Το εθνικό ωροσκόπιο της Ελλάδας!

Αν ασχολείστε έστω και «περιφερειακά» με την Αστρολογία θα έχετε σίγουρα αναρωτηθεί κάποια στιγμή «τι ζώδιο είναι άραγε η Ελλάδα;» Η αλήθεια είναι ότι «ζώδιο» δεν έχουν μόνο οι άνθρωποι αλλά οτιδήποτε υφίσταται και έχει «γεννηθεί» σε μια συγκεκριμένη στιγμή μέσα στον χρόνο, όπως τα ζώα, οι καταστάσεις, τα αντικείμενα, οι οργανισμοί και φυσικά τα κράτη! Κάθε τι που γεννιέται σε μία συγκεκριμένη στιγμή μέσα στο χρόνο φέρει μέσα του την ποιότητα της στιγμής που γεννήθηκε. Αρκεί, βέβαια, να μπορούμε να προσδιορίσουμε το ποια ακριβώς είναι αυτή η στιγμή! Γιατί σε αντίθεση με έναν άνθρωπο – η γέννηση του οποίου είναι εμφανέστατη – τα κράτη μπορεί να έχουν πολλά και διαφορετικά είδη «γεννήσεων», μερικά από τα οποία μπορεί να μην είναι και τόσο φανερά. Πάρτε για παράδειγμα την Ελλάδα. Αλήθεια, πότε «γεννήθηκε» η χώρα μας; Το ερώτημα αυτό είναι πολύπλοκο, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.

Πρώτα απ’ όλα, ανήκουμε σε μία χώρα που δεν «δημιουργήθηκε» στους τελευταίους λίγους αιώνες – όπως π.χ. οι Η.Π.Α. – αλλά που έχει ιστορία χιλιετιών και που επομένως η «γέννηση» της χάνεται μέσα στην άχλη του χρόνου. Πότε και πως λοιπόν έγινε η γέννηση της αρχαίας Ελλάδας; Μήπως ο τόπος μας παρέμενε επί μακρόν ακατοίκητος και περιφραγμένος (σαν να αποτελούσε ένα τεράστιο οικόπεδο), μέχρι που σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή «η φυλή των Ελλήνων» άνοιξε ξαφνικά το συρματόπλεγμα και ξεχύθηκε για να κατοικήσει σε αυτή τη νότια «παραφυάδα» της βαλκανικής; Αν είχε συμβεί αυτό το (κάπως κωμικό και ουδεμία σχέση έχων με την πραγματικότητα) περιστατικό, τότε ναι, θα λέγαμε ότι η Ελλάδα γεννήθηκε σε κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία (και το μοναδικό μας μέλημα θα ήταν το να εντοπίσουμε την ημερομηνία αυτή).

Στην αρχαιότητα όμως δεν υπήρξε κάποια εθνότητα «Ελλήνων», αλλά πολλά και διαφορετικά «φύλα» που κατέβηκαν διαδοχικά στην Ελλάδα, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Ο «συγκερασμός» όλων αυτών των φύλων γέννησε τελικά την αρχαία Ελλάδα, αλλά αυτό έγινε σταδιακά μέσα στο χρόνο και όχι σε κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Χωρίς μiα τέτοια όμως δεν μπορούμε να καταστρώσουμε το σχετικό ωροσκόπιο. Μόνο υποθέσεις εργασίας μπορούμε να κάνουμε.

Μια βάσιμη λοιπόν υπόθεση είναι ότι το «ζώδιο» της αρχαίας Ελλάδας είναι ο Τοξότης. Και αυτό γιατί οι αρχαίοι έλληνες θεωρούσαν τον Δία – τον κυβερνήτη του ζωδίου του Τοξότη – σαν πατέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Επιπλέον, οι ίδιοι είχαν αναγάγει τη φιλοξενία σε μία από τις ύψιστες αρετές, μια και συνήθιζαν να φιλοξενούν στο σπίτι τους ξένους που συναντούσαν! Στις πόλεις τους επικρατούσε ένα πρωτόγνωρα ελεύθερο πνεύμα για τα δεδομένα της εποχής ενώ όπως γνωρίζουμε η αρχαία Ελλάδα αποτελεί και το λίκνο της φιλοσοφίας. Όλα αυτά είναι «τοξοτίσια» στοιχεία!

Ακόμη και αν γνωρίζαμε με βεβαιότητα το ζώδιο της αρχαίας Ελλάδας, θα προέκυπτε ένα καινούργιο ερώτημα: παραμένει άραγε αναλλοίωτο το ζώδιο ενός κράτους μέσα στις χιλιετίες; Σαφώς και όχι, γιατί αφενός τα πάντα «ρέουν» (και επομένως αλλάζει ο συσχετισμός κράτους – κοσμικού δυναμικού) ενώ αφετέρου – αν εξετάσουμε αυστηρά το τι σημαίνει «κράτος» – κανένα κράτος στον κόσμο δεν έχει καταφέρει να επιβιώσει για πολλές χιλιετίες.

Τα κράτη διαλύονται και ανασυντίθενται, «ενσαρκωνόμενα» κάθε φορά με μια διαφορετική μορφή. Τι σχέση έχει π.χ. η σημερινή Αίγυπτος με εκείνη των Φαραώ; Ή η σημερινή Ελλάδα με εκείνη του 5ου αιώνα π.Χ.; Στη σύγχρονη εκδοχή της η χώρα μας μοιάζει να είναι χλωμό και διαστρεβλωμένο είδωλο της αρχαίας Ελλάδας. Είναι προφανές ότι οι δύο «οντότητες» είναι διαφορετικές, και σαν τέτοιες δε μπορούν παρά να έχουν διαφορετικά ωροσκόπια! Αναμφίβολα άλλο ωροσκόπιο είχε η αρχαία Ελλάδα, άλλο το «Βυζάντιο» και άλλο η σύγχρονη Ελλάδα! Για να μη βάλω στο τραπέζι και το γεγονός ότι τα «κράτη» είναι μια μάλλον σύγχρονη «εφεύρεση», αφού εμφανίστηκαν στο προσκήνιο από τον 18ο αιώνα και έπειτα (αν το ψάξετε λίγο θα συνειδητοποιήσετε ότι στη νεότερη αλλά και στην ύστερη αρχαιότητα δεν υπήρχαν «κράτη» αλλά είτε μικρές πόλεις – κράτη είτε ολόκληρες αυτοκρατορίες.)

                                                         Σύγχρονη περίοδος

Πότε λοιπόν γεννήθηκε η «κρατική οντότητα» που λέγεται σύγχρονη Ελλάδα; Για να το βρούμε αυτό θα πρέπει να ξετυλίξουμε το «κουβάρι» της ιστορίας προς τα πίσω και να βρούμε το πότε «πέθανε» για τελευταία φορά η Ελλάδα, το πότε ήταν η τελευταία φορά που καταλύθηκε αυτή η «κρατική» της οντότητα. Εκτός από μία μικρή εξαίρεση στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής (που ήταν πολύ σύντομη, για να αλλοιώσει τη φυσιογνωμία της Ελλάδας, το σύνταγμα της κ.λ.π.) η χώρα μας «πέθανε» για τελευταία φορά όταν καταλήφθηκε από τους Τούρκους (αν και υπάρχουν δικαιολογημένες ενστάσεις εδώ, ως προς τα κατά πόσο υπήρχε στα τέλη του 14ου και 15ου αιώνα «Ελληνικό κράτος»). Το βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα γεννήθηκε – σα σύγχρονο κράτος – στη διαμετρικά αντίθετη ιστορική συγκυρία: όταν διώξαμε από πάνω μας το «ζυγό» των Τούρκων, με την επανάσταση του 1821. Πότε ακριβώς όμως; Ποια συγκεκριμένη ημερομηνία είναι εκείνη των «γενεθλίων» της χώρας μας;

Για να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε την ημερομηνία γέννησης ενός κράτους θα πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε τα σαφή και συγκεκριμένα εκείνα κριτήρια που συνιστούν τη «θεμελίωση» ενός καινούργιου κράτους. Βασική προϋπόθεση για τη δημιουργία ενός κράτους σε ένα γεωγραφικό χώρο είναι το να υπάρχει ένα σχετικό με το χώρο αυτό «άστεγο» έθνος, το οποίο να έχει «συνείδηση της οντότητας του» και να εκφράσει αυτό ρητά κάποια στιγμή τη θέληση του να «ενσαρκωθεί» σε ένα κράτος! Μια θέληση που προφανώς την εμπόδιζαν να πραγματωθεί κάποιες αντίξοες συνθήκες (μπορεί π.χ. το συγκεκριμένο έθνος να ήταν μακροχρόνια υποδουλωμένο σε κάποιο άλλο ισχυρότερο κράτος) .

Ένα άλλο καθοριστικό στοιχείο είναι ότι τα κράτη δε δημιουργούνται σε αδιάφορες ιστορικά στιγμές αλλά σε περιόδους «ιστορικής κορύφωσης», μετά από μία επανάσταση, ανατροπή του μέχρι τότε υφιστάμενου πολιτεύματος, καθεστώτος κ.λ.π. Στην περίπτωση τώρα της σύγχρονης Ελλάδας όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά στοιχεία φαίνεται να εκδηλώνονται έντονα γύρω στην επανάσταση του 1821. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, πρώτα απ’ όλα την ίδια την ημερομηνία της επανάστασης: θα μπορούσε να είναι η 25η Μαρτίου 1821 (6η Απριλίου, με το καινούργιο ημερολόγιο) η ημερομηνία ίδρυσης του σύγχρονου ελληνικού κράτους; Η απάντηση είναι αρνητική! Η επανάσταση της 25ης Μαρτίου (που έτσι κι αλλιώς δεν ξεκίνησε σε αυτή τη μάλλον συμβολικού χαρακτήρα ημερομηνία) δηλώνει περισσότερο το «ξεσήκωμα» κάποιων ντόπιων οπλαρχηγών κατά των Οθωμανών δυναστών. Το “ξεσήκωμα” αυτό όμως δεν ήταν ούτε το πρώτο ούτε το μοναδικό (είχαν γίνει στους προηγούμενους αιώνες 30 σχεδόν απόπειρες εξέγερσης κατά των Τούρκων, με πιο σημαντική αυτή των «ορλωφικών», το 1770). Σαφέστατα λοιπόν η εξέγερση της 25ης Μαρτίου 1821 δεν δηλώνει από μόνη της την ίδρυση ενός κράτους!

Το καθιστά ολοφάνερο αυτό μία συμπληρωματική διακήρυξη που εξέδωσαν οι πληρεξούσιοι από όλη την Ελλάδα που συναντήθηκαν στην Επίδαυρο, 9 μήνες μετά την έναρξη της επανάστασης. Σχεδόν με απολογητικό ύφος, αναφέρουν σε αυτή η διακήρυξη:

«Όθεν δεν πρέπει να φανή παράξενον αν άχρη τούδε ανεβάλομεν την πολιτικήν της Πατρίδος μας «διάταξιν», αν δεν επροφθάσαμεν να κηρύξωμεν την ανεξαρτησίαν ημών και να αναφανώμεν ως Έθνος ενώπιον πάντων των ευνομουμένων λαών και απάσης της Οικουμένης. Πριν περί της φυσικής ημών υπάρξεως οπωσούν βεβαιωθώμεν, ήτον αδύνατον να σκεφθώμεν και περί της πολιτικής»!

Οι συντάκτες αυτής της διακήρυξης είναι σα να γνώριζαν αστρολογία όταν τα έγραφαν αυτά! Βλέπετε, τίποτε δε μπορεί να εγκαθιδρυθεί οριστικά αν εκτός από τη δυναμική φάση του Κριού δεν περάσει μετά και μέσα από τη «σταθεροποιητική» φάση του Ταύρου. Ποια είναι λοιπόν αυτή η μυστηριώδης ημερομηνία ίδρυσης του σύγχρονου ελληνικού κράτους;

Όταν άρχισα να ψάχνω, πριν από είκοσι περίπου χρόνια – και ενώ οι «ισχυροί» αστρολόγοι της εποχής διατράνωναν με βεβαιότητα ότι η Ελλάδα είναι Υδροχόος – την ημερομηνία ίδρυσης του σύγχρονου ελληνικού κράτους βρήκα ένα κείμενο που μόλις το διάβασα μου έφερε ανατριχίλα, τόσο δυνατό το ένιωσα! Το κείμενο αυτό τιτλοφορείται «Η Διακήρυξις της Πολιτικής Υπάρξεως και Ανεξαρτησίας του Ελληνικού Έθνους»!

Συντάχθηκε την 1η Ιανουαρίου 1822 (με το παλιό ημερολόγιο, δηλαδή 13 Ιανουαρίου με το καινούργιο) από τους αντιπροσώπους διαφόρων περιοχών της Ελλάδας, υπό την προεδρία του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Ουσιαστικά αυτή ήταν η πρώτη φορά μετά την έναρξη της επανάστασης που αντιπρόσωποι του Ελληνικού Λαού συγκεντρώθηκαν – αρχικά στο Άργος και μετά στη Νέα Επίδαυρο – για να συντάξουν την πρώτη «Εθνική Βουλή» (όπως ήταν η αρχική τους πρόθεση), για να κάνουν δηλαδή την πρώτη Ελληνική Εθνοσυνέλευση. Κατέληξαν όμως στο τέλος και σε κάτι άλλο πολύ σημαντικό, στην «ιδρυτική πράξη του ενιαίου και ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους»! Ας δούμε την ιστορική διακήρυξη που εξέδωσαν:

(Η αναμνηστική πλάκα της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Ελλάδας στη Νέα Επίδαυρο)

«Εν ονόματι της Αγίας και Αδιαιρέτου Τριάδος, το Ελληνικό Έθνος το υπό την φρικώδη Οθωμανική δυναστείαν, μη δυνάμενο να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας, και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον δια των νομίμων παραστατών του, εις εθνικήν συνηγμένων Συνέλευσιν, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν.

Εν Επιδαύρω, την α΄ Ιανουαρίου έτει αωκβ, και Α΄ της Ανεξαρτησίας.»

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η διακήρυξη αυτή δηλώνει τη γέννηση του σύγχρονου ελληνικού κράτους! Πληροί όλα τα κριτήρια που θέσαμε από την αρχή ενώ κηρύττει ξεκάθαρα – και με την επικύρωση όλων των νόμιμων ελλήνων πληρεξούσιων που παρίσταντο εκεί, στην εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου – την ίδρυση του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους. Τα γενέθλια της χώρας μας είναι στις 13 Ιανουαρίου, επομένως η Ελλάδα είναι Αιγόκερος (στη δημοτική το σωστό είναι Αιγόκερος με όμικρον και όχι με ωμέγα).

Προσέξτε στην παραπάνω ιστορική διακήρυξη την έκφραση «αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας». Η πρόταση αυτή δηλώνει τη βεβαιότητα των συντακτών της διακήρυξης ότι για πρώτη φορά μετά από 400 σχεδόν χρόνια οι Έλληνες είχαν αρχίσει να παίρνουν το «πάνω χέρι» απέναντι στους δυνάστες τους Τούρκους (είχε ήδη δημιουργηθεί δηλαδή εκείνη η κρίσιμη μάζα που άναψε τη φωτιά και πυροδότησε τη «δυναμική της απελευθέρωσης»). Αυτή η βεβαιότητα τους αποτελεί ένα πολύ σημαντικό στοιχείο και παίζει μεγάλο ρόλο στην επιλογή της 1ης Γενάρη 1822 σα γενέθλια ημερομηνία της σύγχρονης Ελλάδας.

Βλέπετε, ένα βασικό επιχείρημα των όσων απορρίπτουν την ημερομηνία 1η Γενάρη 1822 σαν ημερομηνία γέννησης του κράτους μας είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα κατείχε τότε μικρό μόνο τμήμα της σημερινής της έκτασης. Αυτό το στοιχείο όμως δεν είναι τόσο καθοριστικό όσο είναι εκείνο της δημιουργίας της «κρίσιμης μάζας», της οριστικής και αμετάκλητης πυροδότησης της «δυναμικής της απελευθέρωσης».

Για να καταλάβετε τι εννοώ σκεφτείτε το εξής: εάν η σημερινή Ελλάδα «χάσει» από μια πολεμική σύρραξη κάποια βραχονησίδα (ή προσαρτήσει στο έδαφος της μία καινούργια) τότε πρέπει αμέσως να φτιάξουμε  ένα καινούργιο γενέθλιο ωροσκόπιο της πατρίδας μας; Φυσικά και όχι, αφού η σύγχρονη Ελλάδα «γεννήθηκε»/ιδρύθηκε σαν κράτος (κατέκτησε την «κρίσιμη μάζα απελευθέρωσης» της) κατά την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου και όχι κατά την περιστασιακή ανάκτηση ή απώλεια κάποιων εδαφών της. Όταν οι εθνοπατέρες της Αμερικής υπέγραψαν τη διακήρυξη ανεξαρτησίας της (4 Ιουλίου 1776) η Αμερική αποτελείτο από 13 μόνο ανατολικές πολιτείες, από το 1/10 περίπου της σημερινής της έκτασης. Το γενέθλιο ωροσκόπιο όμως της Αμερικής θεωρείται παγκόσμια ότι είναι αυτό της 4ης Ιουλίου 1776!

Επιπλέον, κάποιοι ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα που «γεννήθηκε» στην εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου ουσιαστικά πέθανε με την εισβολή του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, την πτώση του Μεσολογγίου και γενικά με την ολική επικράτηση των Τούρκων κατά των Ελλήνων στη διετία 1825-1827. Η αλήθεια είναι ότι στη συγκεκριμένη διετία η νεογέννητη Ελλάδα έφτασε πολύ κοντά στο σημείο αφανισμού της αλλά ποτέ δεν έπνευσε «τα λοίσθια»! Το καθοριστικό γεγονός είναι ότι οι Έλληνες ΔΕΝ συνθηκολόγησαν τότε με τους Τούρκους και η σπίθα της επανάστασης συνέχισε να σιγοβράζει στα στήθη τους. Αυτή η σπίθα τελικά (και η γενικότερη δυναμική της επανάστασης) ήταν που έκανε τις μεγάλες δυνάμεις να αλλάξουν στρατηγική και να αρχίσουν να υποστηρίζουν μαζικά πλέον την Ελλάδα – ειδικά από την καθοριστική ναυμαχία του Ναυαρίνου και έπειτα. Όλα αυτά τα στοιχεία μας δίνουν τη βεβαιότητα ότι η Α’ Συνέλευση της Επιδαύρου σηματοδοτεί την αληθινή ημερομηνία γέννησης της σύγχρονης Ελλάδας.

Θα μου πείτε «εγώ πώς έχω ακούσει ότι η Ελλάδα είναι Υδροχόος»; Αυτό ακριβώς! Όλοι έχουν ακούσει κάπου ότι η Ελλάδα είναι Υδροχόος! Κάποιος «ισχυρός» αστρολόγος ανέφερε αυτή την ημερομηνία στην τηλεόραση πριν χρόνια και από τότε οι περισσότεροι την αναμεταδίδουν άκριτα, παίρνοντας την ο ένας από τον άλλο (στοιχείο που καταδεικνύει τη γύμνια της σύγχρονης ελληνικής αστρολογίας, το «επίπεδο» στο οποίο διεξάγεται η αστρολογική έρευνα στη χώρα μας). Πουθενά δεν έχει δημοσιευτεί κάποια τεκμηριωμένη μελέτη που να αποδεικνύει ότι η Ελλάδα είναι Υδροχόος (Σ.Σ. τουλάχιστον όχι μέχρι το 2006, όταν πρωτοδημοσιεύτηκε αυτό το άρθρο). Προφανώς κάποιος «αστέρας» αστρολόγος ρωτήθηκε σχετικά – εκείνη την εποχή – άνοιξε μία εγκυκλοπαίδεια, βρήκε μία βολική ημερομηνία και την «πλάσαρε» χωρίς να το ερευνήσει περαιτέρω.

Η ημερομηνία που «κυκλοφορεί» είναι η 3η Φεβρουαρίου 1830, όταν υπεγράφη το (τρίτο ουσιαστικά) πρωτόκολλο του Λονδίνου, σύμφωνα με το οποίο οι τρεις μεγάλες δυνάμεις της εποχής (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Το συγκεκριμένο όμως Πρωτόκολλο δεν έχει ισχύ, γιατί η άμεσα ενδιαφερόμενη δύναμη, η Οθωμανική αυτοκρατορία δεν το υπόγραψε! Το γεγονός αυτό είναι θεμελιώδες, γιατί  η Οθωμανική αυτοκρατορία (τμήμα της οποίας ήταν τότε η σημερινή Ελλάδα) αρνήθηκε ουσιαστικά να αναγνωρίσει στις 3 Φεβρουαρίου 1830 την ανεξαρτησία της Ελλάδας! Και όμως, αυτή την κρίσιμη ιστορική πτυχή φαίνεται ότι την αγνοούν οι Έλληνες αστρολόγοι, αφού βασίζουν το ωροσκόπιο της χώρας τους στην ημερομηνία 3 Φεβρουαρίου 1830!

Η Οθωμανική αυτοκρατορία αναγκάστηκε τελικά να υπογράψει – πρωτίστως κάτω από την πίεση της Ρωσίας –  την αποδοχή της ανεξαρτησίας της Ελλάδας 2 ολόκληρα χρόνια μετά, στις 7 Μαίου του 1832 – όταν υπεγράφη το ΤΕΤΑΡΤΟ Πρωτόκολλο του Λονδίνου! Αν μη τι άλλο δηλαδή η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι Ταύρος και όχι Υδροχόος!  Στη συνέχεια, η περιβόητη “συνθήκη της Κωνσταντινούπολης” (που υπεγράφη στις 21 Ιουλίου 1832 και έγινε γνωστή σαν “Τελικός Διακανονισμός της Κωνσταντινούπολης” ) παγίωσε τις συνθήκες και τους όρους με τους οποίους γινόταν αποδεκτή από τους Οθωμανούς η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ελλάδας.

Μόλις λοιπόν υπέγραψε η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέστη ισχυρή η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ της ανεξαρτησίας της Ελλάδας και αμέσως οι ξένες δυνάμεις έστειλαν στη χώρα μας τον βαυαρό βασιλιά Όθωνα και το επιτελείο του! Πως είναι δυνατόν λοιπόν να θεωρούμε σα γενέθλιο ωροσκόπιο της Ελλάδας εκείνο που βασίζεται σε ένα πρωτόκολλο που από τη μια δεν το υπέγραψε η Οθωμανική αυτοκρατορία και που από την άλλη έθεσε τη χώρα μας κάτω από την εποπτεία και την επικυριαρχία ξένων δυνάμεων;

Επιπλέον, το σύγχρονο Ελληνικό Κράτος δεν «γεννήθηκε» όταν το αποφάσισαν οι ξένες δυνάμεις αλλά όταν οι ίδιοι οι Έλληνες διακήρυξαν περίτρανα την ανεξαρτησία τους και την πολιτική τους υπόσταση! Αν η χώρα μας είχε γεννηθεί σαν αποτέλεσμα της θέλησης των ξένων δυνάμεων τότε δεν θα είμαστε ανεξάρτητο κράτος αλλά «προτεκτοράτο» των μεγάλων δυνάμεων. Το ωροσκόπιο που προκύπτει από την ημερομηνία 3 Φλεβάρη 1830 δεν είναι ο γενέθλιος χάρτης ενός ελεύθερου και ανεξάρτητου κράτους αλλά ο χάρτης του υποτελούς στις ξένες δυνάμεις «Βασιλείου της Ελλάδας» – που δημιουργήθηκε «κατ’ εντολήν» των ίδιων των ξένων δυνάμεων με το τρίτο Πρωτόκολλο του Λονδίνου στις 3 Φεβρουαρίου του 1830. Εξάλλου, είναι γεγονός ότι η Ελλάδα έπαψε να είναι «Βασίλειο» στις 8 Δεκεμβρίου 1974, όταν ο Ελληνικός Λαός – στο πανελλήνιο δημοψήφισμα που έγινε τότε – κατάργησε οριστικά το καθεστώς της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας!

Επομένως δεν ισχύει πλέον σε κανένα επίπεδο ο χάρτης «υποτέλειας και προστασίας» της 3ης Φεβρουαρίου 1830. Αυτό όμως δεν εμποδίζει την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων αστρολόγων να συνεχίζουν να βγάζουν προβλέψεις για την Ελλάδα βασιζόμενοι στον μη ισχύοντα εδώ και 40 σχεδόν χρόνια χάρτη της «Βασιλευόμενης Δημοκρατίας»! Χάρτη τον οποίο ακολουθούν τυφλά όχι επειδή τον έχουν επαληθεύσει μέσα από κάποια εμβριθή μελέτη αλλά επειδή βασίζονται στην υψηλά επιστημονική μέθοδο (sic) του: «αφού έτσι λένε όλοι, ότι η Ελλάδα γεννήθηκε στις 3 Φλεβάρη 1830»!!! (αυτό το γεγονός φανερώνει από μόνο του το πόσο χαμηλά κινείται η Αστρολογία στην Ελλάδα).

Αντίθετα, ο χάρτης της 13ης Ιανουαρίου 1822 (Γρηγοριανό ημερολόγιο) βασίζεται στην ίδια τη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας των Ελλήνων από τους Τούρκους! Η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας του ίδιου του Λαού μετράει και όχι η «εποπτεία» των ξένων δυνάμεων. Γενικά η διεθνής αστρολογική πρακτική προκρίνει πάντοτε την ημερομηνία της μονομερούς διακήρυξης της ανεξαρτησίας ενός λαού θεωρώντας την ημερομηνία «γέννησης» του αντίστοιχου κράτους. Αυτή την ημερομηνία θα πρέπει να αναζητάμε όταν θέλουμε να βρούμε τα «γενέθλια» κάποιου κράτους, το εθνικό του ωροσκόπιο δηλαδή. Και αυτή τη μέθοδο εφαρμόσαμε στην περίπτωση της Ελλάδας. Ας δούμε τώρα τι ισχύει διεθνώς σε σχέση με τα ωροσκόπια κάποιων άλλων κρατών. Θα ξεκινήσουμε με το χαρακτηριστική περίπτωση του ωροσκοπίου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Όλοι οι αστρολόγοι του κόσμου θεωρούν σαν ημερομηνία «γέννησης» των Ηνωμένων Πολιτειών την ημερομηνία που οι ίδιοι οι Αμερικάνοι άποικοι διακήρυξαν μονομερώς την ανεξαρτησία τους από τη Μεγάλη Βρετανία, στις 4 Ιουλίου του 1776. Επίσημα η Μεγάλη Βρετανία και οι άλλες δυνάμεις της εποχής αναγνώρισαν την ανεξαρτησία των ΗΠΑ επτά ολόκληρα χρόνια μετά (στις 3 Σεπτεμβρίου 1783, με τη συνθήκη των Βερσαλλιών). Στην περίπτωση λοιπόν του ωροσκοπίου των ΗΠΑ – που είναι παγκοσμίως αποδεκτό – ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υιοθετούν οι περισσότεροι Έλληνες αστρολόγοι για το ωροσκόπιο της Ελλάδας. Επειδή δε η μία μέθοδος αποκλείει την άλλη, κάποιος από τους δύο θα πρέπει να εφαρμόζει λανθασμένη μέθοδο: ή η παγκόσμια αστρολογική κοινότητα ή η Ελληνική εκείνη…

Υπάρχουν άλλωστε μαρτυρίες από εκείνη την εποχή που φανερώνουν αφενός μεν ότι η Ελλάδα κυβερνιόταν πριν από τον Όθωνα και αφετέρου ότι η «οθωνική μοναρχία» ήταν ένα καθεστώς επιβεβλημένο εκ των έξωθεν που ουσιαστικά δεν το αποδέχθηκε ποτέ «με την καρδιά του» ο Ελληνικός Λαός…Όπως βλέπετε στο παρακάτω χρονικό από την Εθνοσυνέλευση της Γ’ Σεπτεμβρίου (που έλαβε χώρα μετά από την εξέγερση του λαού το 1843 στην πλατεία Συντάγματος που απαίτησε από το βασιλιά να συντάξει ΣΥΝΤΑΓΜΑ), ο Όθων και οι Βαυαροί επιτελείς του «αποσιώπησαν» έντεχνα και σκόπιμα το γεγονός ότι στην Ελλάδα υπήρχε Ελληνική κυβέρνηση (του θρυλικού μάλιστα Ιωάννη Καποδίστρια) ΠΡΙΝ από το Πρωτόκολλο του Λονδίνου (πριν από τις 3 Φεβρουαρίου 1830 δηλαδή – μπορείτε να διαβάσετε το σχετικό κείμενο στην παρακάτω φωτογραφία)!

Επομένως, οι σημερινοί Έλληνες αστρολόγοι – από τη στιγμή που επιμένουν ότι το εθνικό ωροσκόπιο της Ελλάδας προκύπτει από την ημερομηνία 3 Φεβρουαρίου 1830 – είναι σα να συντάσσονται με τον Όθωνα (με τους Βαυαρούς και με τις ξένες δυνάμεις) και ΟΧΙ με το πνεύμα και με τη βούληση του Ελληνικού Λαού!

Και σε τελική ανάλυση, αν εμείς γεννηθήκαμε σαν κράτος τη στιγμή που το αποφάσισαν οι μεγάλοι της εποχής τότε το ίδιο δεν έπρεπε να ισχύει και για τις Ηνωμένες Πολιτείες; Η ημερομηνία ίδρυσης αυτού του κράτους – αναλογικά – δε θα έπρεπε να είναι εκείνη κατά την οποία οι υπόλοιπες δυνάμεις της εποχής αναγνώρισαν την ανεξαρτησία των Ηνωμένων Πολιτειών, στις 3/9/1873 δηλαδή; Κανείς όμως άνθρωπος στον κόσμο δε θεωρεί αυτή σαν την ημερομηνία «γέννησης» των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά την 4η Ιουλίου 1776. Και όπως είδαμε, σε αυτή την ημερομηνία έγινε η (μονομερής, αφού μόνο οι αντιπρόσωποι των Αμερικάνων αποίκων την υπόγραψαν) διακήρυξη της ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών από τη μεγάλη Βρετανία. Ποτέ κανείς σημαντικός αμερικάνος ή άλλης εθνικότητας αστρολόγος δεν αμφισβήτησε ότι η ημερομηνία γέννησης των Η.Π.Α. προκύπτει από την ημερομηνία διακήρυξης της ανεξαρτησίας τους!

Το ίδιο ισχύει και με όλες τις άλλες χώρες όπως π.χ. η Αργεντινή, της οποίας το αποδεκτό ωροσκόπιο προκύπτει από την ημερομηνία που o ίδιος ο λαός της Αργεντινής διακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία του από την Ισπανία (στις 9 Ιουλίου 1816). Η ίδια η Ισπανία και οι άλλες ξένες δυνάμεις της εποχής αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Αργεντινής πολύ αργότερα (η Μεγάλη Βρετανία το 1825). Και όμως, παγκοσμίως η ημερομηνία «γέννησης» της Αργεντινής είναι η 9η Ιουλίου 1816, όταν ο λαός της Αργεντινής – δια των εκπροσώπων του – διακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία του!

Γιατί λοιπόν στην περίπτωση της Ελλάδας να χρησιμοποιούμε τελείως διαφορετικά «μέτρα και σταθμά»; Το να λέμε ότι η σύγχρονη Ελλάδα «γεννήθηκε» στις 3 Φεβρουαρίου 1830 και όχι στις 13 Ιανουαρίου 1822 είναι σα να ισχυριζόμαστε ότι ένας άνθρωπος δεν γεννιέται την ώρα που βγαίνει από την κοιλιά της μάνας του αλλά όταν βαφτίζεται!

Το θέμα δεν είναι μόνο αστρολογικό αλλά άπτεται και των πολιτικών επιστημών. Από αυτή την άποψη, είναι εξαιρετικά διαφωτιστικό αυτό που γράφει ο καθηγητής της Παντείου Γεώργιος Δημακόπουλος στον τόμο «Ελλάς» των εκδόσεων Πάπυρος:

«Η Διακήρυξις της Πολιτικής Υπάρξεως και Ανεξαρτησίας του Ελληνικού Έθνους αποτελεί τη συστατική πράξη του Ελληνικού Κράτους, του οποίου η ίδρυση, νομικώς και ιστορικώς πρέπει να λογίζεται από την 1η Ιανουαρίου 1822 (παλαιό ημερολόγιο). Αντιλήψεις που τοποθετούν αυτήν μεταγενέστερα, συνδέοντας την ίδρυση με τη διπλωματική αναγνώριση του κράτους από ξένες Δυνάμεις, δεν είναι μόνο αντίθετες προς το εφαρμοσθέν εσωτερικό δίκαιο, αλλά και προς το εξωτερικό δημόσιο δίκαιο, αφού γενικά γίνεται δεκτό ότι η διπλωματική αναγνώριση δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο του κράτους»!

Ακόμη και οι ειδικοί επιστήμονες το πιστοποιούν λοιπόν ότι το σύγχρονο ελληνικό κράτος γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1822 (όπως είναι η σωστή ημερομηνία, με το Γρηγοριανό ημερολόγιο). Η Ελλάδα ΔΕΝ είναι Υδροχόος αλλά Αιγόκερος! Και έχει όλα τα συστατικά στοιχεία ενός «αιγοκερίστικου» Κράτους. Είναι ένα γερασμένο Κράτος, που χαίρει όμως το σεβασμό των άλλων για την ιστορία του. Είναι ένα Κράτος συντηρητικό και κατά βάση υλιστικό (δεν το βλέπουμε όλοι αυτό γύρω μας;), χωρίς όμως να το διακρίνει η θεωρητικά αναλογούσα ευμάρεια (στη χώρα μας ελλοχεύει πάντοτε το φάσμα της «ψωροκώσταινας». Να φταίει άραγε ο Κρόνος, ο πλανήτης των στερήσεων και δοκιμασιών που κυβερνάει το ζώδιο της χώρας μας); Ένα κράτος στο οποίο ο δημόσιος τομέας – που σχετίζεται με το ζώδιο του Αιγόκερου – είναι υπερτροφικός, όπου γενικά οι «τύποι» είναι σημαντικοί και όπου μία από τις βασικές «αρετές» είναι αυτή του να είσαι σημαντικός κοινωνικά (το περιβόητο «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» των Ελλήνων που προσωπικά δεν το έχω ακούσει να το λένε σε κανένα άλλο κράτος του κόσμου).

Το γεγονός είναι ότι ούτε οι ξένοι αστρολόγοι είχαν μία τεκμηριωμένη ημερομηνία γέννησης της Ελλάδας (αφού ήταν πολύ πιο δύσκολο γι’ αυτούς να βρουν τις σχετικές πηγές). Το 1994 συνάντησα στην Κω – σε κάποια σεμινάρια αστρολογίας που έκανε σε εξειδικευμένα στην αστρολογία γκρουπ εγγλέζων – τον Άγγλο αστρολόγο Nicholas Campion, που έγραφε τότε το πιο γνωστό του σήμερα βιβλίο, με τα ωροσκόπια όλων των κρατών του κόσμου. Ο Campion αγνοούσε αυτήν την ημερομηνία. Του εξήγησα τα στοιχεία και την έρευνα που είχα κάνει και τελικά η αυθεντία αυτή της παγκόσμιας πολιτικής αστρολογίας  αποδέχτηκε τις 13 Ιανουαρίου 1822 σαν ημερομηνία γέννησης της σύγχρονης Ελλάδας (και τη συμπεριέλαβε μάλιστα στο πολυβραβευμένο του βιβλίο “Book of World Horoscopes”).

Θωμάς Γαζής
Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής

Πηγή: ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΜΕ Α ΚΕΦΑΛΑΙΟ