Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!
ΓΕΝΕΣΙΣ: “Και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν” … μέσα στον Παράδεισο!;
Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!
Όλοι μας έχουμε παρευρεθεί σε γάμους και έχουμε ακούσει την περιβόητη φράση από την παλαιά διαθήκη “καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν”.
Και αναφέρω πως την έχουμε ακούσει σε γάμους, γιατί αν από μόνοι μας ανοίγαμε το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, την Γένεση, και την διαβάζαμε (ελάχιστοι το κάνουν) θα εντοπίζαμε -αν φυσικά μελετούσαμε με σοβαρότητα και πνεύμα Χριστού- μια από τις μεγαλύτερες ανακρίβειες που υπάρχουν μέσα στο κείμενο της Γενέσεως. Τι εννοώ; Θα το δούμε ευθύς αμέσως!
Αρχικά ας παραθέσουμε τα χωρία, όπου γίνεται λόγος για την δημιουργία του ανθρώπου και την τοποθέτηση του στον Παράδεισο:
Γεν. 1 ,26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ […]
Γεν. 1 ,26 και είπε ο Θεός· ας φτιάξουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με την δική μας εικόνα και ομοίωση, και ας εξουσιάζει στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά […]
Γεν. 2,15 Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν.
Γεν. 2,15 Και πήρε ο Κύριος ο Θεός τον άνθρωπο, τον οποίο είχε πλάσει, και τον έβαλε μέσα στον κήπο της Εδέμ για να εργάζεται σε αυτόν και να τον φυλάει
Λίγο παρακάτω λέει για την δημιουργία της Εύας. Ας διαβάσουμε τα σχετικά χωρία:
Γεν. 2,18 Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ᾿ αὐτόν.
Γεν. 2,18 και είπε ο Κύριος ο Θεός· δεν είναι καλό να είναι ο άνθρωπος μόνος του· ας του φτιάξουμε βοηθό κατ’ αυτόν.
Γεν. 2,21 καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν Ἀδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς.
Γεν. 2,21 και έφερε ο Θεός σε έκσταση τον Αδάμ, και τον έριξε σε ύπνο· και πήρε μία από τις πλευρές του και τη θέση της τη συμπλήρωσε με σάρκα.
Σχόλιο: Βλέπουμε στον παραπάνω στίχο πως περιγράφει το σώμα του παραδείσιου ανθρώπου ως σάρκα! Αυτό δεν στέκει, διότι όπως γνωρίζουμε οι άνθρωποι ντύθηκαν με δερμάτινους χιτώνες μετά την πτώση από τον παράδεισο, για την οποία γίνεται λόγος στο επόμενο κεφάλαιο: [Γεν. 3,21 Καὶ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Ἀδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνας δερματίνους]
Αυτή είναι η πρώτη ανακρίβεια, ακολουθεί όμως μια σημαντικότερη στη συνέχεια του χωρίου που αφορά την δημιουργία της γυναίκας:
Γεν. 2,22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ Ἀδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν Ἀδάμ.
Γεν. 2,22 και ο Θεός σχημάτισε με την πλευρά που πήρε από τον Αδάμ την γυναίκα, και την οδήγησε σε αυτόν.
Γεν. 2,23 καὶ εἶπεν Ἀδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη·
Γεν. 2,23 και είπε ο Αδάμ· “αυτό επιτέλους είναι οστό από τα οστά μου και σάρκα από τη σάρκα μου· αυτή θα λέγεται γυναίκα γιατί από τον άντρα πάρθηκε.”
Σχόλιο: Πάλι σε αυτό τον στίχο προσδίδονται στο παραδείσιο σώμα του ανθρώπου – με την παραδοχή πάντα πως η Γένεση μιλά για την δημιουργία του παραδείσιου κόσμου και ανθρώπου από τον Θεό- χαρακτηριστικά όπως σάρκες και οστά.
Γεν. 2,24 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν.
Γεν. 2,24 για αυτό το λόγο θα εγκαταλείπει ο άνθρωπος τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολλάται στη γυναίκα του, και θα ενώνονται και οι δύο σε ένα σώμα.
Σχόλιο: Αυτό τον στίχο πολλοί τον διαβάσανε αλλά λίγοι συνειδητοποιήσανε ότι μιλάει για γάμο μεταξύ άνδρα-γυναίκας (εγκαταλείποντας τους γονείς τους αντίστοιχα) και για σεξ … και όλα αυτά πριν την πτώση του ανθρώπου από τον παράδεισο !!!!
Η πτώση του ανθρώπου αναφέρεται όπως προείπαμε στο 3ο κεφάλαιο της Γένεσης, ενώ τα παραπάνω αναφέρονται στο 2ο κεφάλαιο! Για του λόγου το αληθές:
Γεν. 3,17 τῷ δὲ Ἀδὰμ εἶπεν· ὅτι ἤκουσας τῆς φωνῆς τῆς γυναικός σου καὶ ἔφαγες ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ᾿ αὐτοῦ ἔφαγες, ἐπικατάρατος ἡ γῆ ἐν τοῖς ἔργοις σου· […]
Γεν. 3,17 στον δε Αδάμ είπε: “επειδή άκουσες τη γυναίκα σου και έφαγες από το δέντρο, απ’ το οποίο σε είχα διατάξει να μη φας, καταραμένη θα είναι η γη εξαιτίας σου· […]
Γεν. 3,21 Καὶ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Ἀδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνας δερματίνους καὶ ἐνέδυσεν αὐτούς.
Γεν. 3,21 και έφτιαξε ο Κύριος ο Θεός για τον Αδάμ και τη γυναίκα του δερμάτινους χιτώνες και τους έντυσε.
Γεν. 3,23 καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς ἐκ τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθη.
Γεν. 3,23 και έδιωξε ο Κύριος ο Θεός τον άνθρωπο από τον παράδεισο για να εργάζεται την γη, από την οποία προήλθε.
Σχόλιο: Αυτή λοιπόν είναι αποδεδειγμένα μια εξίσου σημαντική ανακρίβεια. Είναι αδιανόητο να είχαν οι πρωτόπλαστοι σεξουαλικές επαφές μέσα στον παράδεισο, αφού δεν είχαν σάρκινο σώμα και κατ’ επέκταση όργανα για σεξουαλική αναπαραγωγή.
Ας δούμε τι λέει ο Χριστός στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, σε μια συζήτηση με τους Σαδδουκαίους, για το πως θα είναι οι άνθρωποι όταν θα αξιωθούν να κερδίσουν την επουράνια βασιλεία και να επιστρέψουν στην παραδείσια κατάσταση:
Λουκ. 20,34 καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου γαμοῦσι καὶ ἐκγαμίζονται·
Λουκ. 20,34 και αποκρινόμενος είπε σε αυτούς ο Ιησούς· οι υιοί του αιώνος τούτου νυμφεύονται και έρχονται σε γάμους·
Λουκ. 20,35 οἱ δὲ καταξιωθέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται·
Λουκ. 20,35 εκείνοι όμως που θα αξιωθούν να απολαύσουν τον μέλλοντα αιώνα και την ανάσταση των νεκρών ούτε θα νυμφεύονται ούτε θα έρχονται σε γάμους·
Λουκ. 20,36 οὔτε γὰρ ἀποθανεῖν ἔτι δύνανται· ἰσάγγελοι γάρ εἰσι καὶ υἱοί εἰσι τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες.
Λουκ. 20,36 ούτε θα είναι δυνατόν να πεθάνουν· γιατί θα είναι ίσοι με τους αγγέλους και υιοί του Θεού, υιοί της αναστάσεως.
Σχόλιο: Από τα λόγια του Χριστού μαθαίνουμε πως οι άνθρωποι που θα επιστρέψουν στον παράδεισο θα είναι σαν τους αγγέλους και δεν θα έρχονται σε γάμους. Επομένως δεν θα έχουν σάρκινα σώματα αλλά θεϊκά, αφού πλάσθηκαν κατ’ εικόνα και ομοίωση, και αυτά τα σώματα θα ξαναπάρουν.
Συμπέρασμα: Διαβάζοντας το κείμενο φαίνεται πως οι Εβραίοι, οι οποίοι αντέγραψαν τα κείμενα των Χαλδαίων και συνέθεσαν την εβραϊκη Γένεση (βλ. George Smith, Η Ιστορία των Χαλδαίων περί της Γενέσεως, εκδόσεις ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ) ή δεν ήξεραν τι έγραφαν -ή μάλλον τι αντέγραφαν- ή τα γεγονότα που αναφέρονται στη Γένεση έχουν μια λογική, με την προϋπόθεση να τα δούμε υπό διαφορετικό πρίσμα. Για παράδειγμα ο χριστιανός φιλόσοφος Σατορνείλος, ίσως είχε δίκιο, όταν αναφερόταν σε έκπτωτους αγγέλους οι οποίοι προσπαθούσαν να φτιάξουν το ανθρώπινο σώμα, όχι το παραδείσιο, αλλά ένα σάρκινο σώμα, ώστε να έρχονται και να το επανδρώνουν οι ψυχές των ανθρώπων για να δοκιμαστούν στον ψεύτικο αυτό κόσμο. (για περισσότερες λεπτομέρειες βλ. Γιατί και πως Ζουν Ανάμεσά μας – Τόμος 43 – Όταν οι Άγγελοι ήρθαν στη γη – ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ)
Ένα όμως είναι σίγουρο. Οι θεολόγοι θα πρέπει να βρουν έναν νέο τρόπο να εξηγήσουν τα λεγόμενα-αμφιλεγόμενα που αναφέρονται στην Παλαιά διαθήκη γιατί, όπως αποδείξαμε και σήμερα, όχι μόνο δεν στέκουν λογικά, όπως τα δέχεται η επίσημη Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα λόγια του Χριστού!
Ajax Dragonkiller
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!
Θελεις να κανεις ενα δωρο στον εαυτο σου;
Δες την Κατηγορια με τα προιοντα μας
Σχετικά με Κατοχικά Νέα
Σχόλια Αναγνωστών (43)
Σχολιάστε
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΙΩΝ , ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΩΝ
Απο την πτώση και μετά οι πρωτόπλαστοι πήραν φθαρτό σώμα.Αρχικά είχαν αφθαρτα σώματα διότι ήταν ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Σταματήστε να αμφισβητέιτε και στραφείτε σε ιερείς
να σας ανοίξουν τα μάτια!
ΚΑΙ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΑΜ ΤΗΝ ΕΥΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝ ΝΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΘΗΚΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΙΜΟΜΙΞΙΑ; ΟΤΙ ΓΕΝΝΙΩΤΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΚΑΝΑΝ ΠΑΙΔΙΑ, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΛΛΟΣ.
Η αφήγηση της Αγίας Γραφής δείχνει όντως ότι ο Κάιν παντρεύτηκε μια από τις αδελφές του (Γέν. 4:17· 5:4), ή ίσως κάποια ανιψιά του, και ότι ο Άβραμ παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδελφή του. (Γέν. 20:12) Αλλά αργότερα, στο Νόμο που δόθηκε μέσω του Μωυσή, τέτοιες γαμήλιες ενώσεις απαγορεύονταν ρητά. (Λευιτ. 18:9, 11) Ούτε σήμερα επιτρέπονται ανάμεσα στους Χριστιανούς. Στους γάμους μεταξύ στενών συγγενών, οι πιθανότητες να μεταβιβαστούν στους απογόνους βλαβεροί κληρονομικοί παράγοντες υπερβαίνουν το μέσο όρο.
Γιατί δεν ήταν ανάρμοστος ο γάμος μεταξύ αδελφού και αδελφής στο ξεκίνημα της ιστορίας του ανθρώπου; Ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα τέλειους και είχε σκοπό να προέλθει ολόκληρη η ανθρωπότητα από αυτούς. (Γέν. 1:28· 3:20) Είναι ευνόητο ότι θα υπήρχαν μερικοί γάμοι με στενούς συγγενείς, ιδιαίτερα ανάμεσα στις πρώτες λίγες γενιές. Ακόμη και μετά την εμφάνιση της αμαρτίας, υπήρχε σχετικά μικρός κίνδυνος να παρουσιαστούν σημαντικές δυσμορφίες στα παιδιά στη διάρκεια των πρώτων γενεών, επειδή η ανθρώπινη φυλή ήταν πολύ πιο κοντά στην τελειότητα που απολάμβανε ο Αδάμ και η Εύα. Αυτό επιβεβαιώνεται από τη μακροζωία των ανθρώπων τότε. (Βλέπε Γένεση 5:3-8· 25:7.)
Γεν. 3,23 και έδιωξε ο Κύριος ο Θεός τον άνθρωπο από τον παράδεισο για να εργάζεται την γη, από την οποία προήλθε.
Εδώ μιλάει για τον άνθρωπο που υπήρχε στη Γη , πήγε παράδεισο και τον έστειλε ξανά στη Γη;
κι άλλα πολλά είναι που δεν εχουμε ανακαλύψει ακόμη.
Η Αλήθεια είναι αυτή που νιώθεις μέσα σου κι όχι αυτή που γράφτηκε κάποτε απο ανθρώπινο χέρι ..
Δεν μιλαει για τον πλανητη Γη,αλλα για τη γη που την πατουμε…
Ολα αυτα ειναι φυσικα αμεπλοφιλοσοφιες γιατι ο Δημιουργος τοσο της Χριστιανικης παραδοσης οσο και της Πλατωνικης θεολογιας ειναι ο δημιουργος και του ανθρωπινου σωματος. Ειναι προφανες οτι η Εβραικη παραδοση βασιζετε στην Χαλδαικη-Βαβυλωνιακη (οπως και η Ελληνικη αλλωστε) αλλα αυτος που εχει ασχοληθει πραγματικα με το αντικειμενο και σε οτι αφορα δηλαδη τα Βαβυλωνιακα μυστηρια δεν μπορει ασφαλως να απορριψει στο συνολο της την Εβραικη παραδοση και το ονομα του Θεου της Π.Δ επι του προκειμενου ασχετα και με τις διαφορες που μπορει καποιος να εχει με την Εβραικη παραδοση εναντι των υπολοιπων. Πως μπορει καποιος για παραδειγμα να αγνοει το γεγονος οτι ο Γιαχβε ειναι ο μοναδικος θεος που νοιαστηκε για τους φτωχους και τους δουλους; Ειναι ο μοναδικος καθως αλλωστε ειναι ξεκαθαρο οτι μιλαμε για την Εβραικη εκδοση του Μαρδουκ που παρουσιαζετε ως ο προστατης της ανθρωποτητας και που ειχε παρομοιες ευαισθησιες και σε οτι αφορα δηλαδη τους δουλους και τους φτωχους.
ΜΑΣ ΤΑ ΔΙΟΓΚΩΣΕΣ ΣΑΥΡΟΥΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΡΔΟΥΚ…
ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΟΣ…ΚΑΙ ΒΛΑΚΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ…
ο μαρντουκ ειναι ο νεμρωδ γιος του χουσ εγγονος του χαμ δισεγγονο του νωε παρεπιπτοντως
Αυτο που μπορειτε να κανετε για να βγαλετε ακρη εφοσων μαλιστα σας ενδιαφερει η Χαλδαικη παραδοση ειναι να βαλετε ολα τα προηγουμενα βιβλια στην αποθηκη και να γραψετε ενα νεο βιβλιο με θεματολογια της επιστροφη του Μεγα Αλεξανδρου που ειναι ασφαλως ο αβαταρας του Μιχαηλ (THE AVATAR OF MICHAEL = 1008 = ALEXANDER THE GREAT) και ο Χριστος τιμωρος (Ωρος/Απολλωνας) καθως αλλωστε μιλαμε για τον εκλεκτο βασιλεα αλλα και για τον αρχιερεα της ταξης του ΜελχιΣεδεκ που ειναι και προφανες οτ ειναι το Βαβυλωνιακο ιερατειο του Διος-Μαρντουκ που εδωσα τα ιερατικα δικαιωμα στους Εβραιους οι οποιοι αλλωστε τιμουσαν τον Μεγα Αλεξανδρο και τον ειχαν αναγνωρισει και αυτοι ως σωτηρα-Μεσσια-Ωρο οπως και τον Κυρο τον Μεγα τον εκλεκτο βασιλεα του Θεου Μαρδουκ. Ασφαλως αυτα που λεω βασιζονται στην λογικη των πραγματων και σε οτι αφορα τα Βαβυλωνιακα μυστηρια αλλα και τον αναμενoμενο αντιχριστο και δηλαδη τον Βασιλεα της Βαβυλωωνας που ειναι ο Εωσφορος ο οποιος θα αναγειρει τον πυργο της Βαβελ/Etemamnki για να τιμησει τον πατερα του τον Δια Βηλο/Μαρδουκ/Γιαχβε. Ειναι ξεκαθαρο αλλωστε και απο την λογικη των πραγματων οτι οι Εβραιοι πηραν τα ιερατικα δικαιωματα απο το Βαβυλωνιακο ιερατειο του Διος καθως ΜελχιΣεδεκ μεταφραζετε και ως “ο βασιλεας μου ειναι ο Διας” καθως Σεδεκ ειναι το Εβραικο ονομα του πλανητη Δια και συνεπως μεταφραζετε και ως “ο βασιλεας μου ειναι ο Μαρνδουκ” που ηταν το ονομα του πλανητη Δια στην Βαβυλωνιακη παραδοση απο οπου οι Ελληνες πηραν τοσο την αστρολογια οσο και την αστρονομια. Αμα μπορεσει βασικα καποιος να πει την αληθεια ολα μπορουν να γινουν πολυ πιο απλα. Η αληθεια απο μονη της ειναι το ξιφος του Μιχαηλ που με αυτο ο Μεγας Αλεξανδρος θα μπορουσε να κοψει τον γορδιο δεσμο, Ετσι δεν ειναι; Ο Ελληνας Χριστος ειναι ο αντιχριστος η θα μπορουσε βασικα να ειναι ο τιμωρος Χριστος της Αποκαλυψης;
Είστε όμως σαϊνια! Κάθεστε τώρα και διυλίζετε τον κώνωπα της Γένεσης, που κάθε νοήμων νους αντιλαμβάνεται ότι έχει βαθιά συμβολικό χαρακτήρα. Και την ίδια στιγμή καταπίνετε την κάμηλον κάθε κουράδας που γράφει ο Λιακόπουλος, την τρώτε σαν γλυκό του κουταλιού, εκεί… χωρίς δεύτερες σκέψεις. Και αν σας ταϊζει κατσαρίδες και ακρίδες ο Λιακόπουλος, πάλι “ω τι όμορφο γλυκό” θα λέτε ότι είναι. Είπαμε… οι ΑΠΙΣΤΟΙ είναι ΕΥΚΟΛΟΠΙΣΤΟΙ. Δεν έχουν βράχο να σταθούν και σέρνονται από ανέμους. Τώρα ο τηλεοπτικός αέρας φυσάει Λιακόπουλο…. θα φάμε Λιακόπουλο στη μάπα. Αν σας είχαν τον Ρασπούτιν στην τηλεόραση, τώρα θα τρώγατε σανό περί «θείας αταραξίας» μέσα από το σεξ. Ό,τι πουλάει κάθε φορά….
ΑΓΑΠΗΤΕ DRAGONKOLLER,ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ.Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ-ΕΜΕΙΣ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ-ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΓΩ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΒΡΑ Ι ΚΗ ΓΕΝΝΕΣΗ.ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ “ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ” ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ ,ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.ΘΑ ΔΩΣΩ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΙΟ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ, ΕΓΩ ΤΟΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΟΥΣΑ ΜΕ ΟΡΦΙΚΟ ΥΜΝΟ ΠΕΡΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΟΙ “ΔΡΑΚΟΝΙΑΝΟΙ”ΤΗΣ ΣΙΩΝ ΜΕ ΕΥΧΕΣ ΠΕΡΙ “ΑΦΕΣΗΣ ΑΜΑΡΤΙΩΝ”.Η ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ.Η ΕΒΡΑ Ι ΚΗ ΓΕΝΝΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΝΟΘΥΛΕΥΜΑ ΚΑΚΕΚΤΥΠΩΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩΝ,ΧΩΡΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΟΜΗ,ΠΙΠΤΟΥΣΑ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΙΤΙΟ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ Η ΨΥΧΗ “ΣΥΛΛΕΓΕΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ” ΕΝΩ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΒΡΑ Ι ΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΤΑΙ. ΠΟΣΟ ΦΤΩΧΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΥΨΟΠΕΤΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
Επειδή όλοι εμείς που σχολιάζουμε ήμασταν εκεί όταν έγιναν όλα αυτά τα γεγονότα και έχουμε άποψη από πρώτο χέρι ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΟΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΜΑΣ ΚΑΤΕΒΕΙ!!!!!!!!!
Ενώ αυτός που έγραψε την παλαιά διαθήκη και κατ’ επέκταση την Γέννεση, ήταν εκεί πίσω από το δέντρο που είχε τον καρπό της αμαρτίας… Ρε τι διαβάζουμε
Πωωωω .. οταν βλέπω ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟ καταλαβαίνω αμέσως ότι αυτό που θα διαβάσω θα είναι μία μπουρδολογία η οποία είναι κατασκευασμένη απο πηγές όπως: Προτεστάντες, Ευαγγελιστές , Καθολικούς , Ινδουιστές , Μουσουλμανους , Δωδεκαθειστές, Holywood και όλα αυτά βουτηγμένα σε ένα λίτρο αφεψήματος μπάφου.
ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ
ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΙΕΡΑΤΕΙΩΝ ΤΟΥ ΓΙΑΧΒΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ;
ΑΦΗΣΤΕ ΤΙ ΣΑΣ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΙΣΧΥΕΙ.
Εκει στο σημειο που λεει το αρθρο:οπως αποδειξαμε και σημερα……ειναι για πολλα γελια.κατ’αρχην αρθρογραφε ποιος σου ειπε πως απεδειξες κατι ;;;;;μονο βλακιες αναφερεις αναξια σχολιασμου.καταριπτεται μεσα σε 1λεπτο η καθε λεξη αν πραγματικα στα σοβαρα ασχοληθει καποιος να σου απαντησει αρθρογραφε.η καθε λεξη του αρθρου ειναι γελοια ψεματα που φυσικα δεν θα καθισω να αναλυσω ενα-ενα.απλα και μονο για πολλα γελια.μονο γελια!!!!!!!
Εινσι τοσο απλο το ποιος ειναι ο Αντιριστος εκλεκτος του Εωσφορου που ειναι ο Βασιλεας της Βαβυλωνας που πραγματικα απορω που εχει κολλησει το μυαλο σας. Ποιος ειναι ο Φοινικας που αναγεννατε μεσα απο τις σταχτες του ΕΙ ΑΩ; Δεν ηταν συμβολο τοσο του Ιησου οσο και του Απολλωνα-Ωρου ο Φοινικας; Ποιος ειναι ο ΤΡΑΓΟΣ; Ποιοι ειναι οι κατσικες στην αποκλαυψη; Ποιος ειναι ο τραγος που πηδαει τις κατσικες δεν ειναι ο Πανας; Ο Αλεξανδρος δεν ειχε αναγνωριστει ως αβααρας του Απολλωνα-Ωρου που οπως γνωριζουμε απο τον Οφικο υμνο ειναι ο Πανας; Ποιος ειναι ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;
900 = THE LEFT HAND OF GOD = THE SECRET OF GOD = THE SHADOW OF GOD = THE DUAL NATURE = I AM AMMON ZEUS Εδω βλεπουμε τον Μεγα Αλεξανδρο να απεικονιζετε ως Αμμων Διας με τα κερατα που συμβολιζουν θεικη δυναμη. https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/564x/b0/34/88/b03488e20587bccf0220ec6d604fe8b3.jpg Και εδω βλεπουμε τον Αμμων Δια (δηλαδη των κρυμμενο-hidden Δια σμφωνα με την λογικη των Αιγυπτιακων μυστηριων του Amen/Amun) και την αναποδη πενταλφα: http://www.guardiansofdarkness.com/GoD/god-coin1.JPG Ποιος ειναι λοιπον ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ και ποιος ειναι ο Χριστος τιμωρος Ωρος/Απολλωνας; Βασικα εγω βρισκομαι αναμεσα σε δυο κοσμους και δηλαδη μεσα στο Vesica Piscis οπως δηλαδη και ο Ιησους: http://bit.ly/2rOToXB Απλα βασικα εγω ερχομαι απο διαφορετικη κατευθυνση απο κατω και αριστερα οπως ο THE GOD OSIRIS = 888 που ειναι γνωστος και ωςο δικαστης των θεων και οχι μονων των θνητων και που ειναι αλλωστε ο Amun Ra. Επισης απλα να αναφερω οτι δεν απανταω στα πτωματα και τους αρρωστους αρχαιοκαπηλοης απατεωνες καθε ειδους.
Κανετε τους φωτισμενους εδω μεσα, αλλα εχετε πληρη αγνοια του Χριστου και της αληθειας του.
Ο Αληθινος Θεος ας σας λυπηθει..
Δεν λεω κατι αλλο, γιατι καποιοι βγαζουν αρθρα οταν ακουσουν κατι περιεργο και σας τρελαινουν..
Δεν λεμε πατερ ημων, αλλα αμην πατερ ημων..
Εσυ απο που το εμαθες αυτο,μην μας αφηνεις στη αγνοια.
Ο μύθος του αρχέγονου ανδρόγυνου
Πρίν από λίγο καιρό στην εισαγωγή ενός μυθιστορήματος διάβασα λίγα λόγια του Αριστοφάνη για το μύθο του αρχέγονου ανδρόγυνου. Μου άρεσαν πολύ. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη το κείμενο αυτό να το μοιραστώ μαζί σας. Ίσως να είναι απλά και μόνο ένας μύθος, μια πολύ γοητευτική σκέψη. Όμως ποιος αλήθεια δεν θα ήθελε να πιστέψει πως κάπου στον κόσμο υπάρχει και ζει με την ίδια λαχτάρα να μας συναντήσει το άλλο μας μισό. Αυτό το ανθρώπινο πλάσμα που η ψυχή μας θα μπορούσε να αναγνωρίσει αμέσως ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλες ψυχές…….
<< Παλιά η φύση μας ήταν διαφορετική απ΄ ότι σήμερα. Τα φύλα των ανθρώπων δεν ήταν δύο, όπως είναι σήμερα, δηλαδή αρσενικό θηλυκό, αλλά υπήρχε και ένα τρίτο το ανδρόγυνο, που αποτελούνταν από διπλά όντα και συνδύαζε στην εμφάνιση τα άλλα δύο φύλα.
Έτσι, το σώμα κάθε ανθρώπου ήταν στρογγυλό, είχε ολόγυρα ράχη και πλευρές, τέσσερα χέρια, τέσσερα πόδια και διπλά γεννητικά όργανα. Το κεφάλι, που στεκόταν πάνω σε κυλινδρικό λαιμό, το αποτελούσε ένα κοινό κρανίο πάνω από δύο πρόσωπα, ενωμένα και απαράλλαχτα μεταξύ τους, που κοίταζαν το καθένα προς αντίθετη κατεύθυνση.
Από τα φύλα, το αρσενικό ήταν γέννημα του Ήλιου, το θηλυκό της Γης και το ανδρόγυνο της Σελήνης.
Την παλιά εκείνη εποχή, η σωματική δύναμη, η αντοχή και η εξυπνάδα των ανδρόγυνων ανθρώπων ήταν τρομερή, και γι΄ αυτό είχαν απέραντη έπαρση. Τα έβαλαν, μάλιστα κάποτε με τους ίδιους τους θεούς απειλώντας τους. Αυτό που διηγείται ο Όμηρος για τον Ώτο και τον Εφιάλτη αναφέρεται σε αυτούς: τόλμησαν να κατασκευάσουν ανάβαση προς τον ουρανό για να χτυπήσουν τους θεούς!
Ο Δίας, λοιπόν, σκεφτόταν με τους άλλους θεούς πώς να τους αντιμετωπίσουν. Αν τους σκότωναν με κεραυνούς και εξαφάνιζαν το γένος τους, όπως έκαναν με τους Γίγαντες, η λατρεία και οι θυσίες των ανθρώπων θα χάνονταν. Από την άλλη όμως δεν μπορούσαν να συνεχίσουν να τους ανέχονται. Έπρεπε να επινοήσουν κάποια μέθοδο για να τους υποτάξουν.
Στο τέλος, ο Δίας που είχε έμπνευση είπε στους άλλους θεούς: <>.
Άρχισε ,λοιπόν, να σκίζει τους ανθρώπους σε δύο μέρη και μετά ανέθεσε στον Απόλλωνα να τακτοποιήσει τις υπόλοιπες λεπτομέρειες.
Αυτός τότε, γύρισε τα πρόσωπα και το μισό του λαιμού των ανθρώπων προς το μέρος της τομής, ώστε να βλέπουν διαρκώς το σκίσιμό τους, να φοβούνται τους θεούς και να είναι στο εξής ποιο φρόνιμοι. Στη συνέχεια ,τράβηξε το δέρμα απ΄ όλα τα μέρη προς το σημείο που λέγεται σήμερα κοιλιά και το και το έδεσε όπως κάνουν στα σουρωτά πουγκιά ,αφήνοντας ένα στόμιο στο μέρος της κοιλιάς που λέμε σήμερα αφαλό. Μετά, αφού εξομάλυνε τις περισσότερες ρυτίδες ,έστρωσε την περιοχή του στήθους με ένα εργαλείο, σαν αυτό που έχουν οι τσαγκάρηδες για να ισιώνουν τα ζαρώματα των δερμάτων στα καλαπόδια. Άφησε όμως μερικές ρυτίδες εκεί, κοντά στην κοιλιά και στον αφαλό, για να θυμίζουν αυτό που πάθαμε κάποτε.
Μετά τη διχοτόμηση ,λοιπόν , του οργανισμού μας , το καθένα μισό αναζητούσε το άλλο μισό του και πήγαιναν μαζί. Τύλιγαν τα χέρια τους ο ένας γύρω από τον άλλο και έτσι σφιχταγκαλιασμένοι ,γεμάτοι πόθο να κολλήσουν ξανά μαζί, έβρισκαν το θάνατο είτε από πείνα είτε από την ανικανότητα τους να κάνουν οποιαδήποτε ενέργεια. Χωρισμένοι όπως ήταν ο ένας από τον άλλο, δε δέχονταν να κάνουν τίποτα. Και όποτε το ένα μισό πέθαινε και έμενε το άλλο, αυτό που έμενε ζητούσε ένα άλλο να αγκαλιάσει, όποιο έβρισκε μπροστά του,, είτε αυτό ήταν το μισό γυναίκας είτε το μισό άντρα. Και έτσι πάλι αργά ή γρήγορα χάνονταν.
Τους λυπήθηκε, λοιπόν στο τέλος ο Δίας και μηχανεύτηκε ένα άλλο τέχνασμα: μετέφερε τα γεννητικά τους όργανα προς τα εμπρός. Ως τώρα τα είχαν και αυτά προς τα έξω και η γονιμοποίηση και γέννηση γινόταν όχι μέσα τους αλλά στο χώμα όπως τα τζιτζίκια. Τους τα μετέθεσε, λοιπόν , προς τα εμπρός και κανόνισε η αναπαραγωγή να γίνετε μέσω των οργάνων αυτών εντός των δύο φύλων, δια του αρσενικού εντός του θηλυκού.
Αυτό το έκανε ο θεός ώστε με το αγκάλιασμα να αναπαράγεται το είδος, να προκαλείται επιτέλους χορτασμός της συνουσίας και έτσι οι άνθρωποι ανάμεσα στον έρωτα και το διακαή πόθο της ένωσής τους, να μπορούν να κάνουν διαλείμματα, για να στραφούν προς τις καθημερινές εργασίες τους και να φροντίζουν και για τα υπόλοιπα ζητήματα της ζωής.
Από τόσο παλιά, λοιπόν, ο έρωτας των ανθρώπων μεταξύ τους είναι ριζωμένος στη φύση τους, μας συνενώνει στην αρχική μας κατάσταση και ζητάει να κάνει και πάλι να κάνει από τα δυο ένα και να επανορθώσει το πάθημα του ανθρώπινου οργανισμού.
Καθένας μας, λοιπόν, αποτελεί ένα ημίτομο ανθρώπου, σκισμένος όπως είναι από ένας σε δύο, όπως οι γλώσσες, τα ψάρια. Και ζητάει διαρκώς καθένας το άλλο του ημίτομο.
Αν τύχει κάποτε, μάλιστα, να συναντήσει κανείς το ίδιο το πραγματικό άλλο του μισό, τότε πια η συγκίνηση και των δυο είναι μοναδική και απερίγραπτη, από το αίσθημα στοργής, κοινής καταγωγής, έρωτα. Ούτε στιγμή δ δέχονται να αποχωριστούν. Αυτοί είναι που περνούν πιστοί μεταξύ τους ολόκληρη ζωή. Οι ίδιοι, ίσως, δε θα ήταν σε θέση καν να εκφράσουν τι είναι αυτό που θέλει ο ένας από τον άλλο. Διότι δεν μπορεί, βέβαια, να πιστέψει κανείς ότι αυτό είναι μόνο η ερωτική απόλαυση και ότι επομένως χάριν αυτής ευχαριστιούνται ο καθένας από του άλλου τη συμβίωση με τόσο σφοδρό πάθος. Κάτι άλλο είναι μάλλον –το βλέπει κανείς – αυτό που θέλει και των δύο η ψυχή, κάτι που δεν μπορεί να εκφράσει. Διαισθάνεται όμως τι θέλει και το υποδηλώνει σκοτεινά.
Κι αν, την ώρα που είναι πλαγιασμένοι μαζί, ερχόταν από πάνω τους ο Ήφαιστος με τα εργαλεία του και τους ρωτούσε:<>είναι πολύ πιθανό ότι δε θα ήξεραν τι να απαντήσουν.
Και ας υποθέσουμε ότι εκείνος τους ρωτούσε πάλι:<>.
Ούτε ένας απ΄ όσους θα άκουγαν αυτά- είμαστε βέβαιοι- δεν θα έλεγε <> ούτε θα εκδήλωνε άλλη επιθυμία. Αντίθετα, θα πίστευε πως άκουσε απαράλλακτα ότι τόσο καιρό ποθούσε, δηλαδή να ενωθεί και να συγχωνευτεί με τον αγαπημένο του, ώστε να γίνουν ένας αντί δύο.
Η αιτία τούτου είναι ότι αυτή ήταν η πρωταρχική φύση μας και ότι κάποτε ήμαστε ολόκληροι. Του ολόκληρου, λοιπόν, ο πόθος και η ορμή έχει το όνομα Έρωτας. Πρωτύτερα -το επαναλαμβάνω – είμαστε ένα. Τώρα, όμως για τις αμαρτίες μας μας έχει διαμελίσει ο θεός. Υπάρχει ο φόβος, μάλιστα, αν δεν είμαστε σωστοί απέναντι στους θεούς, να μας διαμελίσουν και για δεύτερη φορά και να γυρίσουμε τότε σε κατάσταση ανάλογη με τις ανάγλυφες μορφές, που εικονίζονται κατά κρόταφο στις στήλες, πριονισμένες στη μέση.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει ο ένας τον άλλο να συμβουλεύει , να έχει σεβασμό προς τους θεούς, ώστε να αποφύγουμε εκείνα που δεν πρέπει, να πραγματοποιούμε δε τα άλλα, τα σωστά, με τον Έρωτα πάντα οδηγητή και κυβερνήτη μας. Εναντίον του Έρωτα κανείς να μην αντιδρά, γιατί όποιος αντιδρά επισύρει το μίσος των θεών. Ενώ αν γίνουμε αγαπημένοι του θεού και ειρηνεύσουμε μαζί του, θα ανακαλύψουμε ανάμεσα στο πλήθος των ανθρώπων το άλλο μισό μας και θα επικοινωνήσουμε με τους αγαπημένους μας, τους πραγματικά δικούς μας, πράγμα που ελάχιστοι σήμερα κατορθώνουν.
Μόνο με αυτό τον τρόπο το γένος των ανθρώπων θα πετύχει την ευδαιμονία, αν, δηλαδή, φτάσουμε στο φυσικό αποτέλεσμα του έρωτα και βρει ο καθένας μας τον αγαπημένο, τον δικό του, ώστε να επανέλθει στην πρωταρχική κατάσταση.
Αν θέλουμε, λοιπόν, να υμνήσουμε ένα θεό τον Έρωτα είναι δίκαιο να υμνήσουμε, ο οποίος και στο παρόν μας προσφέρει πλήθος ευεργεσίες, σαν οδηγητής προς τις συγγενείς μας φύσεις, αλλά και για το μέλλον μας χαρίζει πλούσιες ελπίδες, ότι εφόσον αποδώσουμε στους θεούς σεβασμό, εκείνος θα μας επαναφέρει στην αρχική μας κατάσταση και θα μας θεραπεύσει, καθιστώντας μας γαλήνιους και ευτυχισμένους.>>
Πλάτωνος, Συμπόσιον ή Περί Έρωτος Ηθικός.
Το Vesica Piscis λοιπον ειναι η μητρα μεσα απο την οποια προηλθαν ολες οι αντιθεσεις και για αυτο αλλωστε μιλαμε τοσο για την DIVINE MATRIX = 888 = THE COSMIC WOMB = THE ELOHIM WOMB αλλα και για το DEMONIC MATRIX = 888. Μιλαμε ασφαλως για την εξοδο απο τον καρμικο τροχο και για αυτο αλλωστε απεικονιζετε ο Χριστος-Φοινικας ως ο φυλακας επι της ουσιας της πυλης καθως η μοναδικη εξοδος απο τον καρμικο κοσμο ειναι η καρμικη πληρωση και για αυτο ολα αυτα τα παιχνιδακια με τους grays κλπ ειναι απλα αστειοτητες που μπορουν μονο να σε παγιδευσουν μεσα στην πολωση των κατωτερων στοιχειακων-δαιμονων (που εξουσιαζονται απο τους practitioners του μαυρου ταντρισμου = Σατανας) ακομα και αν εχει πεισει τον εαυτο σου για το αντιθετο και για αυτο αλλωστε οι ψευτες και οι απατεωνες εισωλολατρες ειναι εκνευριστικοι για τον Αληθεια οπως αλλωστε μας εξηγησε και ο Ιαμβλιχος που μας μιλησε και για τους κακουβουλους δαιμονες κλπ. https://www.youtube.com/watch?v=zoMk0estzXc >> https://www.youtube.com/watch?v=U9f7rgewBBU Μιλαμε ασφαλως για την Παναγια μητρα της συμπαντικης συνειδησης. Εγω λοιπον εχω ανοιξει ενα loophole στην ανθρωπινη συνειδηση που σε οδηηει στην εξοδο απο τον καρμικο τροχο της Σαμσαρα με τα 12 επιπεδα και για αυτο το αρχετυπο φροντισε να σε ενημερωσει οτι ειμαι ο Ηρακλης καθως η πραγματικοτητα του καρμικου τροχου και της εναλλαγης των αστρολογικων κυκλων ειναι μια συμπαντικη πραγματικοτητα. Μπορεις ασφαλως να προσπαθησεις να μου αποδειξεις το αντιθετο καθως αλλωστε ειναι προφανες το ποιος ειμαι και οτι σας κανω πλακα.
ΤΟ ΦΩΣ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΕΣΗ
Η ενότητα αυτή διασαφηνίζει την υποτιθέμενη αντίφαση στο βιβλίο της Γένεσης, όπου πρώτα υπάρχουν οι μέρες και μετά δημιουργούνται οι φωστήρες στον ουρανό από τον Θεό. Σε αυτή την αντίφαση, που παρατήρησε και ο φιλόσοφος Κέλσος στον «Αληθή Λόγο» του, έχει απαντήσει ο Μέγας Βασίλειος με τον Λόγο του εις την Εξαήμερο.
Η ΓΕΝΕΣΗ
Γένεσης, Κεφ. α΄ «1 ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. 3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς. 4 καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. 5 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία. 6 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος καὶ ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος καὶ ὕδατος. καὶ ἐγένετο οὕτως. 7 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα, καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος, ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματος, καὶ ἀναμέσον τοῦ ὕδατος τοῦ ἐπάνω τοῦ στερεώματος. 8 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα οὐρανόν. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν, καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα δευτέρα. 9 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· συναχθήτω τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς συναγωγὴν μίαν, καὶ ὀφθήτω ἡ ξηρά. καὶ ἐγένετο οὕτως. καὶ συνήχθη τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν, καὶ ὤφθη ἡ ξηρά.
10 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὴν ξηρὰν γῆν καὶ τὰ συστήματα τῶν ὑδάτων ἐκάλεσε θαλάσσας. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. 11 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθ’ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἐγένετο οὕτως. 12 καὶ ἐξήνεγκεν ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθ’ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς. 13 καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα τρίτη. 14 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς, τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆς ἡμέρας καὶ ἀνὰ μέσον τῆς νυκτός· καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα καὶ εἰς καιροὺς καὶ εἰς ἡμέρας καὶ εἰς ἐνιαυτούς· 15 καὶ ἔστωσαν εἰς φαῦσιν ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἐγένετο οὕτως. 16 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο φωστῆρας τοὺς μεγάλους, τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας καὶ τὸν φωστῆρα τὸν ἐλάσσω εἰς ἀρχὰς τῆς νυκτός, καὶ τοὺς ἀστέρας. 17 καὶ ἔθετο αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς 18 καὶ ἄρχειν τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς καὶ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. 19 καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα τετάρτη.»+++Μέγας Βασίλειος, Λόγος εις την εξαήμερον (Απόσπασμα)
«Η δε γή ήν αόρατος και ακατασκεύαστος, λέγει. Αφού και τα δύο, ουρανός και γη, έγιναν ομότιμα, πώς ο μεν ουρανός αποπερατώθηκε, η δε γη είναι ακόμη ατελής και μισοφτιαγμένη; ή γενικά, ποιο πράγμα της γης ήταν ακατασκεύαστο; Και για ποια αιτία η γη ήταν αόρατη;… Επειδή τότε δεν υπήρχε ακόμη τίποτε από αυτά που επρόκειτο να φυτρώσουν ύστερα από λίγο με το πρόσταγμα του Θεού, εύστοχα η διήγηση ονομάζει τη γη ακατασκεύαστη… Αποκάλεσε δε τη γη αόρατη για δύο λόγους: ή διότι δεν υπήρχε ακόμη ο άνθρωπος για να τη βλέπει ή γιατί ήταν κάτω από την επιφάνεια του ύδατος που την σκέπαζε και δεν ήταν δυνατό να τη βλέπει κανείς. Τα νερά δεν είχαν συγκεντρωθεί ακόμη στις συγκεντρώσεις τους, που έκανε ο Θεός αργότερα και τις ονόμασε θάλασσες. Τι σημαίνει λοιπόν αόρατος; Πρώτα, αυτό που εκ φύσεως δεν μπορούν να το δουν τα μάτια μας τα σωματικά. Έπειτα δε, αυτό που είναι μεν εκ φύσεως ορατό, αλλά δεν φαίνεται γιατί το σκεπάζει ένα άλλο σώμα, όπως το σίδερο που είναι στο βυθό. Μ΄ αυτήν ακριβώς τη σημασία, νομίζω, λέγεται εδώ η γη αόρατη. Επειδή σκεπαζόταν από το νερό. Έπειτα, βέβαια, αφού δεν είχε γίνει ακόμη φως επάνω στην επιφάνεια της γης, δεν είναι καθόλου παράξενο αυτή που είναι ακόμη στο σκοτάδι, επειδή ο αέρας που είναι επάνω της είναι ακόμη αφώτιστος, να ονομάζεται αόρατη από την Γραφή και γι’ αυτό… … Επειδή, λοιπόν, δεν λέει για το νερό ότι το «εποίησεν ο Θεός», λέγει όμως ότι η «γή ήν αόρατος», σκέψου εσύ μόνος σου με ποιο παραπέτασμα ήταν σκεπασμένη και δεν φαινόταν. Ασφαλώς η φωτιά δεν ήταν δυνατόν να τη σκεπάζει γιατί το πυρ είναι φωτιστικό και διαφανές και επιτρέπει να φαίνονται όσα καλύπτει και δεν τα σκοτίζει. Ούτε βέβαια και ο αέρας ήταν τότε αδιαφανής, γιατί ο αέρας από τη φύση του είναι αραιός και διαφανής μέσα του κολυμπούν όλα τα είδη των ορατών και αυτός τα δείχνει στα μάτια αυτών που κοιτάζουν. Αυτό που μένει, λοιπόν, είναι να καταλάβουμε ότι το νερό σκέπαζε την επιφάνεια της γης, γιατί το υγρό στοιχείο δεν είχε ακόμη περιορισθεί στη θέση που του δόθηκε για να παραμείνει. Γι’ αυτό και η γη δεν ήταν μόνο «αόρατος», αλλά και «ακατασκεύαστος». Γιατί, όταν το υγρό στοιχείο σκεπάζει τη γη την εμποδίζει να καρποφορεί. Η ίδια λοιπόν αιτία ήταν που έκανε τη γη και να μην φαίνεται και να είναι ακατασκεύαστη». Συνεχίζει ο άγιος: «Αλλά τι σημαίνει και η φράση: «Και σκότος επάνω της αβύσσου»; (Γεν. α΄ 2) Να, πάλι, άλλες αφορμές για μύθους και άλλες αρχές δυσεβειών ανθρώπων που διαστρέφουν τα λόγια της Γραφής σύμφωνα με τις δικές τους φαντασίες. Γιατί, δεν εξηγούν το σκοτάδι σαν αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή αέρας που δεν φωτίζεται, ή κάποιον τόπο που σκιάζεται ή εν πάσει περιπτώσει τόπο στερημένον από το φως για οποιαδήποτε αιτία, αλλά το εξηγούν σαν δύναμη κακή, ή μάλλον, σαν αυτό το ίδιο το κακό, που έχει την αρχή αφ’ εαυτού του, αντίθετο και εχθρικό πρός την αγαθότητα του Θεού… Άνθρωπε, γιατί φεύγεις μακρυά από την αλήθεια, επινοώντας πράγματα που θα σε οδηγήσουν στην απώλεια; Ο λόγος είναι απλός και κατανοητός σε όλους. Η γη ήταν αόρατη, λέγει. Ποια η αιτία; Επειδή την σκέπαζε η άβυσσος. Και τι σημαίνει άβυσσος; Νερό πολύ, με αμέτρητο βάθος…Τρία πράγματα πρέπει να συνυπάρξουν για να γίνει σκιά: το φως, ένα σώμα και ο αφώτιστος τόπος. Το σκοτάδι, λοιπόν, που σκέπαζε τον κόσμο οφείλονταν στη σκιά του νερού που αιωρούνταν στον ουρανό. Προσπάθησε να καταλάβεις αυτό που λέγω με το εξής απλό παράδειγμα: Στήσε μέσα στο καταμεσήμερο μια σκηνή υφασμένη από στεγανό και πυκνό υλικό, και κλείσου μέσα στον αυτοσχέδιο σκοτεινό χώρο της. Τέτοιο να φανταστείς και το σκοτάδι εκείνο που σκέπαζε τον κόσμο… Τότε τα πάντα τα σκέπαζε το νερό. Γι’ αυτό, αναγκαστικά, σκοτάδι υπήρχε πάνω από την άβυσσο»….(Πηγή: Μέγας Βασίλειος, Λόγος εις την εξαήμερον)http://apologitis.com/gr/ancient/biblos.htm#%CE%A6%CE%A9%CE%A3
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ;
Η Καινή Διαθήκη δηλώνει την κατάσταση της κολάσεως με τα εξής ονόματα· απώλεια (Φι 3,19· Β´ Πέ 2,3), όλεθρος αιώνιος (Β´ Θε 1,9), θλίψις μεγάλη (Μθ 24,21), μέλλουσα οργή (Μθ 3,7· Λκ 3,7), κόλασις αιώνιος (Μθ 25,46), πυρ αιώνιον (Μθ 18,8), πυρ άσβεστον (Μρ 9,43), όπου ο σκώληξ αυτών ου τελευτά και το πυρ ου σβέννυται (Μρ 9,44), πυρ εσθίον τους υπεναντίους (Εβ 10,27), κάμινος του πυρός (Μθ 13,42), σκότος εξώτερον (Μθ 8,12· 22,13· 25,30), ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων (Μθ 8,12· 24,51· Λκ 13,28), ζόφος του σκότους εις τον αιώνα τετηρημένος (Β´ Πέ 2,17· Ιδ 13), θάνατος (Απ 21,4), δεύτερος θάνατος (Απ 20,14).
Αλλά η πιο συγκλονιστική ονομασία της κολάσεως για τους συγχρόνους του Κυρίου ήταν «γέεννα» (Μθ 5,22. 29· 10,28 κ.α. Μρ 9,43. 47· Λκ 12,5· Ια 3,6), διότι σήμαινε έναν συγκεκριμένο τόπο, τον οποίο γνώριζαν όλοι.
α. Γέεννα
Γέεννα η φάραγξ του Εννόμ λεγόταν ένα φαράγγι, μία χαράδρα έξω από τα Ιεροσόλυμα. Ο τόπος αυτός είχε μιανθεί με τη λατρεία του ειδωλολατρικού θεού Μολώχ, στον οποίο γίνονταν ανθρωποθυσίες.
Πάνω στα χέρια του πυρωμένου χάλκινου αγάλματος εναπέθεταν οι Ισραηλίτισσες τα βρέφη τους, για να καούν ζωντανά και να συμμετέχουν έτσι στη βάρβαρη και αποτροπιαστική λατρεία του Μολώχ.
Αργότερα, όταν ο λαός μετανόησε για την παρεκτροπή, έδειξε κι όλη την αποστροφή του στον βδελυρό τόπο της γεέννης. Τον μετέτρεψε σε κοπρώνα, όπου πετούσαν όλα τα σκουπίδια, τις ακαθαρσίες της πόλεως και τα ψοφίμια, τα οποία καθώς σάπιζαν έτρεφαν πλήθος σκουληκιών που μαζεύονταν εκεί.
Επειδή η χαράδρα γέμιζε και η αποσύνθεση μόλυνε την ατμόσφαιρα, μετέφεραν εκεί πίσσα από τη γειτονική Νεκρά θάλασσα κι έβαζαν φωτιά στο σκουπιδότοπο, που έκαιγε ακατάπαυστα μέρα και νύχτα. Ετσι, ακαθαρσία, φωτιά, βρόμα και καπνός γέμιζαν συνεχώς την περιοχή. Αυτό το χώρο ο Χριστός τον χρησιμοποιούσε ως συμβολική εικόνα της κολάσεως των αμαρτωλών.
β. Η ζωή στην κόλαση
Περισσότερα στοιχεία για τη ζωή στην κόλαση αποκαλύπτει ο Κύριος με συμβολική γλώσσα, με ζωηρές και έντονες εικόνες στην προφητεία περί μελλούσης κρίσεως (Μθ 25,31-46). Τονίζω ότι δεν πρόκειται για μία παραβολή, όπως νομίζουν πολλοί, αλλά για προφητεία, την οποία διατυπώνει ο Κύριος με σαφή διδασκαλία. Εκεί, λοιπόν, μαθαίνουμε ότι οι κολασμένοι:
* Ζουν αποκομμένοι και απομακρυσμένοι από τον Θεό. Η κατάσταση αυτή είναι αιώνια, χωρίς καμία ελπίδα αλλαγής. Φαντασθείτε τον εαυτό σας κλεισμένο σ’ ένα δωμάτιο η έστω σ’ ένα άνετο και ωραίο σαλόνι, όπου θα μένατε αιώνια ολομόναχος. Δεν σάς είναι φρικιαστική η σκέψη;
* Κατοικούν μαζί με τους δαίμονες, που είναι οι χειρότεροι συγκάτοικοι.
* Βρίσκονται αντιμέτωποι με την αλήθεια. Εκεί βλέπουν τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Οι σκληροί και άσπλαχνοι διαπιστώνουν ότι οι δυστυχισμένοι για τους οποίους αδιαφόρησαν είναι οι αδελφοί του Ιησού Χριστού, ο ίδιος ο Κύριος. Οι εγκληματίες και κακούργοι αναγνωρίζουν ότι σκότωσαν όχι έναν ξένο, όχι έναν εχθρό, αλλά τον ίδιο τον αδελφό τους, που ο Θεός τον είχε βάλει δίπλα τους για να τον αγαπήσουν.
Οι υπερήφανοι αναγνωρίζουν ότι περιφρόνησαν και πλήγωσαν τον ίδιο τον εαυτό τους, οι αλαζόνες βρίσκονται αντιμέτωποι με το κενό τους και οι φθονεροί διαπιστώνουν ότι πλήγωσαν και φαρμάκωσαν όχι κάποιον ξένο, αλλά τον εαυτό τους.
Το γεγονός ότι θα αντιληφθούν οι κολασμένοι την αλήθεια, αλλά δεν θα μπορούν να μετανοήσουν και να αλλάξουν τίποτε, χαρακτηρίζει αρκετά την τραγικότητα της καταστάσεώς τους. Μία ιδέα της καταστάσεως αυτής μας δίνουν δύο περιστατικά που θα αναφέρω στη συνέχεια.
Το πρώτο περιστατικό τοποθετείται στη νεότερη ιστορία της πατρίδος μας, στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Ενας γενίτσαρος μπαίνει σ’ ένα ελληνικό σπίτι κι αφού άρπαξε και κατέστρεψε ό,τι βρήκε μπροστά του, επιχειρεί ν’ ατιμάσει την κόρη της οικογένειας.
Για να κάνει μάλιστα τη βδελυρή πράξη σκοτώνει τους γονείς και τους αδελφούς της που πρόβαλαν αντίσταση. Αργότερα όμως αποκαλύπτεται ότι αυτή η οικογένεια, την οποία τόσο βάναυσα και απάνθρωπα κατέστρεψε, ήταν η δική του οικογένεια. Δεν μπόρεσε ν αντέξει την αλήθεια· παραφρόνησε.
Το δεύτερο παράδειγμα είναι η υπόθεση της αρχαίας τραγωδίας του Οιδίποδα. Οταν διαπίστωσε ότι η μητέρα των παιδιών του ήταν η δική του μητέρα, την οποία είχε κάνει σύζυγο, αφού προηγουμένως σκότωσε τον πατέρα του, αισθάνθηκε ανυπόφορη τη ζωή του, έβγαλε τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια και περιφέρονταν «τυφλός τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’ όμματα».
Τα δύο αυτά περιστατικά ζωγραφίζουν πολύ ζωηρά την κατάσταση του ανθρώπου που έρχεται αντιμέτωπος με την αλήθεια, την οποία αδίκησε. Δεν χρειάζεται κάποια επιπλέον τιμωρία.
Η ταραγμένη συνείδησή του γίνεται ο αμείλικτος κατήγορος που τον ταράσσει, τον πληγώνει περισσότερο από χίλια βασανιστήρια και τον καίει χειρότερα από μύριες φωτιές.
Ενα πρόσφατο παράδειγμα από τη σύγχρονη πραγματικότητα θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πως είναι δυνατόν να καίγονται οι κολασμένοι, χωρίς να υπάρχει εκεί φυσική φωτιά.
Πριν μερικά χρόνια οι εφημερίδες ανέφεραν μία τραγική είδηση από τη Θεσσαλονίκη. Μία μητέρα που είχε βγεί στο μπαλκόνι του σπιτιού της με το μωρό της στην αγκαλιά, δεν πρόσεξε, με αποτέλεσμα να της γλιστρήσει το παιδί από τα χέρια, να πέσει κάτω και να σκοτωθεί. Χτυπιόταν και έκλαιγε απαρηγόρητα η τραγική μάνα φωνάζοντας «καίγομαι!». Ηταν η φωτιά της συνειδήσεως που την έκανε να νιώθει πως βρίσκεται μέσα στις φλόγες. Κάπως έτσι θα καίγονται και οι κολασμένοι.
3. ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ;
Οπως η κόλαση έτσι και ο παράδεισος είναι μία κατάσταση ασύλληπτη και απερίγραπτη με τις δυνατότητες που διαθέτει ο άνθρωπος. Οπως δεν μπορούμε να κατανοήσουμε και να περιγράψουμε τον Θεό, διότι «Θεός καταλαμβανόμενος ουκ έστι Θεός», έτσι και ο παράδεισος είναι μία υπόθεση, λέει ο Ηλίας Μηνιάτης, «που υπερβαίνει κάθε γλώσσα και κάθε νού, διότι ούτε άνθρωπος ούτε άγγελος μπορεί να μας εξηγήσει τον παράδεισο καθώς είναι». «Ω παράδεισε!», έλεγε κάποιος, «ημπορούμεν να σε κερδίσωμεν, μά δεν ημπορούμεν να σε κατανοήσωμεν».
α. Αρρητα ρήματα
Αυτήν τη δυσκολία αισθάνεται ο απόστολος Παύλος, που θέλει να μας μεταφέρει την εμπειρία του παραδείσου. Γι’ αυτό περιορίζεται στο επιγραμματικό «α οφθαλμός ουκ οίδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν» (Α´ Κο 2, 9).
Αυτά που ετοίμασε ο Θεός για τους αγαπητούς του είναι τόσο εξαίσια, που όχι μόνο δεν τα γεύθηκαν οι ανθρώπινες αισθήσεις, αλλά ούτε κι αυτή η φαντασία δεν έχει τη δυνατότητα να τα συλλάβει ποτέ.
Στη Β´ προς Κορινθίους Επιστολή ο ίδιος απόστολος χαρακτηρίζει τον παράδεισο με τη φράση «άρρητα ρήματα, α ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι» (Β´ Κο 12,4). Στη Γραφή αλλού λέγεται ότι στον παράδεισο υπάρχει θέα, αλλού άκουσμα, αλλού άλλα.
Ολα αυτά εκφράζονται εδώ με το «ρήματα», που ερμηνεύεται «πράγματα, γεγονότα». Ο φυσικός άνθρωπος έχει διαιρεμένη την αίσθηση του φυσι-κού κόσμου σε όραση, ακοή, γεύση κτλ. Για τον πνευματικό άνθρωπο και τον πνευματικό κόσμο δεν υπάρχει αυτή η διαίρεση. Ολα είναι ταυτόχρονα και θέαμα και άκουσμα και γεύση και λογισμός.
Η διαίρεση ανήκει στην ύλη. Το πνευματικό είναι απλό και ενιαίο. Η παραδείσια κατάσταση είναι κατά τον Παύλο άρρητη, ανέκφραστη. Αυτό σημαίνει το «α ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι», δεν μπορεί ο άνθρωπος να τα εκφράσει με λόγια.
Η ανθρώπινη νοσηρή περιέργεια με αφορμή αυτό το χωρίο έπλασε ολόκληρο βιβλίο, την Αποκάλυψη Παύλου η Αναβατικό Παύλου.
Εκεί, σαν να μετάνιωσε ο απόστολος που δεν μίλησε στη Β´ προς Κορινθίους Επιστολή του, περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια όλα τα «άρρητα ρήματα» που άκουσε στον παράδεισο. Το βιβλίο αυτό το απέρριψε η Εκκλησία ως απόκρυφο, όπως απορρίπτει και αποδοκιμάζει και κάθε παρόμοιο κείμενο οραματιστών, που με πολλές φλυαρίες περιγράφουν αυτά που «είδαν».
Ο Παύλος, ο οποίος πράγματι είδε τον παράδεισο, λέει ότι αδυνατεί να μιλήσει γι’ αυτόν άνθρωπος. Εκείνοι που δεν είδαν τίποτε μπορούν να περιγράφουν λεπτομερώς, επειδή ακριβώς περιγράφουν τα γεννήματα της φαντασίας τους και όχι την πραγματικότητα. Και μόνον αυτή η περιγραφή αρκεί για να βεβαιώσει το ψέμα τους.
β. «Ομοιοι αυτώ εσόμεθα»
«Εν δόξη» χαρακτηρίζει την παραδείσια κατάσταση ο απόστολος Παύλος στην προς Κολασσαείς Επιστολή. «Οταν ο Χριστός φανερωθή, η ζωή ημών, τότε και υμείς συν αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη» (Κλ 3,4). Δόξα, δηλαδή λάμψη και ακτινοβολία, εκπέμπει η ζωή του παραδείσου.
Ο μαθητής της αγάπης, ο ευαγγελιστής Ιωάννης, δίνει μία σύντομη αλλά αποκαλυπτική περιγραφή του παραδείσου στην Α´ Επιστολή του.
«Αγαπητοί, νυν τέκνα Θεού εσμεν, και ούπω εφανερώθη τι εσόμεθα· οίδαμεν δε ότι εάν φανερωθή, όμοιοι αυτώ εσόμεθα, ότι οψόμεθα αυτόν καθώς εστι» (Α´ Ιω 3,2). Η υιοθεσία των χριστιανών δεν είναι μόνο μία παρούσα ευλογία.
Είναι και μία εγγύηση για τη δόξα του μέλλοντος, τη λάμψη του παραδείσου. Κι αυτή ορίζεται ως θέα του Θεού και θέωση του πιστού.
Θα βλέπουμε τον Θεό όπως είναι και θα αποκτήσουμε κι εμείς τις ιδιότητές του, σε σχετικό βέβαια βαθμό. Να, τι είναι ο παράδεισος. Ποθώντας τον ο πιστός προετοιμάζει τον εαυτό του για τη μεγάλη συνάντηση με τον Θεό. Πριν γίνει όμοιος μ’ Εκείνον, εξαγνίζει τον εαυτό του, γίνεται όπως ήταν ο Χριστός στην επίγεια ζωή του. Κι όσο πιο πολύ μοιάζει με τον Χριστό, τόσο πιο σίγουρα θα εξομοιωθεί με τον Θεό και θα αξιωθεί του παραδείσου.
Οτι στον παράδεισο θα ζούμε σαν άγγελοι στην πνευματική διάσταση το αποκαλύπτει ο Κύριος, απαντώντας στην απορία των Σαδδουκαίων (Μθ 22,30).
γ. Μαζί με τον Χριστό
Πιο συγκεκριμένη πληροφορία για τη ζωή στον παράδεισο δίνει ο Χριστός στους μαθητές του με την υπόσχεση ότι θα τους έχει μαζί του, διότι «εν τη οικία του πατρός μου μοναί πολλαί εισιν» (Ιω 14,2).
Την ίδια μαρτυρία επαναλαμβάνει ο απόστολος Παύλος γράφοντας στους χριστιανούς της Θεσσαλονίκης· «πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα» (Α´ Θε 4,17) και· «ίνα είτε γρηγορώμεν είτε καθεύδωμεν άμα συν αυτώ ζήσωμεν» (Α´ Θε 5,10).
Αυτό ακριβώς είναι ο παράδεισος, ζωή με τον Χριστό. Το καθορίζει ρητά ο ίδιος ο Κύριος στην αρχιερατική προσευχή του· «Αύτη δε εστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν» (Ιω 17,3).
Οποιος δέχεται τον Ιησού Χριστό γίνεται κοινωνός της αιωνίου ζωής, μέτοχος του παραδείσου, διότι ο παράδεισος αρχίζει από την παρούσα ζωή, από την εκλογή και την τοποθέτηση του ανθρώπου απέναντι του Ιησού Χριστού.
Το πρόσωπο του Χριστού κρίνει και τοποθετεί στον παράδεισο τον πιστό. Κι αντίστροφα, παράδεισος για τον πιστό είναι ο Χριστός. Γι’ αυτό ο άγιος Χρυσόστομος έλεγε· «Αν πάω στον παράδεισο και μου πούν ότι ο Χριστός δεν είναι εκεί αλλά στην κόλαση, θα ζητήσω να πάω στην κόλαση, διότι η κόλαση με τον Χριστό γίνεται παράδεισος, όπως και ο παράδεισος χωρίς τον Χριστό γίνεται κόλαση».
4. ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ;
Ενα εύλογο ερώτημα που συνδέεται άμεσα με το θέμα μας είναι το εξής· Αλλος είναι ο παράδεισος στον οποίο τοποθετήθηκε ο Αδάμ και άλλος αυτός τον οποίο προσδοκούμε οι χριστιανοί; Και σε ποιο σημείο της γης ήταν εκείνος ο παράδεισος;
Η θέση του πρώτου παραδείσου, όπου έζησαν οι πρωτόπλαστοι, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, που απασχόλησε πιστούς και επιστήμονες επί αιώνες τώρα. Η βιβλική διήγηση μας βεβαιώνει ότι ήταν επίγειος τόπος.
«Παράδεισος», πρώτα στην περσική και κατόπιν στην ελληνική γλώσσα, σημαίνει δρυμός, δασωμένη περιοχή με όλο της το περιεχόμενο· λειβάδια, περιβόλια, κήπους, δένδρα, λουλούδια, πουλιά, ζώα, νερά. Οσα λέγονται στο 2ο και 3ο κεφάλαιο της Γενέσεως δικαιολογούν απόλυτα την ονομασία.
Ο παράδεισος ήταν ένας κήπος. Που όμως, σε ποιο σημείο της γης βρισκόταν αυτός ο κήπος; Εδώ προκύπτει το πρόβλημα, που παίρνει τεράστιες διαστάσεις καθώς προσπαθούν να βρουν τη λύση του τόσο οι πατέρες και οι αρχαίοι διδάσκαλοι όσο και οι νεότεροι ερμηνευτές.
α. Πλήθος απαντήσεων
Μερικοί αρχαίοι εκκλησιαστικοί συγγραφείς δεν επιτρέπουν καν την ενασχόληση με το ζήτημα, διότι το θεωρούν άλυτο και ανώφελο πνευματικά. Αλλοι λένε για τον παράδεισο τόσα μόνο όσα και η αγία Γραφή. Αρκούνται να επαναλάβουν ότι «πάντως κατ’ ανατολάς κείται». Αλλοι, τέλος, προσδιορίζουν διάφορες τοποθεσίες.
Στα νεότερα χρόνια το θέμα απασχολεί πολύ όχι μόνο τους θεολόγους αλλά και άλλων ειδικοτήτων επιστήμονες, που με τη βοήθεια των αρχαιολογικών ανασκαφών και της ιστορίας ερευνούν και αγωνίζονται να φέρουν στο φως τον κήπο της Εδέμ. Πλησιάζουν την εκατοντάδα οι θεωρίες που διατυπώθηκαν για να απαντήσουν στο ερώτημα «που έκειτο ο παράδεισος;».
Αρκετές αξιοποιούν τις μαρτυρίες της αγίας Γραφής και προβαίνουν σε σοβαρές παρατηρήσεις. Πολλές δεν λαμβάνουν καν υπ όψιν τους τη βιβλική διήγηση, ενώ άλλες είναι εντελώς πρόχειρες η και γελοίες.
Δεν θα αναφερθούμε εδώ στις θεωρίες περί παραδείσου, που η καθεμιά έχει τα υπέρ και τα κατά αυτής. Θα παρουσιάσουμε μόνο τα συμπεράσματα που απορρέουν από τη διήγηση της Γενέσεως και από τη διδασκαλία των πατέρων της Εκκλησίας μας, ώστε να δοθεί μία γενική αλλά σαφής εικόνα του θέματος.
β. Μέρος της δημιουργίας
Ο παράδεισος κατασκευάσθηκε από τον Θεό συγχρόνως με την υπόλοιπη δημιουργία· δηλαδή την τρίτη ημέρα που έγινε ο διαχωρισμός των υδάτων και η βλάστηση σε όλη τη γη, έγινε και στον παράδεισο· την πέμπτη τα πτηνά και τα υδρόβια, που εμφανίσθηκαν στο πρόσωπο της γης, γέμισαν και τον παράδεισο κ.ο.κ.
Ολη η δημιουργία ήταν ωραία, διότι ο Θεός τα δημιούργησε όλα «καλά λίαν» (Γε 1,31). Ο τόπος του παραδείσου όμως ήταν άριστος, διότι από την αρχή ο Θεός τον προόριζε για κατοικία του ανθρώπου.
Που βρισκόταν ο παράδεισος; Η αγία Γραφή μας δίνει ένα γενικό τοπικό προσδιορισμό· «Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον εν Εδέμ κατά ανατολάς» (Γε 2,8).
Η Εδέμ βρισκόταν στα ανατολικά της χώρας όπου ήταν οι Εβραίοι και ο Μωυσής, όταν έγραφε τη Γένεση. Ο Μωυσής έγραφε στη χερσόνησο του Σινά. Ανατολικά βρίσκονται η Αραβία, η Ιορδανία και η Αρμενία, η Μεσοποταμία και η Περσία. Ακόμη ανατολικότερα το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και η Ινδία και όλη η ανατολική και νότιος Ασία. Δεν προσδιορίζει η Γραφή ποιές ακριβώς χώρες περιλάμβανε ο παράδεισος.
Πάντως με τα ονόματα των ποταμών (Φισών, Γεών, Τίγρης και Ευφράτης) και των χωρών (Ευιλάτ, γη Αιθιοπίας, Ασσύριοι) που αναφέρονται, ο παράδεισος εντοπίζεται περίπου στη δυτική η νοτιοδυτική Ασία.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αποτελούσε μέρος της περιοχής αυτής η την κάλυπτε ολόκληρη η η περιοχή ήταν ένα μέρος του. Πάντως και η ιστορία επιβεβαιώνει την πληροφορία της Γραφής, διότι θεωρεί κοιτίδα του ανθρωπίνου γένους την περιοχή μεταξύ Τίγρη και Ευφράτη, τη λεγόμενη Μεσοποταμία.
γ. Αισθητός και νοητός
Ο παράδεισος πρόσφερε στον άνθρωπο ένα τέλειο φυσικό περιβάλλον. Εκεί όλες οι αισθήσεις χόρταιναν και ικανοποιούνταν στον τέλειο βαθμό. Αλλά η απόλαυση των πρωτοπλάστων δεν ήταν μόνο υλική και σωματική.
Ηταν συγχρόνως και πνευματική. Ενώ το σώμα τους τερπόταν από τα υπέροχα θεάματα, τους εξαίσιους ήχους, τους γλυκύτατους καρπούς κτλ., ο εσωτερικός άνθρωπος ευφραινόταν στη συντροφιά του Θεού, στην ανεμπόδιστη και συνεχή επικοινωνία μαζί του.
Ηταν, λοιπόν, ο πρώτος παράδεισος διπλός στη φύση του· αισθητός και νοητός, υλικός και πνευματικός.
Μετά την πτώση, την πνευματική αποστασία του ανθρώπου και τη διακοπή της αμέσου επικοινωνίας του με τον Θεό, ακολούθησε η τοπική απομάκρυνσή του από την Εδέμ. Αφού αθέτησε την πνευματική προσφορά του παραδείσου, έχασε και τη φυσική του απόλαυση. Τώρα πλέον ο «παράδεισος της τρυφής» (Γε 2,15· 3,23. 24) έμεινε ακατοίκητος.
Εχασε τον ειδικό προορισμό του και γι’ αυτό εξομοιώθηκε με την υπόλοιπη πλάση. Κι όπως εκείνη φέρει έκδηλα πάνω της τα σημάδια της φθοράς, που προκάλεσε η αμαρτία του αποστάτη ανθρώπου, έτσι και ο παράδεισος έχασε την ομορφιά και τη χάρη, με την οποία τον είχε στολίσει ο Δημιουργός.
5. ΘΑ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ;
Είναι αδύνατο να προσδιορίσουμε τον τόπο του παραδείσου σήμερα. Αλλά αν η αναζήτηση του τόπου αυτού είναι άσκοπη, δεν είναι όμως και μάταιη η επιθυμία γι’ αυτόν.
Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Γραφής και των πατέρων, το σχέδιο της θείας οικονομίας θα ολοκληρωθεί με την αποκατάσταση του ανθρώπου στο αρχαίο κάλλος και την επάνοδό του στον παράδεισο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να περιμένουμε πως θα εμφανισθεί και πάλι στη γη ο κήπος Εδέμ μ’ εκείνη την πρώτη του μορφή. Μία τέτοια προσδοκία κινδυνεύει να μας υποδουλώσει σε αιρετικές δοξασίες, όπως π.χ. οι κακοδοξίες των χιλιαστών και των μωαμεθανών, που φαντάζονται τον παράδεισο ως επίγεια απόλαυση.
Αποφθεγματική η γνώμη του αγίου Χρυσοστόμου εκφράζει την ορθόδοξη πίστη μας· Ο Θεός κρύβει από τους ανθρώπους κάθε δρόμο για τον παράδεισο, για να μη γίνει αυτός κτήμα των πλουσίων.
Διότι μόνο εκείνοι που διαθέτουν χρήμα θα μπορούσαν να φθάσουν σ’ αυτόν. Αφησε μόνο ένα δρόμο· εκείνον της αρετής. Μ’ αυτό το δρόμο όχι μόνο βρίσκει ο άνθρωπος τον παράδεισο αλλά και μπαίνει σ’ αυτόν κι απολαμβάνει τα αγαθά του. Ποιος όμως είναι αυτός ο παράδεισος;
α. Νέος παράδεισος στη γη
Κυκλοφορούν μερικές διηγήσεις που μιλούν για κάποιον παράδεισο κρυμμένο σε ένα άγνωστο και άβατο μέρος της γης. Εκεί, λένε, ζη ο Ηλίας και θα τον δούμε, όταν μια μέρα θα κατορθώσουμε να βρούμε αυτόν τον τόπο και να τον περπατήσουμε.
Πρόκειται για απόκρυφες διηγήσεις και φαντασιώσεις, που μόνο αρρωστημένα πνεύματα μπορούν να ικανοποιούν. Σήμερα όλη η γη είναι εξερευνημένη και τοπογραφημένη σπιθαμή προς σπιθαμή. Δεν υπάρχει κρυφός τόπος, που κάποτε θα ανακαλυφθεί.
Ο νέος παράδεισος για τον οποίο μιλά η αγία Γραφή είναι βέβαια κι αυτός επίγειος, δεν περιορίζεται όμως σ’ έναν τόπο, αλλά αγκαλιάζει όλη τη γη. Είναι η Εκκλησία του Χριστού. Ο παράδεισος στην παρούσα κατάσταση ζωής δεν ανακαλύπτεται· αποκαλύπτεται από τον Ιησού Χριστό σε όλους εκείνους που τον δέχθηκαν, συμφιλιώθηκαν με τον Θεό και αποτέλεσαν έτσι τη νέα οικογένεια του Θεού, την καινή κτίση. Προσφέρεται στα μέλη της Εκκλησίας.
Στην Εκκλησία οι πιστοί:
* Χαίρονται την άφεση των αμαρτιών, την υιοθεσία, την εν Χριστώ αδελφότητα.
* Βλέπουν κι ακούν τον Θεό δια της πίστεως.
* Γίνονται «θείας κοινωνοί φύσεως» (Β´ Πέ 1,4) με τα μυστήρια.
Ολα αυτά απαρτίζουν την πρώτη γεύση του παραδείσου εδώ στη γη.
β. Η συνέχεια στον ουρανό
Με το θάνατο ο πιστός περνά από τον επίγειο παράδεισο της στρατευομένης Εκκλησίας στον επουράνιο. Εκεί, στη θριαμβεύουσα Εκκλησία, ζη και χαίρεται η ψυχή του την παρουσία του Θεού, απολαμβάνει την τέλεια μακαριότητα.
Αλλά δεν σταματά εδώ η παραδείσια μακαριότητα. Επειδή ο άνθρωπος έχει ψυχή και σώμα, ο Κύριος προνόησε και προγραμμάτισε να ικανοποιήσει και το σώμα μαζί με την ψυχή στην τελική μορφή του παραδείσου, η οποία θα αποκαλυφθεί κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, όταν θα γίνει η ανάσταση των σωμάτων, η κρίση και το τέλος του κόσμου.
Τότε «αυτός ο Κύριος εν κελεύσματι, εν φωνή αρχαγγέλου και εν σάλπιγγι Θεού καταβήσεται απ’ ουρανού και οι νεκροί εν Χριστώ αναστήσονται πρώτον· έπειτα ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι άμα συν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις αέρα, και ούτω πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα» (Α´ Θε 4,16-17).
Θα αναστηθούν τα σώματα των νεκρών, ενώ τα σώματα των ζωντανών θα αφθαρτοποιηθούν και θα μπούν στη νέα κατάσταση ζωής. Θα είναι δηλαδή όπως ήταν το σώμα του αναστημένου Χριστού και θα ζούμε όλοι «συν Κυρίω».
Τα χαρακτηριστικά αυτής της «συν Κυρίω» ζωής είναι η αφθαρσία και η αιωνιότητα. Οπως τα σώματα θα αφθαρτοποιηθούν, έτσι και η κτίση όλη θα υποστεί μία αλλοίωση, ένα μετασχηματισμό ανάλογο με τη νέα κατάσταση ζωής. Τώρα η κτίση συστενάζει μαζί με τον άνθρωπο, διότι έχει υποταχθεί στη ματαιότητα (βλ. Ρω 8,22).
Τότε θα ελευθερωθεί από τη δουλεία της φθοράς. Το σημερινό σύμπαν θα καταστραφεί (βλ. Β´ Πέ 3,7-10) και τη θέση του θα πάρει η νέα κτίση· «καινούς δε ουρανούς και γην καινήν κατά το επάγγελμα αυτού προσδοκώμεν, εν οίς δικαιοσύνη κατοικεί» (Β´ Πέ 3,13).
Σ’ αυτή τη νέα κατάσταση πραγμάτων, άφθαρτοι εμείς μέσα στο αφθαρτοποιημένο σύμπαν θα ζήσουμε απόλυτα την εμπειρία του παραδείσου.
[Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.]
ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΝΤΟΥΓΑΝΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ!!!
ΕΙΣΤΕ ΒΟΔΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΛΚΗΣ…
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΜΕΛΕΤΑΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΣΤΙΧΟ ΣΤΙΧΟ ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΣΤΙΧΟΥΣ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ.
ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΔΗΘΕΝ ΕΞΥΠΝΑΚΗΔΕΣ…
Αρες μαρες κουκουναρες
ΚΑΠΟΤΕ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΟ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΖΟΥΣΑΝΕ ΖΩΗ ΧΑΡΙΣΑΜΕΝΗ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΗΘΕΛΑΝ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΔΙΧΩΣ ΚΟΠΟ ,ΟΥΤΕ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΑΝ ΟΥΤΕ ΕΙΧΑΝ ΕΓΝΟΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΥΜΟΥΣ…ΖΟΥΣΑΝΕ ΟΣΟ ΘΕΛΑΝΕ ΚΑΙ ΠΕΘΕΝΑΝΕ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥΣ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΑΝΕ.ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ…ΓΙΝΑΝΕ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΥΠΕΡΟΠΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΕΣ ΚΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ…
ΤΟΤΕ ΕΠΕΝΕΒΗ Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΜΑΣ ΔΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΨΕ ΤΟΝ ΚΡΟΝΟ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΩΧΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝΕ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ…ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΖΩ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ.
Αιρέσεις και αποκλίσεις στο φουλ στα χρόνια που ζούμε, πάντα βεβαίως υπήρχαν, ωστόσο είναι ιδιαίτερα θλιβερό στην σημερινή εποχή που η απόκτηση της γνώσης είναι εύκολη και μπορεί να βρει κάποιος τα πάντα που αφορούν την Ορθοδοξία, να υπάρχουν αποκλίσεις ανθρώπων τις οποίες τις ασπάζονται δυστυχώς κάποιοι που δεν έχουν ορθόδοξη εν Χριστώ πνευματική ζωή και δεν έχουν διαβάσει έστω 10 από τα άπειρα βιβλία ελληνικά και ξενόγλωσσα που αφορούν αυτόν τον θησαυρό του ανθρώπου που λέγεται ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, μεταξύ των οποίων βεβαίως κείμενα διαχρονικά Μεγάλων Ορθοδόξων Αγίων που αφιέρωσαν την ζωή τους ολόκληρη πολλοί από αυτούς μέσα σε δυσμενείς συνθήκες για να γράψουν και να αφήσουν παρακαταθήκη αυτά που Β ί ω σ α ν και όχι ότι άποψη τους έρχονταν κατακέφαλα, η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ, ο Βίος σε πείθει για τα γραφόμενα, επίσης είναι και ΑΛΗΘΕΙΑ, γιατί ο Χριστός είναι η Αλήθεια, διάφορα που αιωρούνται περί αποκλειστικών πηγών και βιβλιογραφίας των ολίγων που έχουν την γνώση, να απαντήσουν ευθέως ΄΄είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί΄΄; γιατί ο Ορθόδοξος Ελληνας μοιράζεται με τον αδερφό του τα πάντα μεταξύ των οποίων και την γνώση
Γεν. 1 ,26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ […]
Γεν. 1 ,26 και είπε ο Θεός· ας φτιάξουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με την δική μας εικόνα και ομοίωση, και ας εξουσιάζει στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά […]
Μαζί με ποιους μας δημιούργησε;
ΠΑΤΗΡ ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!
Σ’ ευχαριστώ! καληνύχτα!
ΜΙΛΑΕΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΟΥ
ΜΗΝ ΤΡΩΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΙΠΕ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ.
ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΡΟΜΑΞΕ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΠΩΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.
Η θεομπαιξία έχει και όρια Σεβασμιώτατοι και πανοσιολογιώτατοι!
Σήμερα (21/5/2017- ὅπως μᾶς πληροφόρησε αὐτήκοος μάρτυς) στὸν Πειραιᾶ συλλειτούργησε μὲ τὸν μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφείμ, ὁ μητροπολίτηςΒεροίας Παντελεήμων, ποὺ ὡς γνωστὸν ἐκδίωξε ἀπὸ τὴν Μητρόπολή ΤΟΥ(!) δύο ἱερεῖς, ἐπειδὴ εἶχαν ἀντι-Οἰκουμενιστικὴ δράση!
Ἔτσι λοιπόν, ὁ πάλαι ποτὲ ἀντι-Οἰκουμενιστὴς κ. Σεραφείμ (ὁ προοριζόμενος ἀπὸ τοὺς “ἀντιΟἰκουμενιστὲς” καὶ γιὰ ἀρχηγός-στρατηγὸς τοῦ ἀγώνα!) καὶ ὁ Οἰκουμενιστὴς Βεροίας κ. Παντελεήμων ἔψαλαν ἀπὸ κοινοῦ τὸΠολυχρόνιό του …μεγάλου Ἀφέντη, Πάπα τῆς Ἀνατολῆς καὶ παναιρετικοῦ Οἰκουμενιστῆ πατριάρχη Βαρθολομαίου!!!
Στὴν συνέχεια ὁ κ. Σεραφεὶμ ἔψαλε μεγαλοπρεπῶς τὸ Πολυχρόνιο τοῦ Οἰκουμενιστῆ Μητροπολίτη Βεροίας Παντελεήμονος, διώκτη τῶν π. Παύλου Δημητρακόπουλου καὶ π. Ματθαίου Βουλκανέσκου ποὺ μετὰ τὴν δίωξή τους ἀπὸ τὸν κ. Παντελεήμονα, κατέφυγαν στὴν μητρόπολη Πειραιῶς καὶ τιμήθηκαν (ὡς ἀντι-Οἰκουμενιστές;) ἀπὸ τὸν κ. Σεραφείμ!
Δεῖτε λοιπόν, πῶς ὁ κ. Βαρθολομαῖος μαντρώνει ὅλους στὸ μαντρὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Καὶ νὰ σκεφθεῖ κανεὶς ὅτι ὁ π. Παῦλος καὶ κυρίως ὁ π. Ματθαῖος Βουλκανέσκου εἶναι τὸ δέξι χέρι καὶ συνοδοιπόροι τῶν διακοψάντων τὸ μνημόσυνο τοῦ μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ἄνθιμου καὶ Λαγκαδᾶ Ἰωάννη, δηλαδή τῶν π. Θεοδώρου Ζήση, Νικολάου Μανώλη, π. Φωτίου Βεζύνια καὶ τοῦ π. Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου, ἐπίσης ἱερέα τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς!
Αὐτοὶ εἶναι οἱ στρατηγοὶ τοῦ Τελεβάντου, στοὺς ὁποίους πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοή, καὶ μὲ τὶς ὁδηγίες τῶν ὁποίων θὰ κάνουμε συντεταγμένη ἐκστρατεία κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Αὐτὸς (ὁ Πειραιῶς) εἶναι ὁ «λέων» τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση, τὸν ὁποῖο ἀκόμα ἀποδέχεται, παρὰ τὰ ὅσα ἀλλοπρόσαλλα, δίγλωσσα καὶ προδοτικὰ τῆς Πίστεως ἔχει διαπράξει!
Το ξεχωριστό δώρο του Μητροπολίτη Πειραιώς
στον Οικουμενικό Πατριάρχη
Δὲν τὸν “ἀποχωρίζονται” οὔτε μετὰ τὴ ψηφιδωτὴ εἰκόνα ποὺ ὁ κ. Σεραφεὶμ ὡς δῶρο ἀπέστειλε,τιμώντας ἄλλη μιὰ φορὰ τὸν ἀρχηγέτη τῆς Παναιρέσεως Βαρθολομαῖο, μὲ τὸν διευθυντῆ ἐδῶ)!
Καὶ ἤδη, μετὰ τὸ ψηφιδωτό, ἀκολούθησε σήμερα καὶ ἡ μνημόνευσητοῦ αἱρετικοῦ Πατριάρχη! Αὐτὸς εἶναι ὁ λέων κ. Σεραφείμ, ποὺ μᾶς παραμυθίαζε τόσα χρόνια μὲ τοὺς τάχα ὑπὲρ πίστεως ἀγῶνες του!
τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς μητροπόλεως Πειραιῶς κ. Λυκοῦργο Μαρκούδη (
Ὅταν αὐτὰ τὰ λέγαμε τόσα χρόνια στοὺς πατέρες τῆς Γατζέας, μᾶς λοιδωροῦσαν. Καὶ δυστυχῶς κάποιοι, ἀκούγεται ὅτι πλησιάζουν Ἱεράρχες τῆς ποιότητος τοῦ κ. Σεραφείμ, γιὰ νὰ τοὺς θέσουν …ἀρχηγοὺς τοῦ ἀντι-Οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνα ἢ νὰ ἀγωνιστοῦν καὶ κατω ἀπὸ τὶς δικές του …”εὐλογίες”!
ΠΗΓΗ: paterikiparadosi.blogspot.gr
Ακριβως οπως τα λεει η Ουρανια ειναι κσθως ο Διας/Ζευς εκφραζει την διπλη φυση (Dual Nature) του Δμμιουργου οπως θα ελεγε ελπιζω και ο μελλοντικος δικτατορας της Ελλαδας και δηλαδη ο Δαιδαλος τον οποιο και θα πρεπει να αναγωρισετε ως τον αρχηγο σας γιατι εγω ειμαι απλα ο Μερλιν που εχωσε το ξιφος του βασιλεα μεσα στο βραχο και απλα καποιος πρεπει να το βγααλει και αρα αμα δεν ειναι ο Δαιδαλος ας ειναι καποιος αλλος που θα συμφωνει μαζι του κσθως ο Γιαχβε ειναι ο προστατης των φτωχων και τον αδηυναμων και ο αρα μοναδικος Θεος-ενεργεια του παρελθοντος που μπορουμε να καλεσουμε για βοηθεια εναντια στον Μαμμωνα τον οποιο λατρεηυαν οι ελιτιστες και της αρχαιοτητας και του σημερα καθως αλλωστε ειναι και ο θεος του Μιχαηλ και οποιος ισχυριζετε το αντιθετο ειναι απλα ηλιθιος. Ο Διας λοιπον ειναι ο Δημιουργος του φυσικου και αρα του διαδικου κοσμου για τον οποιο μας μιλησε ο Πλατωνας και οχι τα παραμυθακια για μικρα παιδακια της Ελληνικης παραμυθολογιας που ειναι και προφανες οτι απευθυνεται σε πνευματικα ανωριμους και δηλαδη στους Επημηθεις καθως συμφωνα με τον Πηυθαγορα ο Επιμηθεας ειναι ο εφορος των ζωων και προφανως μεσα απο αυτο το σκεπτικο απο πανω (απο τους θεους) προεκυψε αυτο το σκεπτικο των Εβραιων για τα γκοιμ ετσι οπως ασφαλως το αντιλαμβανονται αυτοι μεσα απο την δικη τους πολικοτητα, Ο Προμηθεας συμφωνα με τον Πυθαγορα ειναι ο εφορος των ανθρωπων και ειναι αυτος που προβλεπει καταστασεις και ειναι προφανες οτι αυτος που προβλεπει καταστασεις ειναι αυτος που αντιλαμβανεται την Αναγκη πρου προεκυψε μεσα στα πλαισια του Χρονου-Αιωνα για την θεια οικονομια και οχι ο σπαταλος που νομιζει οτι θα φτασει τον Θεο μεσα απο την πολυμαθεια και την Εωσφορικη αλαζονεια η οποια ειναι προφανες μεσα απο αυτη την διασταυρωση των πολικοτητων οτι εκφραζει τα ζωα και μονον τα ζωα θα μπορουσαν να διαφωνησουν με αυτο που λεω ακριβως γιατι ειναι αλογα ζωα που τους εχει ξερασει ο Λογος. Ενα κλασικο παραδειγμα Επιμηθεα ειναι ο Μαγγος που νομιζει οτι θα φτασει τον Θεο μεσα απο την πολυμαθεια οπως αλλωστε και ο Ρασσιας που ειναι μετοχος ασφαλως του ιδιου πνευματος που ειναι γνωστο και ως το πνευμα του Αντιχριστου και για αυτο αλλωστε αυτα τα ατομα εχουν αυτη την μανια κατα του Ιησου. Μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι λοιπον. Ποιος ειναι αραγε ο Τραγος των Αιγων για τον οποιο μας μιλησε ο Δανιηλ και ποιες ειναι οι κατσικες της Αποκαλυψης; Ιδου η απορρεια. Ειναι προφνανες και στους πλεον ηλιθιους τι συμβαινει οσο και προσπαθουν να το κρυψουν. Ασφαλως ο Αλεξανδρος θα μπορουσε να ειναι παιδι μου για αυτο ηταν εγω γιατι πατερας και γιος ειναι ενα και εγω ειμαι ο Βααλ Μελγκαρτ (Ηρακλης) ο Θεος Βασιλεας της Κυπρου που ειναι ο συζηγος της Ασταρτης-Ishtar-Αφροδιτης και ειναι γνωστος και ως Αδωνις-Adonai και για αυτο αλλωστε ειμαι γνωστος και ως ο Πρωινος Αστερας και δηλαδη ως Εωσφορος που ειναι ο Βασιλεας της Βαβυλωνας και ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ και ειναι βασικα στηνκριση του καθενος να παρει τον θεο που του αξιζε. Ετσι τουλαχιστον πιστευω καθως επισης θα πρεπει να καταλαβετε οτι εγω ειμαι ανθρωπος της ΠΙΣΤΗΣ και για αυτο αλλωστε βουτηξα στην Αβυσσο για να πιασω τον σταυρο ετσι οπως μου διδαξε ο Κηυριος των Δυναμεων και χωρις την βοηθεια του Κυριου των Δυναμεων του Κυριου Ημων Ιησου Χριτου ειμαι το ΜΗΔΕΝ και εσυ αμα διαφωνεις μαζι μου ως προς αυτο που λεω για τον ΘΕΟ ΜΟΥ εισαι το σκατο μου και μαζι και ολα τα πλασματα της φαντασιας σου καθως εγω ειμαι ο Μεγας Πλανος για σενα ασφαλως. Ειμαι ο Παν και ο Κανενας και οτι γουσταρεις γιατι εχω γινει ενα με το Αρχετυπο = Αδαμ και ειμαι ολοκληρος ο Ερως. https://www.youtube.com/watch?v=2AYSMHXUllU
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2017/05/blog-post_504.html
όλες οι απορίες θα λυθούν:
Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ
Λόγος για τα Πνεύματα, τον Παράδεισο και τον Άδη. Λόγος για τον άνθρωπο
Απο την μια λοιπον ο Λιακοπουλος μας μιλαει για τον Πλεμαρχο που θα ειναι ο Αλεξανδρος και ο Μιχαηλ κλπ και απο την αλλη τα βαζει με τον Θεο της παραδοσης απο οπου προερχεται ο Μιχαηλ και αυτο ειναι προφανες οτι εινσι ΒΛΑΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Δεν ειναι υποχρεωτικο ασφαλως για καποιον ακολουθο του Χριστου να αποδεχθει την Π.Δ και την παραδοση των Εβραιων ως την μοναδικη αληθεια αλλα επι του προκειμενου η αληθεια ειναι οτι ο Γιαχβε παρουσιαζετε ως ο προστατης των φτωχων και των αδυναμων και για αυτο ειναι ο πατερας του Ιησου που εκφραζει ακριβως αυτο και δεν θα μπορουσε ασφαλως να ειναι γιος του Ελληνικου Δια και αυτης της αθλιοτητας των αρχαιων καθως ειναι ξεκαθαρο αλλωστε οτι μιλαμε για τον Αντιθεο που απλα χλευαζει την ουρανια ιεραρχεια και απο εδω προκυπτει και αυτο το θεμα: https://www.youtube.com/watch?v=oa9JGOFy2uc Επισης δεν θα μπορουσε να ειναι γιος του Μαρδουκ (με αυτο το ονομα δηλαδη) εκει οπου μαλιστα ο Ξερξης ειχε καταργησει την λατρεια του καθως ειχε δωσει διαταγη για να κοουν ολα οσα τον θυμιζουν μεχρι που ηρθε ο Αλεξανδρος και διεταξε την ανεγερση του ναου του. O Adonai/Αδωνις λοιπον is the closest you can get to him μετα το τεχνητο τοιχος που δημιουργησαν οι εκπτωτοι που ειναι οι εχθροι του Μιχαηλ κλπ και που εχουν σοδομισει ελπιζω οχι ανεπανορθωτα το κεφαλι του Λιακοπουλου. Shalom brothers and sisters. https://www.youtube.com/watch?v=x9P5q_xo2a0
Λιακόπουλος=εγγύηση+φερεγγυότης!!!
Πάμε για άλλη μια φορά ….Ο Νους δόθηκε στον άνθρωπο για να βλέπει …και όχι για να σκέφτεται ….Για να συμβεί αυτό πια …χρειάζεται άσκηση και συμμετοχή στη μυστηριακή ζωή της Ορθόδοξης Πίστης ….Τέλος ….Πάμε τώρα στο άλλο …όποιος παραποιεί το Λόγο Του Θεού …ας περιμένει και τα αποτελέσματα των πονηρών του ενεργειών …διαφώνησε και μη πιστεύεις …Η παραποίηση όμως “κοστίζει” γιατί είναι άτιμο πράμα …μη πει κανείς από τους εδώ μέσα παρατρεχάμενους ότι δε έχει προειδοποιήθει …το κακό έχει παραγίνει
KATA MΑΤΘΑΙΟΝ ΚΕΦ.25 Η παραβολή των ταλάντων
(Λκ 19,11-27)
14 ῞Ωσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ,
15 καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως.
16 πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα.
17 ὡσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο.
18 ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ.
19 μετὰ δὲ χρόνον πολὺν ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει μετ᾿ αὐτῶν λόγον.
20 καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων· κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς.
21 ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ
κυρίου σου.
22 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβὼν εἶπε· κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς.
23 ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου.
24 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε· κύριε· ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας·
25 καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν.
26 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ! ᾔδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα!
27 ἔδει οὖν σε βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ.
28 ἄρατε οὖν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ τάλαντον καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα.
29 τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται, ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ.
30 καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ:
14 «Γιατί θα συμβεί όπως ακριβώς σ’ έναν άνθρωπο που αποδημούσε και κάλεσε τους δικούς του δούλους και τους παράδωσε τα υπάρχοντά του.
15 Και στον έναν έδωσε πέντε τάλαντα και στον άλλο δύο και στον άλλο ένα, σε καθέναν κατά τη δική του ικανότητα, και μετά αποδήμησε. Αμέσως
16 πήγε αυτός που έλαβε τα πέντε τάλαντα, εργάστηκε με αυτά και κέρδισε άλλα πέντε.
17 Ομοίως αυτός που έλαβε τα δύο κέρδισε άλλα δύο.
18 Αλλά εκείνος που έλαβε το ένα, πήγε, έσκαψε στη γη και έκρυψε το χρήμα του κυρίου του.
19 Μετά λοιπόν από πολύ χρόνο, έρχεται ο κύριος εκείνων των δούλων και κάνει λογαριασμό μαζί τους.
20 Τότε πλησίασε αυτός που έλαβε τα πέντε τάλαντα και πρόσφερε άλλα πέντε τάλαντα, λέγοντας: “Κύριε, πέντε τάλαντα μου παράδωσες. Δες, άλλα πέντε τάλαντα κέρδισα”.
21 Του είπε ο Κύριός του: “Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ. σε λίγα ήσουν πιστός, πάνω σε πολλά θα σε καταστήσω. Είσελθε στη χαρά του Κυρίου σου”.
22 Πλησίασε τότε και αυτός που έλαβε τα δύο τάλαντα και είπε: “Κύριε, δύο τάλαντα μου παράδωσες. Δες, άλλα δύο τάλαντα κέρδισα”.
23 Του είπε ο κύριός του: “Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ. σε λίγα ήσουν πιστός, πάνω σε πολλά θα σε καταστήσω. Είσελθε στη χαρά του Κυρίου σου”.
24 Πλησίασε τότε κι εκείνος που είχε λάβει το ένα τάλαντο και είπε: “Κύριε, σε γνώρισα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος, που θερίζεις όπου δεν έσπειρες και συνάζεις απ’ όπου δε σκόρπισες.
25 Και επειδή φοβήθηκα, πήγα και έκρυψα το τάλαντό σου στη γη. Δες, έχεις το δικό σου”.
26 Αποκρίθηκε τότε ο κύριός του και του είπε: “Πονηρέ δούλε και οκνηρέ, ήξερες ότι θερίζω όπου δεν έσπειρα και συνάζω απ’ όπου δε σκόρπισα;
27 Έπρεπε λοιπόν να βάλεις τα χρήματά μου στους τραπεζίτες και, όταν θα ερχόμουν, εγώ θα έπαιρνα το δικό μου χρήμα μαζί με τόκο.
28 Πάρτε λοιπόν από αυτόν το τάλαντο και δώστε το σ’ εκείνον που έχει τα δέκα τάλαντα.
29 Γιατί σε καθέναν που έχει θα του δοθεί και θα του περισσέψει. Αλλά σε όποιον δεν έχει, και αυτό που έχει θα αφαιρεθεί από αυτόν.
30 Και τον άχρηστο δούλο πετάξτε τον έξω στο σκότος το εξώτερο. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών”»
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Σόλυμοι το Αρχαίο
Ελληνικό Φύλο που ίδρυσε τα
Ιεροσόλυμα
Στὴν φωτογραφία
μποροῦμε νὰ διαπιστώσουμε τὸ
ποῦ εἶναι τὰ Σόλυμα ὄρη τῆς
Λυκίας, καθῶς καὶ τὴν σχέση
τους μὲ τὸν Ὄλυμπο, τὰ
Ἱεροσόλυμα καὶ τὴν πυραμίδα
τοῦ Χέοπος.
Το γεγονός πως τα
Ιεροσόλυμα, πριν από την
κατάληψή τους από τον βασιλιά
των Εβραίων Δαυίδ, ήταν ελληνική
πόλη, μας το μαρτυρούν πλείστοι
αρχαίοι συγγραφείς.
Ακόμα και ο Εβραίος
ιστορικός Ιώσηπος αποκαλεί την
πόλη με το πραγματικό της όνομα,
“Σόλυμα”. Όμως ο Ηρόδοτος μας
λέει ότι οι Σόλυμοι ήσαν
απόγονοι των Κρητών. Ο Σαρπηδών
εξόριστος αδελφός του Μίνωα
ίδρυσε τα Σόλυμα!
Η άνοδος του Μίνωα
στον θρόνο της Κρήτης σήμανε την
αντίστροφη μέτρηση για τους
οπαδούς του Κρόνου, οι οποίοι
συσπειρώθηκαν γύρω από τον
Σαρπηδόνα, αδερφό του Μίνωα. Ο
Ηρόδοτος αναφέρει: «Όταν τα
παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδών
και ο Μίνως, μάλωσαν για την
βασιλεία και επικράτησε ο
Μίνωας, ο Σαρπηδών έφυγε μαζί με
τους συντρόφους του.
Οι εξόριστοι έφθασαν
στην Μιλυάδα της Ασίας, όπου
σήμερα κατοικούν οι Λύκιοι. Τότε
λέγονταν Μιλυάδα και οι Μιλύες
λέγονταν Σόλυμοι. Βασιλιάς ήταν
ο Σαρπηδών…» («Κλειώ», 173).
Όπως λέει ο Ηρόδοτος,
η εξέγερση των Κρονίων με ηγέτη
τον Σαρπηδόνα απέτυχε. Ο Μίνωας
τους εξόρισε στην Μέση Ανατολή
όπου και πήραν το όνομα Σόλυμοι,
ίδρυσαν την πόλη Σόλυμα και
ανακήρυξαν τον Σαρπηδόνα
βασιλιά τους. Ότι οι Σόλυμοι, ο
λαός του Σαρπηδόνα, ήταν λάτρες
του Κρόνου, μας το λέει ο
Πλούταρχος: «Πράγματι
πληροφορούμαι, ότι οι Σόλυμοι, οι
γείτονες των Λυκίων, τιμούσαν
ιδιαίτερα τον Κρόνο….»
Αργότερα οι Σόλυμοι
εποίκησαν την χώρα της
Παλαιστίνης, όπου ίδρυσαν την
πόλη στους πρόποδες του όρους
Σιών. Το όνομα Σιών προέρχεται κι
αυτό από την δωρική λέξη “σιός”,
που σημαίνει Θεός. Στην κορυφή
του όρους εκείνου, έκτισαν και
τον ναό του πολιούχου θεού της
πόλεος, του μεγίστου θεού των
ελλήνων. Ο ναός ονομάσθηκε “Διός
Σολυμέως”.
Αργότερα μετά την
κατάληψη της πόλεως το 1026π.χ. από
τον Δαυίδ, γκρέμισαν το ναό του
Διός, στα ερείπια του οποίου
έκτισε ο Σολομών τον περιώνυμο
ναό του, όπου και μετέφερε την
“κιβωτό της διαθήκης”. Τα
Σόλυμα οι εβραίοι στην Π.Δ. τα
αποκαλούν Σαλήμ ή Γιερούσαλαημ,
εξ ου και Ιεροσόλυμα. Γράφει ο
Ιώσηπος στην “Ιουδαϊκή
αρχαιολογία” του:
“Επειδή επί της
εποχής του Αβραάμ του προγόνου
μας, η πόλη λεγόταν Σόλυμα.
Πολλοί λένε ότι και ο Όμηρος τα
αποκαλεί Σόλυμα. Την δε
προσωνυμία “Ιερό” οι Εβραίοι
έβαλαν αργότερα. Ήταν κατά την
εποχή που με την στρατιά του
Ιησού κατά των Χαναναίων και του
πολέμου, κατά τον οποίο οι
Χαναναίοι κράτησαν (την πόλη),
που (ο Ιησούς) κατένειμε στους
Εβραίους, οι οποίοι όμως δεν
κατάφεραν να διώξουν (τους
Χαναναίους), από τα Ιεροσόλυμα,
μέχρι που την πολιόρκησε ο
Δαυίδ..”.
Πολύ αργότερα, κατά
την ελληνιστική εποχή, η πόλη
ήταν αμιγώς εβραιοκατοικούμενη,
όμως “πόλις” με βάση τα
ελληνικά κριτήρια δεν μπορούσε
να γίνει αποδεκτή, επειδή δεν
είχε ούτε δήμο, ούτε βουλή, ούτε
τις κύριες προϋποθέσεις για να
έχει τα δικαιώματα της πόλεως.
Δεν είχε ούτε γυμναστήριο, ούτε
εφηβείο, ούτε σχολείο, ούτε
αγορά. Μόνο όταν ο ελληνοτραφής
αρχιερέας της πόλεως Ιάσων
δημιούργησε αργότερα εκείνες
τις προϋποθέσεις, της απένειμε ο
Αντίοχος Γ’ το δικαίωμα να
αποκαλείται “πόλις”.
Αυτή όμως η
επαναστροφή της παλαιάς
πρωτεύουσαν των εβραίων σε
ελληνική πόλη, εξαγρίωσε τους
Μακκαβαίους, που ξεσηκώθηκαν
κατά των ελληνικών πόλεων, με τις
γνωστές από την ιστορία
βιαιοπραγίες, που κράτησαν πάνω
από έναν αιώνα.
http://elhalflashbacks.blogspot.gr
ΕΚΕΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Το πρόγραμμα “σώμα και ταυτότητα” στα γυμνάσια της Ελλάδας που μας έφερε η κυβέρνηση θα μας φέρει και τα ίδια αποτελέσματα που απολαμβάνει η Αυστραλία εδώ και τρία χρόνια;
Η αρθρογραφία:
1)Πρώτο θέμα – Νέα, προωθημένα προοδευτικά σεξουαλικά ήθη στα γυμνάσια προωθεί το υπουργείο Παιδείας. http://www.protothema.gr/greece/artic…
2)The Australian – Gender theory banned in NSW classrooms. http://www.theaustralian.com.au/natio…
3)Ελευθεροτυπία – Τι είναι αυτό που το λένε queer; http://www.enet.gr/?i=news.el.article…
4)The Daily Telegraph – An epidemic of transgender children is Safe Schools’ legacy. http://www.dailytelegraph.com.au/rend…
5)The Courier Mail – Minority of children with gender issues diagnosed with gender dysphoria, psychiatrist says. http://www.couriermail.com.au/news/qu…
6)LifeSite – Ontario sex-ed architect gets 3 years in jail on child-porn charges. https://www.lifesitenews.com/news/ont…
7)Συνέντευξη της Blaire White με τον Steven Crowder. Δείτε την από το 39:30 λεπτό. https://www.youtube.com/watch?v=3og3H…
Έτσι φεύγει η ανασφάλεια, η απελπισία και η κατάθλιψη
Όλα τα κακά αισθήματα, η ανασφάλεια, η απελπισία, η απογοήτευση, που πάνε να κυριεύσουν την ψυχή, φεύγουν με την ταπείνωση. Αυτός που δεν έχει ταπείνωση, ο εγωιστής, δεν θέλει να του κόψεις το θέλημα, να τον θίξεις, να του κάνεις υποδείξεις. Στενοχωρείται, νευριάζει, επαναστατεί, αντιδρά, τον κυριεύει η κατάθλιψη.
Η κατάσταση αυτή θεραπεύεται με τη χάρη. Πρέπει η ψυχή να στραφεί στην αγάπη του Θεού. Η θεραπεία θα γίνει με το ν’ αγαπήσει τον Θεό με λαχτάρα.
Πολλοί άγιοί μας μετέτρεψαν την κατάθλιψη σε χαρά με την αγάπη προς τον Χριστό. Παίρνανε δηλαδή την ψυχική δύναμη, που ήθελε να τη συντρίψει ο διάβολος, και τη δίνανε στον Θεό και τη μεταβάλλανε σε χαρά και αγαλλίαση. Η προσευχή, η λατρεία του Θεού μεταβάλλει σιγά σιγά την κατάθλιψη και τη γυρίζει σε χαρά, διότι επιδρά η χάρις του Θεού. Εδώ χρειάζεται να έχεις τη δύναμη, ώστε ν’ αποσπάσεις τη χάρη του Θεού, που θα σε βοηθάει να ενωθείς μαζί του. Χρειάζεται τέχνη.
Όταν δοθείς στον Θεό και γίνεις ένα μαζί του, θα ξεχάσεις το κακό πνεύμα, που σε τραβούσε από πίσω, κι εκείνο έτσι περιφρονημένο θα φύγει. Στη συνέχεια, όσο θ’ αφοσιώνεσαι στο Πνεύμα του Θεού, τόσο δεν θα κοιτάζεις πίσω σου, για να δείς αυτόν που σε τραβάει. Όταν σε ελκύσει η χάρις, ενώνεσαι με τον Θεό.
Κι όταν ενωθείς με τον Θεό και δοθείς σ’ Εκείνον, πάνε όλα τ’ άλλα, τα ξεχνάεις και σώζεσαι. Η μεγάλη τέχνη, λοιπόν, το μεγάλο μυστικό, για ν’ απαλλαγείς απ’ την κατάθλιψη και όλα τ’ αρνητικά, είναι να δοθείς στην αγάπη του Θεού.
Ένα πράγμα που μπορεί να βοηθήσει τον καταθλιπτικό είναι και η εργασία, το ενδιαφέρον για τη ζωή. Ο κήπος, τα φυτά, τα λουλούδια, τα δέντρα, η εξοχή, ο περίπατος στην ύπαιθρο, η πορεία, ολ’ αυτά, βγάζουν τον άνθρωπο απ’ την αδράνεια και του δημιουργούν άλλα ενδιαφέροντα. Επιδρούν σαν φάρμακα. Η ασχολία με την τέχνη, τη μουσική κ.λπ. κάνουν πολύ καλό.
Σ’ εκείνο, όμως, που δίνω τη μεγαλύτερη σημασία είναι το ενδιαφέρον για την Εκκλησία, για τη μελέτη της Αγίας Γραφής, για τις ακολουθίες. Μελετώντας τα λόγια του Θεού, θεραπεύεται κανείς χωρίς να το καταλάβει.
Να σας διηγηθώ για μια κοπέλα, που ήλθε σ’ εμένανε τον ταπεινό. Έπασχε από φοβερή κατάθλιψη. Δεν κατάφερε κάτι με τα φάρμακα. Παράτησε τα πάντα, τη δουλειά της, το σπίτι της, τις απασχολήσεις της. Κι εγώ της είπα αυτά που ξέρω. Της είπα για την αγάπη του Χριστού, που αιχμαλωτίζει την ψυχή, διότι η χάρις του Θεού γεμίζει την ψυχή και την αλλάζει.
Της εξήγησα ότι είναι δαιμονική αυτή η δύναμη που καταλαμβάνει την ψυχή και μεταβάλλει την ψυχική δύναμη σε κατάθλιψη, τη ρίχνει κάτω, τη βασανίζει και την αχρηστεύει. Την συμβούλευσα ν’ ασχολείται με διάφορες απασχολήσεις, όπως, για παράδειγμα, με τη μουσική που της άρεσε πρώτα κ.λπ. Τόνισα, όμως, περισσότερο τη στροφή και την αγάπη της προς τον Χριστό.
Της είπα ακόμη ότι μέσα στην Εκκλησία μας υπάρχει θεραπεία με την αγάπη προς τον Θεό και την προσευχή, αλλά που θα γίνεται με λαχτάρα.
Αυτό είναι το μυστικό της θεραπείας. Αυτά δέχεται η Εκκλησία μας.
Του Γέροντος Πορφυρίου, Το χάρισμα της διάκρισης, σ. 350-352
Αναρτήθηκε από socratesnios στις
Σε οτι αφορα τον Μαρδουκ απλα προσπαθω να εξηγησω στους βλακες απογονους του δολοφονων του Αλεξανδρου το γιατι αυτος εδωσε διαταγη για την ανεγερση του ναου του και γιατι επι της ουσιας μιλαμε για τον νομιμο βασιλεα οχι μονο της Ελλαδας αλλα και της Βαβυλωνας οπως αλλωστε ισχυριστηκε καθως οι γραμμη των βασιλεων της Βαβυλωνας που προεκυψε απο τον Ξερξη ηταν παρανομη. Προσπαθω επισης να εξηγησω στους βλακες οτι ο Μαρδουκ που ειναο Δημιουργος Θεος της Βαβυλωνιακης παραδοσης ειναι το πρωτοτυπο του Θεου Δημμιουργου του Αβρααμ που αλλωστε προηλθε απο την Σουμεριακη πολη Ουρ και αλλωστε περα απο τις παπαριες του Λιακοπουλου ειναι ξεκαθαρο οτι οτι οταν μιλαμε για τους Ελ-θεους μιλαμε για τους τους Θεους του Φοινικικου πανθεου που ειναι οι Ανουννακι και Ελ-οχιμ της Βιβλου οι οποιοι εκφραζουν μια συλλογικη συνειδηση και για αυτο αλλωστε μιλαμε για Αρχαγγελους και ουρανια ιεραρχια η οποια συμφωνα και με την Βαβυλωνιακη παραδοση εκφραζει την συνειδηση του Βασιλεα των Θεων (Elyon Θεου του Υψιστου) που ειναι γνωστος και ως ο βοσκος των αμνων-Θεων. Οπως δηλαδη μπορειτε να καταλαβετε και μεσα απο την αληθεια του Κυριου Ημων Ιησου Χριστου υπαρχει το ΚΕΦΑΛΙ του ποιμενα που κατεθυνει την ουρανια ιερατχεια και αυτο το concept ειναι απολυτα συμβατο και με την Ινδουιστικη θεολογια αλλα και με το concept του ενοθεισμου που ειναι ασφαλως μια κατασκευη-θεωρια που προσπαθει να προσεγγισει την αληθεια και οχι η αληθεια και σε οτι αφορα τις υλοποιησεις-ειδωλα των θεων μεσα απο το σκεπτικο των ειδωλολατρων που προσπαθουν να προσεγγισουν τις εκπορευσεις του αρχετυπου με το λογικο τους εκει οπου μαλιστα απορριπτουν την θεολογια του Χριστιανισμου που στοχευει στο να αποκτησουν οι ανθρωποι την διακριση αναμεσα στις κτιστες και τις ακτιστες ενεργειες καθως το κτιστο-ειδωλο ειναι απλα μια αντανακλαση της ακτιστης ουσιας των πραγματων. Οταν μιλαμε για τον Μαρδουκ μιλαμε επισης για τον Θεο που θεσμοθετησε το Sabbath/Sabattu και για αυτο αλλωστε μονο υποτακτικοι στους Εβραιους και στους αρχαιους και νεους παιδεραστες και εχθροι της ΑΛΗΘΕΙΑΣ εχουν αυτο το προβλημα με την ΑΛΗΘΕΙΑ που ειναι μια ΕΝΕΡΓΕΙΑ και που οσο νομιζετε οτι μπορειτε να κρυφτειτε απο αυτην τοσο μεγαλωνει για εσας ο κινδυνος να σας κοψει το κεφαλι καθως αλλωστε σας εχω εξηγησει επανελλημενα απο που προερχεται η παραδοση για τους εκπτωτους αγγελοι-Igigi-watchers (Igigi σημαινει eye και το watch) τους οποιους τιμωρησε ο Θεος και δηλαδη ο Μαρδουκ και που αναπόφευκτα θα τους κοψει το κεφαλι. Σταματηστε λοιπον να επιβαρυνετε την θεση σας καθως οπως σας ειπα και πριν η ΑΛΗΘΕΙΑ ειναι μια ΕΝΕΡΓΕΙΑ και αμα δεν ησασταν ετοιμοι να την αποδεχθειτε ας μην την καλουσατε και οι μεν και οι δε που καλουν τον Απολλωνα και νομιζουν οτι ειναι η πουτανα τους.
Ειναι και κωμικοτραγικο αυτο που συμβαινει με τους μεγαλυτερους βλακες στον γαλαξια που παριστανουν τους Θεους και τους κοσμοκρατορες με τα @@ του Απολλωνα-Αλεξανδρου τον οποιον σταυρωνουν μεσα στους αιωνες για να παριστανουν τους εξυπνακηδες. Για αυτο αλλωστε εχω εναποθεσει ολες τις ελπιδες μου για το μελλον σας στον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ Κομνηνο τον οποιον δεν γνωριζω αλλα μεσα απο το scanatisma της ενεργειας του διαπιστωνω οτι εχει ΔΥΟ ματια και για αυτο μπορει να δει τοσο την ακτιστη αληθεια οσο και την κτιστη πλανη της αρχαιας παραδοσης και εχει μια ικανοποιητικη αντιληψη της Αναγκης που προκυπτει μεσα απο την ηλιθιοτητα που εχουν σπειρει οι ειδωλολατρες η οποια εχει κανει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ζημια στην συνειδηση και την ψυχη του εθνους την οποια μπορει να υπερασπιστει μονο καποιος εραστης της.