Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!
Υποκειμενική Πραγματικότητα: Τα διαφορετικά μονοπάτια της αλήθειας
Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!
Υποκειμενική Πραγματικότητα: Τα διαφορετικά μονοπάτια της αλήθειας
By Μαρία Κοτίβα
Πραγματικότητα. Μία λέξη την οποία όλοι χρησιμοποιούμε χωρίς ίσως να έχουμε σκεφτεί το ακριβές νόημα της. Τί είναι η πραγματικότητα; Αυτό που ζούμε καθημερινά, αυτό που βιώνουμε, βλέπουμε, αισθανόμαστε, μυρίζουμε. Αυτό που οι ίδιοι διαμορφώνουμε κάθε μέρα με τις πράξεις μας. Η επιλογή στις πράξεις μας, το να κάνουμε το ένα ή το άλλο. Τι γίνεται όμως με την έκταση ή την ένταση της δράσης μας;
ΒΙΟΛΟΓΙΚΉ ΣΚΟΠΙΆ
Εάν θεωρήσουμε πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε, αισθανόμαστε ή γενικά βιώνουμε, τότε απλά σημαίνει πως πραγματικότητα είναι αυτό που εμείς ως άνθρωποι καταλαβαίνουμε με τα αισθητήρια όργανα που το είδος μας έχει αναπτύξει ως τώρα. Χωρίς απαραίτητα αυτό κάθε αυτό να είναι η «αντικειμενική πραγματικότητα». Τα αισθητήρια όργανα μας είναι περιορισμένα σε έναν τρισδιάστατο χώρο και σε συγκεκριμένες συχνότητες. Υπάρχει όμως μόνο αυτό;
Ο σκύλος μπορεί να καταλάβει πότε κάτι δεν πάει καλά. Ίσως και κάποιοι άνθρωποι ακόμα, μα το ένστικτο αυτό υπάρχει στην πραγματικότητα του σκύλου, ενώ συνήθως αποκλείεται από την πραγματικότητα του ανθρώπου. Μάλιστα, η πραγματικότητα των ειδών στον πλανήτη μας διαφέρει και ποικίλλει από είδος σε είδος, γιατί ακριβώς η πραγματικότητα είναι η εντύπωση, η αντίληψη του χωροχρόνου στον οποίο μέσα βρισκόμαστε από τα αισθητήρια όργανα μας. Η εντύπωση αυτή είναι που καθορίζει την πραγματικότητα μας, καθιστώντας την υποκειμενική όσον αφορά την βιολογική μας δομή.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΣΚΟΠΙΆ
Πέρα όμως από το βιολογικό κομμάτι μας και το πως ο εγκέφαλος μας ερμηνεύει τον κόσμο γύρω μας, υπάρχει και το φιλτράρισμα που γίνεται από μας βάσει του τρόπου με τον οποίο έχουμε μεγαλώσει. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ένας νεαρός άνθρωπος μεγαλώνει τον καθιστούν ικανό να ερμηνεύσει την δικιά του πραγματικότητα, στην οποία ζει, χωρίς να καταλάβει ή και να θέλει να μάθει ότι υπάρχει κάτι διαφορετικό πέρα από αυτό που βιώνει.
Για ένα παιδάκι στις στέπες της Μογγολίας, δεν υπάρχει ζωή πέρα από το κοπάδι του. Γι αυτό το παιδί η πραγματικότητα είναι αυτή. Το κοπάδι, τα φυσικά φαινόμενα, οι λύκοι που απειλούν τα ζώα του και την επιβίωση του. Πιθανό αυτό το παιδί να μην έρθει σε επαφή με τον «άλλον κόσμο» μέχρι να ενηλικιωθεί ή και να πεθάνει. Αντίστοιχα, ένας γόνος πλούσιας οικογένειας στην Αμερική δεν γνωρίζει πως είναι να μην έχεις φαί ή στέγη, μαθήματα πιάνου ή μαθηματικών, χρήματα για να αποκτήσεις ό,τι μπορεί να θελήσει κάποιος.
Φυσικά τα δύο μου παραδείγματα βρίσκονται στα δύο άκρα, όμως αυτό για να γίνει η διαφορά όσο γίνεται πιο έντονη. Και στις δύο περιπτώσεις ο ένας αγνοεί την κατάσταση του άλλου, ο ένας δεν θα μπορούσε ποτέ να πιστέψει ότι υπάρχει η περίπτωση του άλλου. Η πραγματικότητα μέσα στην οποία γεννήθηκαν και ζούνε είναι αυτή που καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον «κόσμο».
ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΚΤΉ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΛΊΝΟΥΣΑ
Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει ένα τέτοιο παράδειγμα, που είναι ίσως και το αγαπημένο μου. Παρά την υποκειμενική πραγματικότητα που έχει ο καθένας μας, σχεδόν όλοι ακολουθούμε κάποιους κανόνες που μας πλαισιώνουν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πραγματικότητας, της κοινωνικής μας πραγματικότητας. Αυτό το πλαίσιο αποτελείται από τους νόμους του κάθε κράτους , τους κανόνες και τις αποδεκτές συμπεριφορές που έχει νομιμοποιήσει η κοινωνία. Αμέσως, όταν μια συμπεριφορά δεν είναι κοινωνικά αποδεκτή, περιθωριοποιείται στην καλύτερη ή ονομάζεται επικίνδυνη και καταδιώκεται στην χειρότερη.
Σε αυτό το παράδειγμα ενυπάρχουν τα δικαιώματα των «μειονοτικών» της κάθε κοινωνίας, όμως δεν θέλω να σταθώ σε αυτά εδώ, μιας και έδωσα το παράδειγμα των παιδιών λίγο πιο πάνω. Σε αυτό το σημείο η έννοια της πραγματικότητας θα αναζητηθεί στο πλαίσιο των αποκλίνουσων συμπεριφορών.
Ένας άνθρωπος με αποκλίνουσα συμπεριφορά έχει την δικιά του ερμηνεία της κοινωνίας στην οποία ενυπάρχει. Η διάπραξη φόνου (ας δώσουμε και εδώ το ακραίο παράδειγμα) τον οδηγεί κατευθείαν στην ονομασία του ως αποκλίνουσα συμπεριφορά με ό,τι συνέπειες έχει αυτό ανάλογα τους νόμους δικαίου κάθε κράτους. Το σίγουρο είναι ότι ο άνθρωπος αυτός αξίζει τον σωφρονισμό εφόσον έκανε κάτι για το οποίο γνώριζε την συνέπεια και παρόλα αυτά άσκησε βία σε κάποιο άλλο μέλος της κοινωνίας. Όμως το θέμα του καλού ή του κακού, του σωστού ή του λάθους είναι επίσης σε αυτή τη φάση ανεξάρτητο.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν διαπράξει φόνο το έκαναν μην έχοντας συναίσθηση ότι ασκούν βία σε έναν άλλον άνθρωπο. Η «αντικειμενοποίηση» του στόχου τους, τους έδινε την ψυχολογία να βγάλουν εις πέρας το έργο τους χωρίς να «χαλάσουν» την ψυχή τους. Σε πολλές αναφορές από την αστυνομία τέτοιων δολοφόνων, ο δράστης δεν «καταλάβαινε» ότι κάνει κακό σε άνθρωπο. Η διαστρέβλωση αυτή της πραγματικότητας είναι όντως κάτι ψυχικό, όμως παρότι αναγνωρίζουμε τέτοιες συμπεριφορές ως αποκλίνουσες, δεν γνωρίζουμε εκ των πραγμάτων τι συμβαίνει στον εγκέφαλο των δραστών και για ποιόν λόγο οδηγήθηκαν στην πράξη αυτή.
Ακόμα πιο περίεργο ή παράδοξο είναι οι αποκλίνουσες συμπεριφορές που έχουν γνώση του τι πράττουν και παρόλα αυτά το κάνουν μη θεωρώντας το λάθος. Εκεί προσωπικά είναι που μπερδεύομαι. Ασχέτως του γεγονότος, ότι ένας άνθρωπος παθαίνει κακό και μην αναφέροντας πάλι την πράξη κάθε αυτή, για να οδηγηθεί ένας άνθρωπος να διαπράξει ένα έγκλημα σώας τας φρένας σημαίνει ότι γ’ αυτόν δεν είναι έγκλημα. Σημαίνει ότι στην πραγματικότητα του δεν υπάρχει η έννοια της ηθικής ή του καλού-κακού ή απλά είναι τελείως διαφορετική από την συνηθισμένη συμπεριφορά.
Και εδώ ακριβώς είναι το παράδοξο του συλλογισμού μου. Είναι η διαστρέβλωση της πραγματικότητας στην οποία έχουν χαθεί ή απλά είναι μια άλλη πραγματικότητα, μια άλλη εκδοχή της από την οποία οι “συνηθισμένοι άνθρωποι” είναι αποκλισμένοι; Έτσι φτάνω στο συμπέρασμα ότι, η εκδοχή της πραγματικότητας της συνηθισμένης συμπεριφοράς των ανθρώπων δεν είναι άλλη από τους περιορισμούς που έχει επιβάλει πολιτικά η κοινωνία για την εύρυθμη λειτουργία της. Δεν υπάρχει μία πραγματικότητα, αλλά πολλές, όσες είναι και οι άνθρωποι πάνω στον κόσμο μας.
ΣΤΟ ΠΑΡΆΔΕΙΓΜΑ-ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΎ ΉΡΩΑ
Μία φίλη μου, μου είπε μια ιστορία όταν είχαμε παρόμοια κουβέντα. Σ’ ένα τριώροφο σπίτι έπιασε φωτιά. Μέσα βρισκόταν ο 6 ετών γιος και η 1 ετών κόρη, ενώ οι γονείς έλειπαν. Η φωτιά πήρε μεγάλες διαστάσεις και το πιθανότερο ήταν τα παιδιά να μην επιζούσαν. Όμως εν τέλει αποδείχτηκε ότι ο μικρός άρπαξε στην αγκαλιά την αδερφή του και σκαρφάλωσε στην σκεπή του σπιτιού, σώζοντας και τους δύο. Όταν κάποιος ρώτησε ρητορικά τον πυροσβέστη που τους κατέβασε πως το έκανε αυτό ο μικρός, εκείνος απάντησε: «Κανείς δεν του είπε πως δεν μπορεί».
Η ιστορία μπορεί να είναι απλά διδακτική, ωστόσο το νόημα είναι απόλυτα σαφές και αληθινό. Η πραγματικότητα του παιδιού ήταν αυτή που του έδωσε την δυνατότητα να σώσει και τους δύο. Ίσως αν είχε προηγουμένως κάποια κουβέντα με τους γονείς του που θα του υποδείκνυαν ότι δεν θα μπορούσε να το κάνει, να μην είχε σώσει ποτέ την αδερφή του, ούτε τον ίδιο. Ο μικρός δεν είχε κανέναν περιορισμό, έπραξε όσο ελεύθερα και δημιουργικά σκέφτηκε και αυτή η πραγματικότητα τον έσωσε.
Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα που μπορεί να αναφερθούν και πολλές περιπτώσεις ή υποθέσεις πραγματικότητας. Όμως το νόημα του άρθρου ήταν περισσότερο να αφήσει τον σπόρο της σχετικότητας και να αμφισβητήσει αυτό που πολλοί από εμάς θεωρούμε ως πραγματικότητα.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!
Θελεις να κανεις ενα δωρο στον εαυτο σου;
Δες την Κατηγορια με τα προιοντα μας
Σχετικά με Κατοχικά Νέα
Σχόλια Αναγνωστών (14)
Σχολιάστε
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΙΩΝ , ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΩΝ
Όταν δεν σου αρέσει η κοινή πραγματικότητα που σου προσφέρουν , δημιουργείς μια πραγματικότητα στα μέτρα σου ώστε αυτήν να σε καλύπτει και να δημιουργείς εσύ τις περιπτώσεις να προσαρμόζονται στα κυβικά σου. Ως αργόστροφη και αργόσχολη που είμαι , την πραγματικότητα των άλλων δεν την αντιλαμβάνομαι άμεσα . Αλλά όταν πάρει στροφές αυτό το ρημάδι , οι στροφές είναι απίστευτες γρήγορες .Αλλά σκέφτεσαι το κίνητρο που ώθησαν κάποιους να ωθηθούν σε αυτήν την πραγματικότητα , και να σου πέφτει η βροχή. Το αφήνεις να περάσει , και μετά λες γιατί έτσι; Γιατί να ακολουθήσεις τα δικά τους μονοπάτια και να αντιδράσεις ; Ναι να αντιδράσεις με ένα διαφορετικό τρόπο το οποίο δεν περιμένουν. Έτσι η πραγματικότητα που ζούμε , είπαμε λίγο πολύ να μπορέσουμε να την εκμαιεύσουμε στους γύρω μας……
Είναι δύσκολο , βέβαια ναι είναι δύσκολο . . . Δεν αντιλέγω , αλλά όχι και αδύνατο…Σαν περίεργο πλάσμα που είμαι , παίρνω ανάποδες στροφές για το καλό μου… Ο τρόπος ανάληψης υποχρέωσης νομίζω ότι μπορεί να κάνει διαφορά . Και αφού ότι γράφεται δεν ξεγράφεται αλλά ενεργοποιείται, πηγής έμπνευσης καλλίστως θα έρθει. Την αγάπη μου να έχετε και χωρίς ειρωνεία.
ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΡΙΣΤΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΚΥΚΛΑΚΙ.
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ -ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ- ΤΙΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ- ΚΥΚΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ.Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΑ, ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ, ΕΓΩΠΑΘΗΣ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗΣ, ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΚΥΚΛΑΚΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΜΕ ΙΔΙΟ ΠΛΑΤΟΣ ,ΜΗΚΟΣ,ΥΨΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ ΒΑΘΟΣ .ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΥΚΛΑΚΙΑ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΣΕ ΠΛΑΤΟΣ,ΜΗΚΟΣ,ΥΨΟΣ,ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ ΒΑΘΟΣ.Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΕΠΩΔΥΝΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΟΜΑΔΟΠΟΙΕΙ ΤΑ ΚΥΚΛΑΚΙΑ ΑΛΛΑ ΑΝΑ ΠΛΑΤΟΣ,ΑΛΛΑ ΑΝΑ ΜΗΚΟΣ,ΑΛΛΑ ΑΝΑ ΥΨΟΣ .
ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΣΤΑ ΚΥΚΛΑΚΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ .ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΑΣ ……… , ΤΑ ΚΥΚΛΑΚΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ,ΟΥΤΕ ΕΧΟΥΝ,ΟΥΤΕ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΚΕΝΤΡΟ!
ΑΥΤΑ,..
ΦΥΣΙΚΑ ΤΑ ΚΥΚΛΑΚΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΜΕΤΡΟ,ΔΙΑΜΕΤΡΟ
,ΕΜΒΑΔΟΝ….
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!
Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ…ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΩΝ ΑΝΕΝΤΙΜΩΝ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ…ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΓΙΑ ΕΛΕΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΡΦΑΝΟΣ…ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΚΗΡΥΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΣΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗΣ ΠΟΥ ΑΣΚΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΑΚΗΡΥΣΟΥΜΕ…ΠΟΛΛΑ ΚΑΘΑΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΡΥΒΟΥΝ ΑΚΑΘΑΡΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ…Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΜΙΑ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ…ΠΟΣΟ ΦΟΒΙΣΜΕΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΣΠΕΥΔΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ…ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟΝ Ο ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΠΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ ΤΟΥ…ΓΙΑΝΝΗΣΣ-ΚΟΖΑΝΗ
επειδή δεν λειτουργεί η απάντηση Άσχετε – Αδαή να συμπληρώσω ότι και στα κυκλάκια υπάρχει και η περιφέρεια. Ά και χωρίς τελείες , σήμερα.
ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ,ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΝΙΟΣ-ΛΥΚΟΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ ΑΜΑ ΛΕΣ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΝΕΣΑΙ
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ.
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ .
ΑΣΕ ΤΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ,
ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΩΤΕΡΑ ΟΝΤΑ ΚΑΙ
ΛΕΜΕ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Ο ΝΙΟΣ-ΛΥΚΟΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΣΑΚΩΘΗΚΕ , ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΠΑΝΙΚΟ
ΣΤΗΝ ΑΓΕΛΗ , ΔΙΩΧΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΕΛΗ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΝΗΣΤΙΚΟΣ!
Ο ΝΙΟΣ-ΛΥΚΟΣ ΕΖΗΣΕ ΚΑΛΑ ΧΩΡΙΣ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΗΣ ΑΓΕΛΗΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΚΑΛΑ ΤΟ ΛΕΣ Ο ΚΥΚΛΟΣ=ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ,ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΦΙΑΦΟΡΑ!
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΗΜΕΡΑ !
ΕΠΕΙΔΉ στην απάντηση το κυκλάκι γυρνάει και δεν σταματάει θα σου πω μια αληθινή ιστορία. Όταν ήμουν Μικρή , για να με τιθασεύουν μου έλεγαν ότι έρχεται ένας λύκος που γίνεται άνθρωπος και έρχεται να με πάρει.Αλλά πάντα το βράδυ όχι το πρωί .Και Εκεί υπήρχαν τριγύρω βουνά και πάντα καλοκαίρι ήταν. Τελικά να ήταν αλήθεια ;
ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝ,ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΔΙ.
ΤΟ ΠΡΩΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΝ ΦΟΒΙΖΕ ,ΚΡΥΒΟΤΑΝ ΣΤΑ
ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ
ΤΟΝ ΔΕΙΣ.
ΑΜΑ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΕΣ , ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΚΟΝΤΑ
ΤΟΥ,ΑΓΡΙΕΥΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΟΣ ΣΕ
ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΝΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΗΡΩ!
πάντως με είχε φοβίσει το γεγονός , αφού όταν βγαίναμε έξω δεν ήθελα να γυρνώ στο σπίτι μόνη μου ,,ήθελα παρέα . Ειδικά πάνω υπήρχε ένα σπίτι , κάποιος Μιχάλης ζούσε , όπου του έκανε παρέα ,αλλά δυστυχώς πέθανε , και όταν πέρναγα , πάντα κοίταγα το μπαλκόνι του , μήπως τάχα τον δω.Αλλά αυτός είχε πεθάνει , αλλά το μυαλό μου νόμιζα ότι ήταν ζωντανός. Και υπήρχε και ένα δέντρο στα τσουκαλέικα έτσι λέγαν την περιοχή , που λέγανε ότι κάτι κυκλοφορούσε εκεί. Και σε αυτήν την στροφή γρήγορα να την περάσω. Κατά αλλά το πρωί είναι ένα φανταστικό τοπίο!!!
ΔΕΝ ΜΕ ΦΟΒΙΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΜΙΚΡΟΣ , ΗΜΟΥΝ ΑΥΤΟΔΙΔΑΚΤΟΣ,
ΟΠΩΣ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΙΘΑΡΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΦΟΒΑΜΑΙ.
ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ,EIXA ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ.
ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ 4 ΜΕ ΚΤΥΠΗΣΕ ΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΩ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ
ΦΡΙΚΑΡΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΕΙΔΕ.
ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ 5 ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΜΕ ΝΑ ΘΑΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ,
ΕΝΑ ΑΛΟΓΟ ΛΥΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΤΡΕΧΕ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΟ ΚΑΤΑ ΠΑΝΩ ΜΟΥ.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ.
ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ ΗΤΑΝ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΜΕ ΦΡΙΚΑΡΕΙ ΕΜΕΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΜΕΧΡΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΩΣ ΟΝΕΙΡΟ,
ΩΣΠΟΥ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΡΩΤΗΣΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΝΕΙΡΟ.
ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ 7 ΕΝΩ ΗΜΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ.
ΕΓΙΝΑΝ ΣΟΒΑΡΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΕΠΕΝΕΒΗ.
ΠΟΛΥ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΥΓΓΕΝΗ ΟΤΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΙΤΩΣΑΝ.
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΜΟΥ ΩΣ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΠΕΡΙ ΦΟΒΟΥ.
καλά αυτήν η πραγματικότητα πώς αλλάζει.. Χτες καθόμουν στον καναπέ και στο παιχνίδι που έπαιζε κάτι έγινε σαν να κόλησε . Και μου είπε , μπορείς να το φτιάξεις. Πήρα το “γκάζι” έτσι λέμε το χειριστήριο, και το πήρα και λέω , α θα έχει πατήσει κάποιο κουμπί. Πάταγα τα κουμπιά και στην εικόνα ήταν τόσο μακριά , μόνο όταν πάταγες το κουμπί πήγαινες κοντά, αλλα΄αυτό το κουμπί για να έρθεις κοντά είναι μόνο για να ρίξεις μπάλες στον αντίπαλο. Έπρεπε να το κλείσω για να λειτουργήσει. Πολύ\ περίεργο , μια που μιλάγαμε για λύκους εχτές. κΑΙ έτσι το κλείσαμε και βγήκαμε έξω. Συννεχίστηκε ,αλλά ευτυχώς με άλλο τρόπο βέβαια αλλά έφυγε .. Δεν έχει ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο τέτοιο . Μάλλον πρέπει να σταματήσω να διαβάζω , γιατί η φαντασία μου οργιάζει..χαχα
ΩΣ ΑΣΧΕΤΟΣ ΚΑΙ ΑΔΑΗΣ ΣΠΑΝΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΣΚΙΑΖΟΜΑΙ ΜΗΝ ΦΥΓΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΑΧΡΗΣΤΑ ΑΡΧΕΙΑ
ΩΦΕΛΙΜΑ , ΑΡΚΟΥΜΑΙ .. ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΑΝΕΚΙΝΗΣΗ IΣΩΣ .
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΙΝΗΣΗ ΤΣΕΚΑΡΩ ΕΑΝ ΚΟΛΛΑΕΙ ,ΤΟ ΠΕΡΝΑΩ ΑΠΟ ΑΝΤΙΒΑΙΡΟΥΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ /ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ , ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ.
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑΖΕΙ.
ΤΗΝ ΠΙΟ ΖΕΣΤΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ!
το σωνεις και επανακίνηση . και έτσι δεν το ψχ΄΄ανεις ποτές.
ΣΩΣΤΑ!ΕΛΑ ΝΤΕ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΑ …
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΨΑΧΝΩ,ΤΣΑΟ.