καὶ στοὺς ἄλλους παράδειγμα νὰ μὴν ὑπερηφανεύωνται ποτέ, πράγμα ἀπὸ τὸ ὁποῖο τί ὑπάρχει περισσότερο ὠφέλιμο;

27. Κάποιος ἀπὸ τοὺς προορατικοὺς Πατέρας ἐπρόσεξε τὰ ἑξῆς τὰ ὁποῖα καὶ διηγεῖτο: «Ἐνῷ καθόμουν σὲ σύναξι μοναχῶν, ἦλθαν οἱ δαίμονες τῆς κενοδοξίας καὶ τῆς ὑπερηφανείας καὶ κάθησαν δεξιὰ καὶ ἀριστερά μου. Καὶ ὁ πρῶτος μοῦ ἐκεντοῦσε τὴν πλευρὰ μὲ τὸν δάκτυλο τῆς κενοδοξίας καὶ μὲ προέτρεπε νὰ εἰπῶ σὲ κάποιο ὅραμα ἢ κάτι ποὺ ἐπετέλεσα στὴν ἔρημο. Μόλις ὅμως τὸν ἀπέκρουσα, λέγοντας, «ἀποστραφείησαν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ καταισχυθείησαν οἱ λογιζόμενοί μοι κακά» (Ψαλμ. ξθ´ 3), ἀμέσως ὁ δεύτερος ὁ ἐξ ἀριστερῶν μοῦ ψιθύριζε στὸ αὐτί: «Εὖγε! Πολὺ καλὰ ἔκανες! Ἔγινες μέγας, ἀφοῦ ἐνίκησες τὴν ἀναιδέστατη μητέρα μου». Τότε ἐγώ, χρησιμοποιώντας εὔστοχα τὸν ἑπόμενο στίχο τοῦ Ψαλμοῦ, ἀπήντησα: «Ἀποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόμενοι οἱ λέγοντές μοι· εὖγε, εὖγε πεποίηκας»! (πρβλ. Ψαλμ. ξθ´ 4).

Ὅταν ἐρώτησα τὸν προορατικὸν αὐτόν, «πῶς ἡ κενοδοξία συμβαίνει νὰ εἶναι μητέρα τῆς ὑπερηφανείας», μοῦ ἀπήντησε:

«Οἱ μὲν ἔπαινοι ἐξυψώνουν καὶ δημιουργοῦν φυσίωσι· ὅταν δὲ ἐξυψωθῆ ἡ ψυχή, τὴν παραλαμβάνει τότε ἡ ὑπερηφάνεια καὶ «ἀναφέρει αὐτὴν ἕως τῶν οὐρανῶν καὶ καταφέρει ἕως τῶν ἀβύσσων» (πρβλ. Ψαλμ. ρς´ 26).

28. Ὑπάρχει δόξα ποὺ μᾶς ἔρχεται ἀπὸ τὸν Κύριον. «Τοὺς γὰρ δοξάζοντάς με, λέγει, δοξάσω» (Α´ Βασ. β´ 30). Καὶ ὑπάρχει δόξα ποὺ εἶναι συνέπεια διαβολικῆς ἐργασίας καὶ ἀπάτης. «Οὐαὶ γάρ, λέγει, ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι» (Λουκ. ς´ 26).

29. Θὰ ἀντιληφθῆς σαφῶς τὴν πρώτη δόξα, ὅταν τὴν θεωρῆς ἐπικίνδυνη, ὅταν τὴν ἀποφεύγης παντοιοτρόπως καὶ ὅταν ἀποκρύπτης τὴν καλή σου ζωὴ ὅπου καὶ ἂν εὑρίσκεσαι. Τὴν Δευτέρα δόξα ἀντιθέτως θὰ τὴν ἀντιληφθῆς, ὅταν καὶ τὸ παραμικρὸ τὸ κάνης «πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις» (Ματθ. κγ´ 5).

Μᾶς ὑποβάλλει ἡ μιαρὰ κενοδοξία νὰ κάνουμε πὼς ἔχομε ἀρετὲς ποὺ δὲ ἔχομε, παραπλανώντας μας μὲ τὸ ρητό: «Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα» (Ματθ. ε´ 16).
Πολλὲς φορὲς ὁ Κύριος ὡδήγησε τοὺς κενοδόξους σε ἀκενοδοξία μὲ κάποιο ἀτιμωτικὸ γεγονὸς ποὺ ἐπέτρεψε νὰ συμβῇ.

30. Ἀρχὴ τῆς ἀκενοδοξίας εἶναι ἡ προφύλαξις τοῦ στόματος καὶ ἡ ἀγάπη τῆς ἀτιμίας. Μέσον, ἡ ἀπόρριψις κάθε ἔργου ποὺ μᾶς προτείνουν οἱ λογισμοὶ τῆς κενοδοξίας. Καὶ τέλος, ἐὰν βεβαίως ὑπάρχει τέλος στὴν ἄβυσσο, τὸ νὰ πράττωμε ἀσυναίσθητα ἐνώπιον πλήθους κάθε τί ποὺ μᾶς ἐκθέτει.

31. Μὴ ἀποκρύπτης τὴν αἰσχύνη σου, μὲ τὴν σκέψι νὰ μὴ γίνης αἰτία σκανδάλου. Ὅμως δὲν πρέπει ἴσως νὰ χρησιμοποιῆται πάντοτε τὸ ἴδιο φαρμακευτικὸ ἔμπλαστρο, ἀλλὰ νὰ λαμβάνεται ὑπ᾿ ὄψιν καὶ τὸ εἶδος τοῦ σφάλματος.

32. Ὅταν ἐμεῖς ἐπιδιώκωμε τὴν δόξα καὶ ὅταν μόνη της μᾶς στέλλεται ἀπὸ ἄλλους καὶ ὅταν ἐπιχειρήσωμε κάτι χάριν κενοδοξίας, τότε ἂς ἐνθυμηθοῦμε τὸ πένθος μας καὶ τὴν μετὰ συντριβῆς καὶ φόβου προσευχή μας, καὶ τότε ὁπωσδήποτε θὰ τὴν ἐκδιώξωμε τὴν ἀναίσχυντη κενοδοξία, ἐὰν βεβαίως καλλιεργοῦμε πραγματικὰ τὴν προσευχή. Διαφορετικά, ἂς φέρωμε ἀμέσως στὴν σκέψι μας τὴν ὥρα τοῦ θανάτου μας. Καὶ ἂν ἐπιμένη ἀκόμη, ἂς φοβηθοῦμε τουλάχιστον τὴν καταισχύνη ποὺ ἀκολουθεῖ στὴν δόξα αὐτή, ἐφ᾿ ὅσον «ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται» (Λουκ. ιη´ 14). «Ταπεινωθήσεται» ὄχι μόνο στὴν ἄλλη ζωή, ἀλλὰ ὁπωσδήποτε καὶ ἐδῶ.

33. Ὅταν οἱ ἐπαινοῦντες ἢ μᾶλλον οἱ ἀποπλανῶντες ἀρχίσουν νὰ μᾶς ἐπαινοῦν, ἂς ἐνθυμηθοῦμε ἀμέσως τὸ πλῆθος τῶν ἀνομιῶν μας, καὶ ἀσφαλῶς θὰ ἰδοῦμε ὅτι εἴμαστε ἀνάξιοι τῶν ἐπαίνων καὶ τῶν τιμῶν.

34. Ὑπάρχουν καὶ μερικοὶ κενόδοξοι ποὺ θεωροῦν ὑποχρεωμένο τὸν Θεὸν νὰ τοὺς εἰσακούση σὲ ὡρισμένα αἰτήματά τους. Ὁ δὲ Κύριος συνηθίζει νὰ τοὺς προλαμβάνη καὶ νὰ πραγματοποιῆ ὅ,τι θὰ τοῦ ζητοῦσαν στὶς προσευχές τους· καὶ τοῦτο, γιὰ νὰ μὴ τὰ λάβουν μὲ τὴν προσευχὴ καὶ αὐξήσουν τὴν οἴησί τους.

35. Ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον οἱ ἁπλοὶ καὶ ἀπονήρευτοι δὲν περιπίπτουν στὸ φαρμακερὸ αὐτὸ πάθος, ἀφοῦ ἄλλωστε ἡ κενοδοξία εἶναι διώκτης τῆς ἁπλότητος καὶ ἐπίπλαστη συμπεριφορά.

36. Ὑπάρχει κάποιο σκουλήκι πού, ἀφοῦ αὐξηθῆ, βγάζει πτερὰ καὶ πετᾶ στὰ ὕψη. Ὁμοίως καὶ ἡ κενοδοξία σὰν αὐξηθῆ, γεννὰ τὴν ὑπερηφάνεια, ποὺ εἶναι ὁ ἀρχηγὸς καὶ ἡ τελείωσις, (ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος), ὅλων τῶν κακῶν.
Βαθμὶς εἰκοστὴ πρώτη!

Ὅποιος ἀπὸ αὐτήν, τὴν κενοδοξία, δὲν αἰχμαλωτίσθηκε, δὲν θὰ περιπέση στὴν ἐχθρὰν τοῦ Θεοῦ ἀκέφαλο ὑπερηφάνεια.

Κάτω από την επιρροή της κενοδοξίας, ο άνθρωπος χάνει την αυτονομία του, αλλοτριώνεται και απομονώνεται τόσο στο ίδιο το πάθος, όσο και σ’ εκείνα τα στοιχεία που το πάθος έχει ανάγκη, ώστε να τραφεί και να αναπτυχθεί.

Ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος υπογραμμίζει τον ιδιαίτερα τυραν­νικό χαρακτήρα του πάθους, που το θεωρεί έσχατη και φοβε­ρότατη δουλεία, που καταφέρνει να εξουσιάζει και τις με­γαλύτερες ψυχές. Όπως κάθε άλλο πάθος υποτάσσει τον άνθρωπο στις ειδικές σαρκικές επιθυμίες του και στην ηδο­νή, που συνδέεται με τη ματαιοδοξία· επιπλέον τον καθιστά εξαρτώμενο από το βλέμμα και την άποψη του άλλου· τέλος τον υποδουλώνει σ’ αυτούς που επιδιώκει ν’ αρέσει, επειδή αναμένει τα εγκώμια και τους επαίνους τους.

Πόσο δυστυχι­σμένος είμαι, αλληλογραφεί ο Αγιος Ιωάννης Ερημίτης· ο Θεός με δημιούργησε ελεύθερο, και πάνω μου βαραίνει η κυ­ριαρχία πολλών ανθρώπων, καθώς γίνομαι σκλάβος όλου του κόσμου με την επιθυμία μου ν’ αρέσω σ’ όλο τον κόσμο.

Τέλος οι δαίμονες παί­ζουν πολύ ενεργό ρόλο στη γέννηση και την ανάπτυξη της κε­νοδοξίας (ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΙΝΑΪΤΗΣ, Κλίμαξ, ΝΙΚΗΤΑΣ ΣΤΗΘΑΤΟΣ, Κεφάλαια πρακτικά).

«Τα μετά ταραχής και κενοδοξίας γινόμενα των δαιμόνων εστί», διδάσκει ο Αγιος Ιωάννης Γάζης. Ο Α­γιος Βαρσανούφιος επιβεβαιώνει ότι «[…] κενοδοξίαν ενερ­γούντες εισίν οι δαίμονες προς το εξολοθρεύσαί σου την ψυ­χήν».

Εάν οι δαίμονες δεν την εισάγουν στην ψυχή, επωφελούνται σε κάθε περίπτωση από τη γέννηση και την παρου­σία της στην ψυχή, ώστε να την υποδουλώσουν στην καταστροφική τους δράση (ΜΑΡΚΟΣ ΕΡΗΜΙΤΗΣ, Προς σχολαστικόν).

«Την γαρ φιλοδοξίαν μάλιστα εις πρόφασιν της εαυτών κακίας λαμβάνοντες δι’ εκείνης ώσπερ δια θυρίδος τινός σκοτεινής εισπηδώντες τας ψυχάς διαρπάζουσιν», γράφει ο Αγιος Διάδοχος Φωτικής.

Όποιος δέ­χεται μέσα του το πάθος αυτό εκπληρώνει το θέλημα του διαβόλου (ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΠΑΤΕΡΩΝ), για να καταλήξει τελικά να γίνει σκλάβος του και άθυρμά του.

Ο Αββάς Ησαΐας παρατηρεί: «Ο φιλών το δοξάζεσθαι υπό των ανθρώπων εκτός φθόνου είναι ου δύναται· ο δε έχων φθόνον ου δύναται ευρείν ταπεινοφροσύνην ο δε τοιούτος παρέδωκε την ιδίαν ψυχήν τοις εχθροίς αυτού, και ούτοι περιέλκουσιν αυτήν εις πολλά κακά και αναιρούσιν αυτήν».

Όποιος αντιμετωπίσει λοιπόν το μέγα αυτό πάθος , γίνεται άνθρωπος καλύτερος και προχωρά στον δρόμο προς την μυστική πύλη της ζωής.

Επιμέλεια άρθρου: Dimitris Papadoudis

ΠΗΓΗ



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

Support Hellasbook.gr

Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!

Θελεις να κανεις ενα δωρο στον εαυτο σου;

Δες την Κατηγορια με τα προιοντα μας
Σχετικά με Κατοχικά Νέα
"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!

Σχόλια Αναγνωστών (41)

  1. Ανώνυμος 05/13/2014 @ 5:16 ΜΜ

    Η ΚΛΗΜΑΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ…… ΤΙ ΠΛΟΥΤΟ ΚΡΥΒΕΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ…..! ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΑΒΑΖΕ ΛΙΓΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ….ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ…….ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΝ ΟΔΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΓΓΕΦΑΛΙΚΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙΛΙΓΟ……..ΜΕΓΑΛΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΣ ΑΥΤΟΥ ΑΝΗΚΕΙ Η ΔΟΞΑ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΜΗΝ

  2. Ανώνυμος 05/13/2014 @ 6:14 ΜΜ

    Το πρώτο είδος λοιπόν κενοδοξίας αναφέρεται στην ανεύρεση τρόπων και στην πρόθεση ανόδου του ατόμου με σκοπό το να αποκτήσει σαρκικά ή άλλα προφανή ωφέλη
    OΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΔΛΔ ΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΣΑΣ
    Συνίσταται στην επίδειξη αλαζονίας , την καύχηση για τα αγαθά που κατέχει ή που πιστεύει ότι κατέχει .
    ΣΑΝ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΟΤ ΚΑΤΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ
    Επιπλέον εκφράζεται και με την επιθυμία του ατόμου να βλέπεται , να θαυμάζεται , να αγαπάται
    ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΑΛΙ ΟΠΩΣ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΛΕΤΕ ΣΟΦΙΕΣ

    ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΩ
    ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΙΝΕΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ ΕΔΩ ???
    28. Ὑπάρχει δόξα ποὺ μᾶς ἔρχεται ἀπὸ τὸν Κύριον. «Τοὺς γὰρ δοξάζοντάς με, λέγει, δοξάσω» (Α´ Βασ. β´ 30). Καὶ ὑπάρχει δόξα ποὺ εἶναι συνέπεια διαβολικῆς ἐργασίας καὶ ἀπάτης. «Οὐαὶ γάρ, λέγει, ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι» (Λουκ. ς´ 26).

    • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 7:09 ΠΜ

      Τι σε νοιάζει για τους ιεράρχες ; αφού δεν θα λογοδοτήσει για αυτούς , αλλα για σένα. Να δούμε και σένα αγαθε τι έχουμε να ακούσουμε για τα αγαθά έργα σου, π. χ. Τωρα που πράτεις αγαθά απο συνήθειά.

  3. Ανώνυμος 05/13/2014 @ 7:41 ΜΜ

    ΤΡΙΑ ΠΡΩΣΟΠΑ ΕΧΟΥΜΕ….. ΕΝΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ.. ΕΝΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ……….. ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΥ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ……ΒΡΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΦΙΛΕ ΚΙ ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ….. Ο ΠΑΡΑΔΙΣΟΣ ΕΝΤΩΣ ΗΜΩΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΔΕΝ ΕΝΩΧΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΠΟΤΑ……..ΟΣΟΙ ΚΡΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΛΟΥΣ ΔΙΧΝΕΙ ΕΛΗΨΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ…… ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΚΟΛΑΣΗ……ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΤΟ ΚΑΝΤΟ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ

  4. Ανώνυμος 05/13/2014 @ 8:05 ΜΜ

    Κι εσυ αγαπητε αδερφε πεφτεις στο παραπτωμα της κατακρισης ή επικρισης οταν λες οι ιεραρχες σας, οπως κανετε εσεις κτλ.. Να'σαι σιγουρος πως ξερουν αυτοι που τα κανουν αυτα καλυτερα απο τον καθενα ποσο λαθος κανουν.. Κι αν δε ξερουν αυτοι ξερει ο Κύριος..

    • Ανώνυμος 05/13/2014 @ 8:26 ΜΜ

      ναι ! να μην μιλαμε να περνατε αηδιες για σοβαροτητες
      και ποιος κυριος ??? ο οβριος ??
      απο που ξερει αυτος ???
      επειδη τον θεοποιησε ο κωσταντινουλλης ????
      ή λες γαι τον αλλον τον κυριο ? τον γιαχβε ?? που καλυτερα να ΜΗΝ τον χαρακτηρισω

      • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 10:42 ΠΜ

        καλα εσυ απαλλασεσαι λογω βλακειας..

        • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 2:33 ΜΜ

          ναι
          ΜΠΕΕΕΕΕ

          • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 3:22 ΜΜ

            ακριβως.ενα μπεε εισαι που δεν ξερει που πηγαινει

          • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 6:59 ΜΜ

            επειδη δεν μπορεις να απαντησεις εσυ
            ουτε καν προσωπο δεν ειναι
            διπλη οναμασια
            χεσους – κρισνα
            που παραχαρακθηκε απο τον ευσεβιο
            μπεεε λοιπον

          • Ανώνυμος 05/15/2014 @ 1:16 ΜΜ

            κριμα παει το παλλικαρι το χασε..

          • Ανώνυμος 05/15/2014 @ 7:14 ΜΜ

            [(Ευσέβιος, Εκκλησιαστική Ιστορία 3,325). «…είχαν επιτέλους επικρατήσει πέντε ονόματα: Kαίσαρας (Ceasar), Kρίσνα (Krishna), Mίθρας (Mithra), Ώρος (Horus) και Δίας (Zeus)»]
            Τελικά ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος προσπάθησε να δώσει τη λύση! Πρότεινε τον συνδυασμό του δυτικής καταγωγής θεού Ήσους (Hesus, θεότητα Δρυίδων Κελτών) και του ανατολικού θεού-σωτήρα Κρίσνα (Krisna = σκούρος, μαυριδερός αλλά και ομόηχος του Christ = Χριστός, αυτός που έχει πάρει το χρίσμα). Ακολούθησε ψηφοφορία, όπου με οριακή πλειοψηφία συμφώνησαν (161 ψήφοι έναντι 157) και έτσι προέκυψε ένας νέος θεός, που επίσημα και με δημοκρατικές διαδικασίες επικυρώθηκε από τον Κωνσταντίνο (Acta Concilii Nicaeni, 1618). Αυτή η καθαρά πολιτική πράξη θεοποίησης τοποθέτησε νόμιμα και αποτελεσματικά τους Ήσου και Κρίσνα στην κορυφή του Ρωμαϊκού πάνθεου, σαν μια ξεχωριστή οντότητα. Το όνομα του νέου Θεού Ήσους Κρίσνα (Hesus Krisna) σταδιακά εξελίχτηκε σε Ήσους Κράιστ (Hesus Christ), Τζέσους Κράιστ (Jesus Christ) και στα Ελληνικά Ιησούς Χριστός.

    • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 7:04 ΠΜ

      Εσύ σε ποιο θεό πειστευεις ;

      • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 2:33 ΜΜ

        η πιστη ΔΕΝ ειναι καλο πραμα

        • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 3:23 ΜΜ

          γιατι?

          • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 6:58 ΜΜ

            π-ιστος = πυλη – ισταμαι
            περνω μια πυλη και στεκομαι ακινητος προς χαριν καποιου
            το Π χρησιμοποιειται σε πολλες λεξεις σαν πυλη
            π-ηλιο
            π-ιερια
            ισταμαι ιστος (σημαιας- αραχνης κλπ)
            αυτα τα ολιγα

          • Ανώνυμος 05/15/2014 @ 1:18 ΜΜ

            η πιστη δινει δυναμη.δε χρειαζεται να αναλυσω καμια λεξη.ειναι βιωμα.

          • Ανώνυμος 05/15/2014 @ 7:15 ΜΜ

            ο λογος ΔΕΝ ψευδεται
            και ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ
            (ερνης τρισμεγιστος)
            (απο εκει το κλεψαν οι οβριοι)

  5. Ανώνυμος 05/13/2014 @ 8:46 ΜΜ

    H KENOΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ…ΑΠΟΡΡΕΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ…ΥΠΟΔΙΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΚΟΜΑΤΙΑ…ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΝ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ…ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΣΑΤΑΝΙΚΗ- ΕΩΣΦΟΡΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ … ΚΑΘΩΤΙ '' ΤΗΣ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟΙΟΥΤΟΣ Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΕΣΤΙ ''…ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ ΠΛΕΟΝ ΩΣ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΗΝ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ…ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΒΟΥΛΗ ΜΑΖΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΕ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΗΘΙΚΗ ΑΤΑΞΙΑ …ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΣΕ ΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΙΩΝΙΟ ΘΑΝΑΤΟ ΟΔΗΓΕΙ…ΩΣ ΕΙΚΟΝΑ ΘΕΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΘΕΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ… ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ Η ΔΥΣΑΡΜΟΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ …ΝΟΜΙΖΕΙ ΕΤΣΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΤΙ ΦΤΑΝΕΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΥΔΟΝΗ …ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΥΔΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ ΜΟΝΟ….Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΔΗΘΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ …Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ …Η ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ…ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ Η ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ Η ΡΙΖΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ…ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΝΤΕΛΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ …ΟΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΖΗΤΑΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ… ΜΑ ΠΟΥ ΜΟΝΟ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΘΕΛΕΙ…ΓΙΑΝΝΗΣ-ΚΟΖΑΝΗ

  6. Ανώνυμος 05/14/2014 @ 4:41 ΠΜ

    Γιαννακη και αφου ειναι ετισ τα πραματα ΓΙΑΤΙ ο παναγαθος θεος σου παει σε αιωνιοτητα τους 144.000 (εβραιους μη μασμενους απο γυναικα) και καταδικαζει σε αιωνια ανυπαρξια ΟΛΟΥΣ τους αλλους για παραπτωμα ΜΙΑΣ ζωης ????????
    Για πες???

    • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 7:03 ΠΜ

      144 χιλιάδές είναί άλλο πράγμα δεν το έχεις καταλάβει .Εχει πει οτι την μέρα της κρίσης θα δειτε πόρνες να μπενουν στο παράδεισο και μοναχός να βρεθούν απο εξω . Θα δειτε ανά 10 χιλιάδές να μπενει ενας. Θα είμαι απο τους εξω είναί στενή οδός .Έχουμε μάθει να φιλοσόφουμε και όχί να εφαρμόζουμε. Μιλάμε για αγάπη και εδω μέσα αλληλοβριζομαστε , ενώ η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει , ενώ εμείς συνέχειά. Οπως είπε ο Χριστός αγαθός μονό ο Πατήρ μου. Είμαστε πονηροί και έχουμε μάθει να βλέπομε μονό την πόνειρια του άλλου ενώ εμείς έχουμε βάλει τον θρόνο μας στον ουρανό, ποτε δεν κοιτάμε τα λάθη μας τα πάθη μας , η αιτία η έληψη ταπείνωσης, είμαστε εγωιστές μονό να κρίνουμε ξέρουμε, πάντα ξερολες και παντογνώστες .

      • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 2:34 ΜΜ

        αυτα παλι ειναι ετσι επειδη τα λες εσυ ????
        που ειναι το κειμενο ?????
        αι μαθετε να μιλατε

        • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 3:24 ΜΜ

          εσυ αι μαθε να ακους γιατι ουτε τα μισα δεν ξερεις απο αυτα που εχει πει ο Χριστος!κ απο την αποκαλυψη μονο αυτο το αποσπασμα εχεις διαβασει γι αυτο κλειστο!

          • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 7:00 ΜΜ

            πωωω
            εισαι και μαντης
            δεν θα σου κανω τη χαρη να σε βρισω
            αλλα εισαι το λιγοτερο ασχετος

          • Ανώνυμος 05/15/2014 @ 1:14 ΜΜ

            γιατι να βρισεις?επειδη σε καταλαβα?εσυ δειχνεις την ασχετοσυνη σου με αυτα που λες,δε χρειαζεται να ειναι κανεις μαντης να το καταλαβει

          • Ανώνυμος 05/15/2014 @ 7:17 ΜΜ

            Αποκ. 4,4 καὶ κυκλόθεν τοῦ θρόνου θρόνοι εἴκοσι τέσσαρες, καὶ ἐπὶ τοὺς θρόνους τοὺς εἴκοσι τέσσαρας πρεσβυτέρους καθημένους, περιβεβλημένους ἐν ἱματίοις λευκοῖς, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν στεφάνους χρυσοῦς.

            Gia πες εσυ που ξερεις για τους 25 πρεσβυτερους

          • Ανώνυμος 05/16/2014 @ 12:11 ΜΜ

            είναι οι εκπρόσωποι των Πιστών από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Δώδεκα συμβολίζουν τους Αγίους Αποστόλους που είναι η αρχή και η βάση της Καινής Διαθήκης και οι άλλοι δώδεκα είναι εκπρόσωποι των δώδεκα φυλών του Ισραήλ και αποτελούν την βάση της Παλαιάς Διαθήκης. είναι η θριαμβεύουσα Εκκλησία του Χριστού.
            τι προβλημα εχεις μ αυτους?

          • Ανώνυμος 05/16/2014 @ 3:38 ΜΜ

            Αυτο ειναι θκος συμπερασμα ??
            αρα δλδ ολοι οι πρεσβυτεροι ειναι οβριοι
            ο θεος των οβριων
            το αρνι -χριστος οβριος
            εμεις τι δλεια εχουμε εκει ???
            για πες ?
            αααα
            επειδη εισαι και γνωστης βλεπω !
            για πες ,
            Γιατι ειναι το αρνι σφαγμενο προ των αιωνων ???
            ποιος το εσφαξε προ των αιωνων ??
            ΣΗΜ , ο εωσφρος δεν ειχε εκπεσει και οι ανθρωποι δεν υπηρχαν !

          • Ανώνυμος 05/16/2014 @ 6:14 ΜΜ

            αφορά όλους τους ανθρωπους ξεκολλα με τους εβραιους,αυτοί δε Τον πιστεψαν.όσο για το αρνι..
            Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο με τους ανθρώπους που είχαν ελεύθερη βούληση. αυτή ακριβώς η ελευθερία έκανε την αμαρτία πιθανή. Εξαιτίας της πιθανότητας της αμαρτίας, ο Θεός προνόησε, πριν ακόμα δημιουργήσει τον κόσμο, για τη θυσία που θα πλήρωνε το τίμημα της αμαρτίας.
            Πριν καν η αμαρτία εμφανιστεί στον κόσμο, ο Θεός είχε ορίσει το σχέδιο της σωτηρίας που περιελάμβανε τη θυσία του Χριστού.
            λιγη μελετη και σκεψη θελει.εσυ βεβαια πάλι κατι θα βρεις να πείς.

          • Ανώνυμος 05/16/2014 @ 7:50 ΜΜ

            δλδ ο γιαχβε ο παναγαθος εσφαξε τον υιο του τον μονογενη που ειναι ταυτοχρονος και η μια υποσταση του !
            δλδ εσφαξε τον εαυτο του ?
            Ενταξει εχεις δικιο
            μιλαμε για πανσοφο και για παναγαθο !!
            για τους πρεσβυτερους τι να σχολιασω ?
            ειναι αποριας αξια η τιμη που τους εκανε ο πανσοφος τους 12 τεμπελχαναδες αποστλους που δεν αποστηλαν πουθενα τιποτα ανα τον κοσμο αλλα μονο στην ελλαδα υποτιθεται ηρθαν 2-3
            οι αλλοι 12 οι εκπροσωποι των 12 φυλων φυσικα και ειναι αξιοι
            αμα διαβασεις την τορα και το ταλμουδ πειθεσε αμεσα
            με τις υγειες σας

          • Ανώνυμος 05/17/2014 @ 3:58 ΜΜ

            απο αυτα που λες φαινεται ποσο τυφλος,πνευματικα κενος και αμορφωτος εισαι!ουτε μικρο δε τα λεει αυτα,κριμα και περαστικα!

          • Ανώνυμος 05/17/2014 @ 7:34 ΜΜ

            ε βεβαια
            μπεεεεεε
            οι τεμπελχαναδες αποστολοι που πηγαν ????
            γιατι δεν λες ??

  7. Ανώνυμος 05/14/2014 @ 5:23 ΠΜ

    ανωνυμε 11.26 αν ηταν οβριος δεν θα εμοιαζε εξωτερικα με ΕΛΛΗΝΑ ουτε θα μιλουσε ΕΛΛΗΝΙΚΑ ακομα και ξεψυχώντας (ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ) ουτε θα φεροταν σαν ΕΛΛΗΝΑΣ ουτε θα τον λατρευαν τοσο οι ΕΛΛΗΝΕΣ

    • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 2:35 ΜΜ

      Μαριαμ = οβρια
      γιαχβε = οβριος θεος
      ?????
      εαν υπηρχε καποιο κειμενο !
      πολυ χολυγουντ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ
      μπεεεεεε

      • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 3:25 ΜΜ

        πολυ απολλωνιο διαβαζεις μπεεεε!!

        • Ανώνυμος 05/14/2014 @ 7:01 ΜΜ

          γιατι δεν ειναι ετσι ???
          για πες πως ειναι ???
          ΝΤΡΕΠΕΣΕ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ????
          ΜΟΝΟ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΕ ΞΕΡΕΤΕ ????
          ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ???
          Ο ΤΥΑΝΕΑΣ ???

          • Ανώνυμος 05/15/2014 @ 1:13 ΜΜ

            ελα τωρα που κανεις τον ανηξερο..απο εκει που παιρνεις τις αρλουμπες που λες

          • Ανώνυμος 05/16/2014 @ 3:38 ΜΜ

            αρλουμπες λες τα ιερα κειμενα ???

          • Ανώνυμος 05/16/2014 @ 6:03 ΜΜ

            οχι καμια σχεση.εσεις τα διαστρεβλωνετε κ δεν καταλαβαινετε τη σημασια τους.λεει μια βλακεια ο ενας,κ ο αλλος χωρις να σκεφτει το χαφτει.

          • Ανώνυμος 05/16/2014 @ 7:51 ΜΜ

            δλδ δεν την λενε μαριαμ και δεν ειναι οβρια η μαμα του γεσουα ?

Σχολιάστε

To e-mail σας δεν θα δημοσιευθεί


*